La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Tessaloniceis/2Tessaloniceis 1
2 Tessalonicèis
[modifiché]1
[modifiché]Salutassion
[modifiché]1Pàul, Silas e Timòt, a la cesa dij Tessalonicèis[1], ch’a l’é an comunion con Dé, nòst Pare, e an Gesù Crist, ël Signor. 2Che la grassia e la pas av sio dàite da part ëd Dé, nòst Pare, e da Gesù Crist, ël Signor.
Assion ëd grassie e preghiera
[modifiché]3I l’oma sèmper da rende grassie a Nosgnor për vojàutri, frej e seur. A l’é giust ch’i lo foma, përchè vòstra fede a dësbandiss e l’amor ch’i l’eve j’un për j’autri a chërs an tuti e an ciaschëdun. 4Dë 'dnans a j’àutre cese ‘d Nosgnor is sentoma orgojos ëd vojàutri për la përseveransa e la fede ch’av fà soporté tute le përsecussion e le tribulassion ch’i l’eve. 5Lolì a l’é ‘l segn dël giust giudissi ‘d Nosgnor, përchè i sìe trovà degn dël Regn ëd Nosgnor: për lòn i patisse; 6përchè a l’é giust che Nosgnor a fasa passé ‘d tribulassion a coj che adess av fan tribulé, 7e che vojàutri, ch’i seve tribulà, i trove d’arpòs ansema a nojàutri ant ël dì che Gesù, ël Signor, a farà soa aparission[2] dal cel. An col dì-lì chiel a vnirà compagnà dai sò àngej potent 8e an mes ëd na fiama ‘d feu, për ciameje cont a coj ch’a conòsso nen Nosgnor e a ubidisso nen a l’Evangeli ‘d Gesù, nòst Signor. 9Sò castigh ëd lor a sarà la përdission eterna. A saran campà fòra da la presensa ‘d Nosgnor e da soa gloriosa majestà. 10An col dì-lì chiel a vnirà për esse glorificà an mes a sò pòpol sant, për esse onorà an mes ëd tuti coj ch’a l’avran chërdù an chiel. I sareve ansem a lor përchè ‘dcò vojàutri i l’eve chërdù a la testimoniansa ch’i l’oma rendù a sò riguard.
11A l’é për tut lolì ch’i pregoma sèmper për vojàutri, përchè Nosgnor av renda degn ëd la vocassion ch’i l’eve arseivù; che con sò podej av fasa porté a compiment vòstra volontà ‘d fé ‘l bin e a renda d’efet vòstra fede. 12A l’é parèj che ‘l nòm ëd Gesù a sarà glorificà an vojàutri, e vojàutri an chiel, për la grassia ‘d nòst Dé e ‘d Gesù Crist, ël Signor[3].