La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 36

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Isaia 36

Isaia[modifiché]

36[modifiché]

L’Assiria a 'nvad Giuda[modifiché]

1A l'é stàit ant l'ann dël rè Esechia ch'a fà quatòrdes, che Senacherib rè d'Assiria a l'é fasse padron ëd tute le fortësse 'd Giuda. 2Peui ‘l rè d’Assiria a l’ha mandà da Lachis a Gerusalem sò gran Mèistr da Cope[1] ansema a n'armèja bin granda për batse con Rè Esechia. J’Assir a l’han pijà posission dacant a l'aquedot ch’a dà d'eva al bassin dë dzora, an sla stra ch’a men-a al Camp dël Lavandé.

3A son andaje ancontra Eliachim fieul d'Elchia, ël mèistr ëd ca, Sebna lë scriturari e Joach fieul d'Asaf l'archivista. 4Ël Gran Copé a l'ha dije ch’a portèissa cost mëssagi a Esechia:

“Përparèj a dis ël gran rè, ël rè dl'Assiria: lòn che a veul dì costa confidensa che it mostre? 5Penses-to forse che na paròla sempia a peussa an guera ciapè ël pòst dël consèj e dla fòrsa? Ore, an chi l'has-to fiusa ti, ch'it arvire contra 'd mi? 6Varda, ti ‘t apoge an sl’Egit, a l’é coma s’it pogèisse a ‘n pontel ëd cana s-ciapà ch’a traversa la man an forandla a col che as buta ansima; parèj a l'é Faraon rè d'Egit për tuti coj ch'a l'han fiusa an chiel[2]! 7Se contut ti ‘m dise: Noi i l'oma fiusa an Nosgnor nòst Dé, é-lo pa l'istess Dé che Esechia a l'ha dëstruvune ij santuari e j'autar, comandàndje a la gent ëd Giuda e Gerusalem ëd prostërnesse mach dë 'dnans a l’autar ch’a-i é ambelessì a Gerusalem? 8E bin, fà un pat con mè sgnor, ël rè d'Assiria; mi it darai doimila cavaj, se it podras procurete 'd sivalié për monteje! 9Con toa armèja bin pcita, ti ‘t podries gnanca gatijé ‘l pì fiach dij contingent ëd le trope ‘d mè padron, fin-a s’it l’avèisse l’agiùt dij chèr e dij sivalié d’Egit! 10Pì ‘d lòn, penses-to forse ch’i l’abia ocupà tò pais sensa la diression dël Signor? A l’é stàit ël Signor midem a dine: ‘Ataca cost pais e fane ravagi!’”.

11Eliachim, Sebna e Joach a l'han rësponduje al Gran Copé: “Parla ai tò servitor an aramàich, përchè noi i lo comprendoma; parla nen an ebràich përchè lòn ch’it dise a podrìa rivé a j'orije dla gent ch'a l'è an sle muraje”.

12Ma ‘l gran copé a l'ha dije torna: “Miraco che i son ëstàit ëmnà da tò sgnor e a ti da part ëd mè sgnor për dite sòn, opura për j'òm ch’a stan an sij rampar e che pì tòst che an pressa a saran obligà, con vojàutri, a mangé sò escrement e a bèive l'eva che a pisso ai sò pé?”.

13Anlora 'l Gran Copé a l'è aussasse e a l'ha crijà an ebràich con vos fòrta: “Scoté le paròle dël gran rè, dël rè d'Assiria! 14A dis ël rè: Ch’i sie pa ambrojà da Esechia, përchè chiel a podrà pa salveve! 15Che av cissa nen Esechia a avèj fiusa ant ël Signor an disend: Sicura, Nosgnor an farà lìber; costa sità a podrà pa esse butà ant le man dël rè d'Assiria. 16Deje pa dament a Esechia, përchè përparèj a dis ël rè d'Assiria: Fé la pas con mi e aréndve; antlora tùit a podran mangé la fruta 'd soa vigna e 'd sò fié e tùit a podran bèive l'eva 'd soa sisterna; 17fin-a al moment che mi i ven-a a porteve ant un pais parija dël vòst, pais ëd gran e 'd most, ëd pan e 'd vigne. 18Ch’av daga gnun-a ilusion Esechia an disendve: Nosgnor an farà lìber. Le divinità dle gent miraco l'han-ne mincadun-a liberà sò pais da le man dël rè d'Assiria? 19Andova son-ne ij dio d'Amat e d'Arpad? Dova le divinità ëd Sefarvaim? Miraco l'han-ne liberà Samaria da mie man? 20Coj ch'a son, an tra ij dio 'd cole bande, che a l'àbio liberà sò pais da mie man? Podrà-lo forse ël Signor liberé Gerusalem da mie man?”.

21Coj-lì a son ëstàit ciuto e a l'han rësponduje gnanca na paròla, përchè la consëgna dël rè a l'era: rëspondije nen. 22Eliachim fieul d'Elchia, ël mèistr ëd ca, Sebna segretari e Joach fieul d'Asaf l'archivista a son presentasse da Esechia con le vestimente s-ciancà e a l'han arportaje le paròle dël Mèistr ëd Cope.

Nòte[modifiché]

  1. O “Rabsiaché”.
  2. Cfr. Esechiel 29:6-7.