La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 24

←Giosuè 23

La Bibia piemontèisa Giosue

Giudes 1→

Giosuè

24

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 24

Arneuv ëd l’Aleansa a Sichem

¹A la fin Giosuè a l'ha ciamà ansema tute le tribù d'Israel an Sichem, e a l'ha convocà 'dcò j'ansian, ij cap, ij giùdes e j'ufissiaj, che parèj a son presentasse dë 'dnans a Nosgnor. ²Anlora chiel a l'ha dit a tut ël pòpol:

Sossì a dis ël Signor, Dé d'Israel: "Vòstri cé, parèj ëd Terach, pare d'Abraham e 'd Nacor, a stasìo d'antan dëdlà dël fium e a servìo d'àutri dio^[1]. ³ Quandi ch’i l'hai fàit seurte vòst pare Abraham da la Mesopotàmia^[2] e i l'hai guidalo për tuta la tèra 'd Canan; i l'hai moltiplicà soa dissendensa e i l'hai donaje Isach^[3]. ⁴Peui, a Isach, i l'hai daje Giacòb e Esaù: e a Esaù^[4] i l'hai daje la proprietà dle montagne 'd Seir^[5], nopà Giacòb e sò fieuj a son calà n'Egit^[6]. ⁵Pì anans, an cola nassion i l'avìa mandà Mosè e Aron^[7], e dòp d'avèj castigà l'Egit con ëd portent ch'i l'hai fàit an mes a lor, i l'hai tirave fòra da là. ⁶Surtì ch’a j’ero ij vòstri cé da l'Egit, a l'ero rivà pen-a tacà 'l mar, che j'Egissian a son pressasse a steje dapress con ëd chèr e sivalié fin-a al Mar Ross. ⁷Ma ij fieuj d'Israel a l'han levà ij sò crij a Nosgnor e chiel a l'ha antërponù ëd top an tra vojàutri e j'Egissian; peui, a l'ha fàit sbordé j'eve dël mar contra j'Egissian, ch’a son stane fongà. Ij vòstri euj a l'han vëddù lòn che mi i l'hai faje a l'Egit! Apress ëd lòn voi i seve stàit vàire agn ant ël desert^[8]. ⁸ Fin-a che mi i l'hai fave intré 'nt la tèra dl'Amorita, ch’a stasìa a ponent dël Giordan. Lor a l'han combatuve, ma mi i l'hai daje an vòstre man e vojàutri i seve vnùit a esse padron dël pais, dòp che mi i l'hai faje dësparì^[9] dë 'dnans ëd vojàutri^[10]. ⁹Ëdcò Balach, fieul ëd Zifor, rè 'd Moab, a l'avìa pijà j’arme për combate Israel, e për lòn, a l'avìa mandà a ciamé Balam, fieul ëd Beor, për maledive. ¹⁰Ma mi i l'hai pa vorsù scoté Balam: chiel a l'ha benedive espress, e mi i l'hai liberave da la man ëd Balach^[11]. ¹¹I l'eve peui passà 'l Giordan^[12], e i seve rivà fin-a Gérico^[13], e la gent ëd Gérico, j'Amorita, ij Perissita, ij Canané, J'Hitita, ij Ghirgasé, j'Evé e ij Gebusé a l'han combatù contra 'd vojàutri, e mi i l'hai daje tuti an vòstre man. ¹²Dë 'dnans ëd vojàutri, i l'hai mandà dë scòp ëd galavron, ch’a l'han faje scapé an facia a voi com a l'era capità dij doi rè Amorita: a l'é pa stàit për toa spa o tò arch ch’a l’ha butaje an derota^[14]. ¹³I l'hai dave parèj na tèra che voi i l'avìe pa travajà, ëd sità ch'i l'avìe pa fabricaje; vojàutri i steve ambelelì e i mange ël frut ëd le vigne e dij ulivé ch'i l'eve pa piantà vojàutri"^[15].

¹⁴Ora donca, tëmme Nosgnor, e servije an antëgrità e an vrità. Dëspresié le divinità che ij vòstri grand a l'han servì dëdlà dël fium, an Egit: rende servissi mach a Nosgnor. ¹⁵E s’i seve pa sodisfàit ëd serve Nosgnor, serne d'ancheuj ëd chi esse servitor: a le divinità che ij vòstri cé a servìo dëdlà dël fium, o a le divinità amorita, ant ël pais andoa ch'i steve: e bin, për lòn ch’am riguarda, mi e mia famija, i serviroma Nosgnor”.

¹⁶Anlora ‘l pòpol a l'ha rëspondù: “Ch'a sia mai ch'i chitoma Nosgnor për andé a serve d'àutre divinità! ¹⁷Përchè Nosgnor, nòst Dé, a l'é chiel col ch’a l'ha fane monté con ij nòstri pare, fòra dal pais d'Egit, da la ca dë s-ciavensa, ch'a l'ha fàit ësti gran miràcoj dë 'dnans a nòstri euj, e a l'ha goernane për tut 'l viage ch'i l'oma fàit, e an mes a tùit ij pòpoj che i l'oma passà. ¹⁸Nosgnor a l'ha taparà via dë 'dnans ëd nojàutri tuta costa gent, e j'Amorita che a stasìo 'nt ël pais. Për lòn noi i serviroma ël Signor, përchè chiel a l'é nòst Dé”.

