La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 2

←Isaìa 1

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 3→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 02

Isaia

2

Ël Regn ëd Nosgnor ch’a vnirà

¹Costa-sì a l’é na vision che Isaia, fieul d’Amos, a l’ha avù al rësguard ëd Giuda e ‘d Gerusalem. ²Ant ij di darié, ël Mont ëd la Ca ‘d Nosgnor a sarà ël pì àut - ël leu pì d’amportansa dla tera. As alvrà bin ëdzora dj’àutri mont, e ‘d gent da tut ël mond as arvërsrà ansilà për rendje onor a Nosgnor. ³Ëd gent da tute le nassion a vniran e a diran: “Vnì, montoma a la ca ‘d Nosgnor, la ca dël Dé ‘d Giacòb. Ambelelà chiel an mostrerà soe vie, e nojàutri i marceroma an sij sò senté. Përchè la dotrin-a ‘d Nosgnor a seurtirà da Sion, soa paròla a seurtirà da Gerusalem. ⁴A sarà chiel ël giùdess an tra le nassion, chiel a farà da àrbiter dzora dij pòpoj. Ant la fòrgia a modlaran soe spa për fé dë slòire, e 'd soe lanse a në faran ëd mëssòire^[1]. A-i saran pa pì ‘d nassion ch’a ampugneran lë spà contra 'd n’àutra, nì a s’antrenran pa pì a fé la guèra. ⁵Vnì, vojàutri ij dissendent^[2] ëd Giacòb, marcioma al ciàir ëd Nosgnor!

Ël di ‘d Nosgnor

⁶Nosgnor! Ti tl’has chità tò pòpol, ij dissendent ëd Giacòb, përchè ch’a l’han ampinì soa tèra ‘d lor con ëd costumanse orientaj e con dë strion^[3] coma ch’a fan ij Filisté. A l’han fàit d’aleanse con ij pagan. ⁷Ël pais d’Israel a l’é ampinesse d’argent e d’òr, e ij sò tresor a l’han gnun-a fin. Ël pais a l’ha ampinisse ‘d cavaj e ij sò chèr as peudo gnanca conté. ⁸Ël pais a l’ha ampinisse d’ìdoj, la gent as buta an ginojon dë 'dnans ëd lor, dë 'dnans ëd l’euvra ‘d soe man: a son j’ìdoj che soe man ëd lor a l’han fabricasse. ⁹A l’é parèj che tùit a son tombà an bas, ch’a son umiliasse - përdónje pa! ¹⁰ Rabasteve an mes a le ròche^[4], stërmeve sot-tèra da la tëmma dë 'dnans ëd Nosgnor, dë 'dnans a soa afrosa majestà^[5]. ¹¹L’orgheuj uman a sarà sbassà, e l’arogansa uman-a a sarà umilià. Mach Nosgnor a sarà esaltà an col di dël giudissi. ¹²Përchè ‘l Signor dl’Univers a l’avrà sò di ëd vengiansa. Ai superb e j’orgojos chiel a darà ‘l castigh ch’as mérito, e a sbasrà tut lòn ch’a l’era stàit esaltà. ¹³A sbatrà giù tùit ij séder dël Liban e tute le rol poderose ëd Basan. ¹⁴A spianerà tùit ij mont pì àut e tute le colin-e elevà. ¹⁵A camperà giù minca àuta tor e minca fortificassion: ¹⁶A farà andé a pich ij grand bastiment ëd Tarsis e ij vassej spatussant. ¹⁷L’orgheuj ëd l’òm a sarà sbassà e la superbia uman-a a sarà campà ant la póer. Mach Nosgnor a sarà esaltà an col di ‘d giudissi. ¹⁸Ëd j’ìdoj a-i resterà pì gnanca l’arcòrd. ¹⁹Cand che Nosgnor as alvrà për fé tramblé la tèra ij sò nemis as rabastran ant ij përtus ëd la tèra. Dë 'dnans a la glòria afrosa ‘d soa majestà a së stërmran ant le balme.

²⁰An col di ‘d giudissi, j’ìdoj ch’a l’avìo fasse për rendje l’adorassion a-j camperan vìa; a-j camperan ai giari e a le ratavolòire. ²¹As ficheran ant ij përtus dle balme e a së stërmeran an tra le ròche artërtajà djë scheuj. Damentre che chiel as alvrà për socrolé la tèra, a sërcran dë scapé da l’ira afrosa ‘d Nosgnor e da la glòria ‘d soa majestà, ²²Deje pa fiusa a j’uman: a son tanme ‘d nìvole legere: che ‘d considerassion peul-ne deje?

Nòte

1. Cfr. Gioel 3:10.
2. O “ca”.
3. O “dë stròlogh”.
4. Cfr. Arvelassion 6:15.
5. Cfr. 2 Tessalonicèis 1:9.