La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 7

←Isaìa 6

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 8→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 07

Isaia

7

Un mëssagi për ël rè Acas

¹Ant ël temp d’Acas, rè ‘d Giuda, ch’a l’era fieul ëd Iotam e novod d’Osia, Retsin, rè dj’Aramé, e Peca, rè d’Israel, fieul ëd Remalìa, a l’han marcià anvers ëd Gerusalem për atachela, ma a son pa ëstàit bon ëd conquistela^[1].

²Cand ch’a l’é rivà al palass ëd David la neuva che j’Aramé a l'ero acampasse a Efraim, ël cheur dël rè e ‘d sò pòpol a l’ha pijà a tërmolé ‘d tëmma coma ch’a tërmolo j’arbre dël bòsch cand ch’a bufa ‘l vent.

³Anlora Nosgnor a l’ha dije a Isaia: “Ansema a tò fieul Sear-Iasub (ch’a veul dì “na resta a tornërà”) va a trové Acas. It lo trovras a la fin dël aquedot ch’a pòrta l’eva a la vasca dëdzora, davzin ëd la strà ch’a men-a al camp andoa ch’as lavo le vestimente^[2]. ⁴Dije ‘d chité ‘d sagrinesse. Dije ch’a l’ha pa da manca ‘d tëmme la furia dj’Aramé ‘d Retsin e la furia dël fieul ëd Remaliahu: a son mach tanme ‘d brasa ch’a meuir ant un feu giumai dëstiss^[3]. ⁵Vera, ij rè dla Siria e d’Israel a complòto ‘d ruinete. A l’han dit: ⁶“Atacoma Giuda, fómje tëmma! Pijomla për nojàutri, peuj i-i butroma për rè ël fieul ëd Tabal”. Contut, Nosgnor Dé at fà savèj che sti pian-lì as compiran nen, nì ora nì mai. ⁷Ma sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor, ch’a l’é sovran: “Cola 'nvasion-lì a vnirà mai; a rivran mai a fela; ⁸Përché la Siria a l’é pa pì fòrta che soa capital, Damasch, e Damasch a l’é nen pì fòrta che sò rè, Retsin. Për lòn ch’a riguarda Efraim^[4], da sì a sessantessinch agn, a esisterà pì nen. ⁹Efraim a l’é nen pì fòrta che soa capital, Samarìa, e Samarìa a l’é nen pì fòrta che sò rè, Peca, fieul ëd Remaliahu. Se vòstra fede a l’ha pa ëd fermëssa^[5], i podreve nen arziste^[6].

Ël segn dl’Emanuel

¹⁰Pì tard, Nosgnor a l’ha mandà n’àutr mëssagi al rè Acas. A disìa: ¹¹“Ciamje a Nosgnor, tò Dè, un segn ëd conferma, Acas. Rendlo tant malfé ch’a sia possibil - bin àut ant ël cel o magara al fond dël pais dij mòrt!”. ¹²Ma ‘l rè a l’ha arfudasse ‘d ciamèjlo. A l’ha dije:”Nò, i butrai pa Nosgnor a la preuva!”. ¹³Anlora Isaia a l’ha dit: “Scotme bin, dissendent ëd David, l'has-to pa pro dë sfinì la passiensa uman-a? Tl’has-to da sfinì ‘dcò la passiensa ‘d mè Dé? ¹⁴Donch ora Nosgnor midem at darà ‘n segn: na vergin^[7] a concepirà ‘n cit! Chila a butrà al mond un fieul e a-j darà ‘l nòm d’Emanuel, ch’a veul dì “Nosgnor a l’é con nojàutri”. ¹⁵Chiel a mangerà d’amel e ‘d butir fin tant ch’a sapia arfudé ‘l mal e d’aceté ‘l bin, ¹⁶përchè, anans che chiel a sia bon ëd fé la distinsion an tra ‘l bin e l’ mal, le tère dij dòi rè ch’it n’has tëmma, a saran bandonà tut ‘e doe. ¹⁷Peui, dzora ‘d ti e ‘d tò pòpol, dzora ‘d toa famija, Nosgnor a farà vnì ëd dì coma ch’as s’avìo mai vëddune ‘d parìja dai temp che Efraim a l’era separasse da Giuda: Nosgnor at farà rivé a còl ël rè d’Assiria.

¹⁸An coj dì-lì Nosgnor a subierà a j'armeje dla bassa d’Egit e a j’armade dl’Assiria për feje rivé. A të staran dantorn tanme në scòp d’avije o ‘d mosche. ¹⁹A vniran coma na burià granda ‘d gusaja për ëstabilisse nen mach ant ij teritòri dru, ma ‘dcò ant ëd combe dzabità, balme, e ‘d rochere. ²⁰An coj dì-lì Nosgnor as farà ampromé un rasor dal rè d’Assiria, da l’àutra banda dl’Eufrate, e a lo dovrerà për rasé via tut lòn ch’a-i sia: toa tèra, tò amson, e toa gent. ²¹An coj di-lì a sarà fortunà col ch’a-j sarà lassà na vaca e dontré feje o crave. ²²Malgré lòn, a-i sarà pro ‘d làit për tuti përchè bin pòca gent a sarà lassà ant ël pais. A l’avran tut l’amel e ‘l butir ch’a voreran. ²³An col dì-lì le vigne ‘d qualità ch’a l’avìo ‘l valor ëd mila pesse d’argent, a saran bandonà a le spin-e e a le ronze. ²⁴Ël pais antregh a vnirà na vàuda dë spin-e e ‘d ronze, un teren ëd cassa ocupà da ‘d bestie sarvaje. ²⁵A-i sarà pì gnun ch’a vada an sle colin-e drue andova ch’a chërsìo ‘d giardin, përché dë spin-e e ‘d ronze a-j quateran. Ëd bestie, ëd feje e ‘d crave a-i pastureran.

Nòte

1. Cfr. 1 Rè 16:5; 2 Crònache 20:5-6.
2. O “dij lavandé”.
3. O “doi brandon anvisch”.
4. O “Israel”.
5. O "s'i chërde nen".
6. Sensa na fej fërma ant le promësse 'd Nosgnor a podran nen arziste.
7. O “na giovnëtta”. Cfr. Maté 1 :23.