La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 3
Isaia
[modifiché]3
[modifiché]Disórdin ant ël regn ëd Giuda
[modifiché]1Ël Signor, Dé dl’Univers, a gavrà a Giuda e a Gerusalem tute sòrt ëd sostentament: la provianda ‘d pan e l’arserva d’eva, 2ij mej guerié e la tropa, ij giùdess e ij profeta, j’andvin e j’ansian, 3j’ufissiaj e ij notàbij, ij consijé e ij mascon, e j’espert ant l'ancantament. 4I-j darai ‘d gent giovo për governant[1], ëd la gioventura ch’a-j dòmina. 5A-i saran mach ëd ruse an tra la gent. Ël pivel a sarà arogant con ël vej e j’òm da nen a rispeteran nen ij pì degn. 6Mincadun a ciaperà un sò parent qualsëssìa, un dl’istess sò clan, e a-j dirà: “Ti ch’it l’has un mantel it saras nòst cap! Pija an man coste ruvin-e!”. 7Ma col-lì a protesterà an crijand: “Mi i peuss pa' fé gnun miràcol! I l’hai pa da mangé nì da vestime. Nò, im fareve pa vòst cap!”.
8Gerusalem a trambla, Giuda a l’é robatà, përchè sò parlé e soe assion a son n’ofèisa contra 'd Nosgnor, a la mira ‘d provoché l’ira ‘d sò sguard glorios. 9Soa facia ‘d lor a peul nen ëstermelo, a l’é na testimoniansa ch’a va contra ‘d lor. A son borios tanme la gent ëd Sòdoma: trist col ch’a l’é parèj! A son vagniasse la përdission! 10Dislo ciàir: mach ël giust a-j andrà bin e a sarà sodisfàit dël frut ëd soe assion. 11Trist a l'é col ch’a l’é gram! Coj ch’a fan ël mal a saran tratà conform a soe euvre ‘d lor. 12Pòvra mia gent: dij craseur a trato mè pòpol crudelment, ëd creditor a la fan da padron an vòstra ca[2]. Car ël mè pòpol: toe guide at pòrto fòra carzà, at dan d’andicassion fàusse.
J’acuse ‘d Nosgnor ai dirigent dël pòpol
[modifiché]13Nosgnor a l'é aussasse për acusé, chiel a l'è stasse an giudissi contra 'd soa gent. 14A j’ansian e ai cap dël pòpol: Nosgnor a-j ciamerà cont: ”Vojàutri i l’eve vastà mia vigna, i l’eve ampinì vòstre ca ‘d lòn ch’i l’eve robà ai pòver. 15Che dirit l'evne ‘d crasé mia gent e dë scarpisé la facia dij dësgrassià? Iv lo ciamo mi, ël Signor, Dé d’Univers.
Contra le fomne ‘d Gerusalem
[modifiché]16A dis ël Signor: ‘Pr’ ël motiv che a son pien-e'd babìa le fije 'd Sion, ch’ as në van con ël còl tendù e j'euj provocant, as në van a cit pé fasend dandané j'angivaje. 17Për lòn ël Signor a-j farà vnì la rogna an testa e a-j farà andé con la testa plà. 18An col temp-là Nosgnor a gavrà l'archinché 'd cadnin-e, midajon e graf, 19pendent, giòje, coefe, 20bindèj e coroncin-e, garlande da cavije, s-cìrpe, carafin-e e pòrtaboneur, 21bricio, anej da nariss, 22vestimente da festa, mantlin-e, folard, sal e sach a man, 23lingiarìa fin-a e camisëtte'd lin, lambej e mantej.
24Antlora, an leu ‘d përfum ai sarà spussa ‘d marseugna, an leugh ëd na s-cirpa un soastr, an leugh ëd na coafura na tosonadura, an leugh ëd vestimente soasìe un sach ëd tërliss, an leugh ëd blëssa la marca dël fer afoà. 25Ij tò òm, Gerusalem, a meuireran an guèra, ij tò mej soldà a tomberan ant ël combatiment. 26A toe pòrte as sentiran ëd gëmm e ‘d sangiut; Gerusalem a sarà a tèra tanme na fomna ch’a l’ha pì gnun.