¹⁹Giosuè a l'ha replicà: “Voi i sareve nen pro bon ëd serve Nosgnor, përchè chiel a l'é un Dé sant^[16], un Dé gelos; chiel a përdonerà pa vòstre trasgression e ij vòstri pecà. ²⁰Ant ël moment ch'i chitereve ‘l Signor e i servireve a ‘d divinità forëstere, chiel as virerà contra 'd voi, av farà dël mal e 'v consumerà, dòp d'avèj fàit a vojàutri tant bin”.

²¹E 'l pòpol a l'ha respondù: “Nò! Nò^[17]! Nojàutri i serviroma Nosgnor!”.

²²Anlora Giosuè a l'ha ‘nsistù: “Voi i seve testimòni contra 'd vojàutri midem, ch'i l'eve sernù ël Signor për servilo!” E lor a l'han rësponduje: “I në soma testimòni!”.

²³Giosuè, Anlora, a l’ha dit: “Donch, ora gaveve dal cheur le divinità forëstere ch'a son an mes ëd voi, e viré vòstre ànime^[18] a Nosgnor, ch'a l'é Dé d'Israel! ²⁴Ël pòpol a l'ha rëspondùje a Giosuè: “Nosgnor, nòst Dé, a l'é col ch'i serviroma, e mach a soa vos i ubidiroma!”.

²⁵An col di-lì an Sichem Giosuè a l'ha angagià ‘l pòpol ant n’aleansa con ël Signor, e a l'ha daje 'd Lej e 'd prëscrission. ²⁶Peui Giosuè a l'ha scrivù tut ant ël lìber dla lege 'd Dé e ciapà na pera gròssa, a l'ha drissala sota na rol che a l'era aranda dël pòst sacrà a Nosgnor.

²⁷Giosuè a l'ha dije a tut ël pòpol: “Vardé, cost priòch a sarà testimoniansa contra 'd nojàutri; përchè a l'ha sentù tute le paròle che 'l Signor a l'ha dine: donch a sarà tant 'me testimoniansa contra 'd voi, përchè i vade nen arneghé vòst Dé”. ²⁸Peui Giosuè a l’é congedasse da tut ël pòpol e mincadun a l’é tornass-ne a soa ardità.

Mòrt ëd Giosuè

²⁹Apress ëd costi fàit, a l'é rivaie che Giosuè, fieul ëd Nun, sërvent ëd Nosgnor, a l'é mòrt a l'età 'd sentedes agn. ³⁰A l'han sotralo drinta dle borne 'd soa ardità, a Timnat-Sera, ch'a l'é an sij mont d'Efraim, da la banda 'd tramontan-a dël mont ëd Gacas^[19].

³¹J’Israelita a l’ero stàit fedej^[20] a Nosgnor fin-a a la mòrt ëd Giosuè e dj’ansian ch’a son dzorvivuje, e ch’a l'avìo conossù tute j'euvre dël Signor, cole ch’a l'avìa fàit për Israel. ³²A Sichem, a l'han ëdcò sotrà j'òss ëd Giusèp^[21], che ij fieuj d'Israel a l'ero portasse da l'Egit, ant na part dël camp che Giacòb a l'avìa catà për sent piësse d'argent^[22] dai fieuj d'Emor, pare 'd Sichem; e ch'a l'era ardità dij fieuj ëd Giusèp^[23]. ³³A l'é 'dcò mòrtie Eleasar, fieul d'Aron, e a l'é stàit sotrà da para 'd sò fieul Pineas, a Ghibeat an sla montagna d'Efraim.

Nòte

1. Cfr. Génesi 11:27.
2. Cfr. Génesi 12:1-9.
3. Cfr. Génesi 21:1-3.
4. Cfr. Génesi 25:24-26.
5. Cfr. Génesi 36:8; Deuteronòmi 2:5.
6. Cfr. Génesi 46:1-7.
7. Cfr. Surtìa 3:1-12:42.
8. 24:6-7 cfr. Surtìa 14:1-31.
9. O “anientaje”, “stërminaje”.
10. Cfr. Nùmer 21:21-35.
11. 24:9-10 cfr. Nùmer 22:1-24:25.
12. Cfr. Giosuè 3:14-17.
13. Cfr. Giosuè 6:1-21.
14. Cfr. Surtìa 23:28; Deuteronòmi 7:20.
15. Cfr. Deuteronòmi 6:10-11.
16. Ant ël test ebràich sia il nòm divin (אֱלֹהִים,'elohim) che l'atribù (קְדֹשִׁים, chëdossim, "sant") a son pluraj.
17. La tradussion a presupon che כִּי (chi), visadì ''ma'' ''përchè, a sia enfàtich. N'àutra manera a sarìa ciapela tant 'me esplicativa, "Nò, përchè i lo faroma ..."
18. Ebràich: "piega tò cheur vers". Ël termo לֵבָב (levav, "cheur") a s'arferirìa a la volontà dël sìngol o dla gent.
19. Cfr. Giosuè 19:49-50.
20. O “a l’han servì”.
21. Cfr. Génesi 50:24-25; Surtìa 13:19.
22. Ebràich: "sent chesita". La paròla ebràica קְשִׂיטָה (chesita) a l'é generalment antèisa com arferija a n'unità dë dné, ma 'l valor e 'l pèis a son sconossù. La paròla 's verìfica mach ambelessì e an Génesi 33:19 e Giòb 42:11.
23. Cfr. Génesi 33:19; Gioann 4:5; At 7:16.