La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 48
Ij Salm[modifiché]
48. A l'é grand Nosgnor[modifiché]
- Cost Salm a l'é ciamà "la Càntica ‘d Sion” e a sélebra la grandëssa e la glòria dël leugh andoa Nosgnor a l'ha sernù coma soa abitassion, Gerusalem. Soa presensa 'nt la sità a la éleva dzora 'd minca d'àutra sità e a-j sicura soa protession.
1Un càntich dij fieuj 'd Còre. A l'é grand Nosgnor, e degn d’ògni làude 'nt la sità 'd Nosgnor an sò mont sant, 2sima magnìfica, gòj ëd la tèra antrega[1]. Ël mont Sion a smija a le bëcche 'd Safon, ma a l'é chila la sità dël grand Rè[2]. 3Nosgnor midésim a sta 'nt le tor ëd Gerusalem, e as arvela coma sò difensor. 4Ij rè dla tèra a l'ero aleasse për atachela tùit ansema, 5ma cand ch'a l'han vëddula a son ëscapà tuti dëstornà. 6A son ëstàit ciapà da lë sparm e a son dobiasse dal dolor tanme na fomna ch'a l'é press a partorì. 7Ti 't l'has dëstruvuje tanme le nav grande ëd Tarsis fracassà dal poderos vent d'orient.
8Nojàutri i l'avio bin sentù dì dla glòria 'd cola sità, ma adess i l'oma vëddula con ij nòstri euj midésim - la sità dël Dé dl'Univers. Nosgnor a la manten ëstabil për sèmper. [Intërludi].
9Cand ch'i soma an tò Templi ch’it adoroma, i pensoma a tò amor ch'a në ven mai a manch. 10Nosgnor! Tò nòm a lo merita pròpi, ti 't saras laudà d'un cap a l'àutr ëd la tèra. Toa man a l'é pien-a 'd salvëssa.
11Ch'as arlegra 'l pòpol an sël mont ëd Sion. Che tute le sità 'd Giuda a faso festa për motiv ëd toa giustissia. 12Andé a përcore la sità 'd Gerusalem; fé 'n gir dantorn a soe muraje, conté le tor ch'a-i é. 13Pijé nòta 'd tute soe fortificassion. Passé a l'arvista soe sitadele, parèj ch'i podreve parlene a le generassion ch'a vniran. 14Parèj a l'é nòst Dé. Chiel a l'é e a sarà nòst Rè për sèmper. A sarà chiel nòstra guida fin-a tant ch'i saroma 'n vita.
Nòte[modifiché]
- ↑ Na sorgiss ëd gòj për tuta la tera. Ël lengagi ambelessi a l'é col ëd n'ipèrbole. Sion, coma residensa del Rè dl'univers, a l'é rapresentà coma la capital dël mond. Ij profeta a prefiguro costa rapresentassion idealisà ch'a dventerà na realità ant ij dì darié (l'èscaton) cfr. Isaìa 1:2-4.
- ↑ Cfr. Maté 5:35.