La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Numeri/Numeri 10

Da Wikisource.

Ij nùmer[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Numer10

10[modifiché]

Le trombe d’argent[modifiché]

1Nosgnor a l'ha parlaje ancora a Mosè e a l'ha dije: 2Fate doi trombe d'argent; it jë faras travajé a sbàuss con ël martel. A podran servì a ciamé ansema la comunità e a deje al campament ël signal ëd partensa. 3Ant ël moment ch'a sonran, tuta la comunità as rassëmblerà davzin a ti a l'intrada dla Tenda dël Rëscontr. 4 Ma se a në sonerà mach un-a, a saran ij rapresentant, ij cap ëd j’unità d'Israel ch'a vniran ansema da ti. 5Ant ël moment che i sonereve n'arson d'alarme[1], ij campament che as treuvo a levant as butran an marcia. 6Cora che i sonereve na sconda vira 'l son d'alarme, a saran j'acampament che as treuvo a mesdì che as butran an camin; as soneran arson d'alarme cand a dovran butesse an marcia. 7Ant ël moment che a dev esse convocà la comunità, i sonereve, ma pa n'arson d'alarme. 8L’ancombensa ‘d soné la tromba a l’avran ij sacerdòt, ij fieuj d’Aron. Sta-sì a sarà n’istitussion përpetua, tant për vojàutri che pr’ ij vòst dissendent.

9Cand ch’i sareve an vòst pais, s’i intre an guèra contra ‘n nemis ch’av ataca, i sonereve le trombe con n’arson d’alerta: Nosgnor vòst Dé as n'aviserà 'd vojàutri e i sareve liberà dai vòstri nemis. 10Ij dì ‘d festa, ëd festa granda e ‘d selebrassion ëd ël prim dì dël mèis, i sonereve le trombe durant j’olocàust e ij sacrifissi ‘d comunion. Parèj vòst Signor a tnirà vojàutri sempre present. Mi i son ël Signor, vòst Dé”.

Partensa dal Sinai[modifiché]

11Dlë scond ann, dlë scond mèis, ël vint dël mèis, la Nìvola a l'é aussasse dzora dla Tenda dël Rëscontr. 12J'Israelita a son partì dal desert dël Sinai conform a sò órdin ëd marcia; la Nìvola a l'é fermasse ant ël desert ëd Paran. 13A l’era la prima vira ch’a l’ero butasse an marcia, conform al comand dàit da Nosgnor për mojen ëd Mosè. 14Ël drapò dël camp dla tribù 'd Giuda a l'é col ch'a l'é bogiasse për prim, spartì conform a soe unità. Nacson, fieul d'Aminadab a comandava l'armeja 'd Giuda. 15Netanel ben Suar, a comandava l'esércit dij fieuj d'Issacar; 16a la testa dël contingent ëd la tribù 'd Zabulon, conform a soe unità, a j'era Eliab fieul ëd Chelon. 17La Tenda a l'é stàita dësmontà e ij fieuj ëd Gherson e coj ëd Merari a son portasse an camin an portand ël Tabërnàcol. 18Peui a l'é bogiasse l'ansëgna dël campament ëd Ruben, dividù an soe trope. Elisor ben Sedeur, a comandava l'armeja 'd Ruben. 19Selumiel, fieul ëd Surissadai, a comandava 'l trop ëd la tribù 'd Simeon. 20Eliasaf ben Deuel, a comandava l'armeja dij fieuj ëd Gad. 21Apres a son partì ij fieuj ëd Cheat, an portand d'asi sacrà; j'àutri a dovìo drissé ‘l Tabërnàcol, anans che costi-sì a rivèisso. 22An séguit, ël drapò dël camp d'Efraim a l'é butasse an marcia, a l'era dividù scond soe unità. Elisama, fieul d'Amiod, a comandava la schiera d'Efraim. 23Gamliel ben Pedasor, a comandava l'armeja dla tribù dij fieuj ëd Manasse. 24Abidan, fieul ëd Ghideoni a l'era a la testa dl'esércit dla tribù 'd Beniamin. 25Apress, a l'é bogiasse l'ansëgna dl'acampament ëd Dan, dividù conform a soe unità d'armeja, an formand la retroguardia 'd tùit ij contingent. Achieser fieul d'Amisadai, a l'era al comand ëd l'esércit ëd Dan. 26Paghiel, fieul d'Ocran, a l'era a cap ëd la tropa dla tribù d'Aser, 27e Achira, fieul d'Enan, a comandava l'armeja dla tribù 'd Neftali. 28Cost a l'é stàit l'órdin ëd marcia dj'Israelita, scond soe unità. E a son partì.

Ël viagi dël pòpol pr’ ël desert[modifiché]

29Mosè a l'ha dije a Obab, fieul ëd Reuel, Madianita, mëssé 'd Mosè: “Nojàutri i soma an comin ëd parte, anvers al pòst che Nosgnor a l'ha dit: ‘A sarà dàit a vojàutri an proprietà’. Ven con nojàutri, e it faroma dël bin, përchè Nosgnor a l'ha promëttù 'd feje dël bin a Israel”. 30A l'ha rësponduje: “Mi i vnirai pa! Nopà i tornerai a mè pais da mia gent”. Mosè a l'ha replicà: 31“Chita nen nojàutri, për ël motiv che ti 't conòsse ij leugh andova ch'i butroma camp ant ël desert e ti it saras nòstri euj për fene da guida. 32S’it ven-e con noi, tut ël bin che Nosgnor a farà a nojàutri, noi i lo faroma a ti!”.

33Përparèj che a son partì dal mont ëd Nosgnor e a l'han fàit tre di 'd marcia; l'Èrca dl'Aleansa dël Signor a j'andasìa anans për tre di 'd marcia për serchéje un pòst a la sosta. 34La nìvola dël Signor a l'era pròpi dzora 'd lor ant ël di, dal moment ch'a l'ero partì. 35Cora che l'Èrca a partìa, Mosè a disìa: Àuss-te, Nosgnor, e che ij tò nemis a sio dësbërgiairà, e coj ch'at han an òdio, che lor a scapo da ti”. Ant ël moment che as posava a disìa: “Torna Nosgnor! A son mirié jë strop d’Israel![2]”.

Nòte[modifiché]

  1. La paròla për “alarme” a l’é  תְּרוּעָה (truʿah). La rèis dël verb a veul dì “dé n’arson ëd tromba”, ma quaivòta a peul significhé: “dé un crij ‘d guèra” (Giosuè 6:10).
  2. Cfr. Salm 68:1