Esechiel

5

¹E ti, fieul d'òm, pija na spa molà, deuvr-la coma s'a fussa 'n rasor da barbé e tàjte a rèis ij cavej e la barba; peui pija na balansa e spartis ij pluch tajà. ²Na tersa part it la bruseras an sël feu 'n mes a la sità a la fin dij di dl'assedi; it pijeras n'àutra tersa part e it la tajeras con la spa 'ntorn a la sità e l'ùltima part it la dëspërdras al vent antant che mi i dësfodrai la spa dré 'd lor. ³Ma dij cavèj it në pijeras na pcita part e it la groperas al bòrd ëd tò mantel; ⁴it në pijeras ancor na pcita part e it la camperas ant ël feu e it la bruseras e da lòn a s-cionferà 'l feu contra d'Israel. ⁵Ël Signor Dé a fà savèj sossì: "Costa a l'é Gerusalem! Mi i l'avìa butala an mes ai pòpoj e ciuvendala 'd pais forësté. ⁶Chila a l'é arvirasse contra ‘d mie decision, e con na përversità ch’a va fin-a dëdlà ‘d cola d’àutri pòpoj; ⁷a son alvasse contra ij mè precèt con na përversità fin-a pì granda che cola dij pais ch’a-jë stan d’antorn. A l’é sicur, a l’han arfudà ij mè órdin, a l’han pa osservà ij mè precèt.

⁸A l’é për lòn che ‘l Signor Dé at dis: ‘Ëdcò mi i son dventà tò nemis, Gerusalem, e an mes a ti i darai esecussion a la sentensa sota j’euj dj’àutre nassion. ⁹Për tute toe pràtiche vërgognose i farai an mes a ti lòn ch’i l’hai mai fàit nì i farai pì. ¹⁰An tra ‘d vojàutri a-i saran ëd pare ch’as mangeran ij fieuj, e ‘d fieuj ch’as mangeran sò pare. I compirai an ti mè giudissi e i dëspërdrai al vent lòn ch'a-i resta 'd ti. ¹¹Com a l'è vera ch’i vivo, a dis ël Signor Dé, da già che ti ‘t l'has profanà mè santuari con tùit ij tò ìdoj abominàbij e con tute toe euvre vërgognose; donca dcò mi i ras-cerai via tut, ij mè euj as comoveran pa, i l'avrai gnun-a compassion. ¹²Na tersa part dij tò a meuirerà 'd pestilensa e a socomberà për la fam an mes ëd ti; na tersa part a tomberà antorn a ti dë spa e l'àutra part i la sbërgiairerai a tùit ij vent an dësfodrand la spa dré 'd lor. ¹³Antlora i darai sfògh a mia flin-a, a mia zara 'dzora 'd lor, im pijerai l'arvangia; antlora a savran che mi, ël Signor, pien ëd gelosìa, i l’avìa bin parlaje. ¹⁴It cangierai ant na ruin-a, n’oget ëd schergne për tute le nassion ch’a të stan dantorn e ‘d tuti ij viandant. ¹⁵It saras n’oget dë schergne e ‘d gramìssie, n'esempi e në scheur për le nassion ch'at cinto, cand an mes a ti i darai esecussion con andignassion a la sentensa ch’i l’hai pronunsià contra ‘d ti. A sarà ‘n castigh sever. A l’é mi, ël Signor ch’it lo diso. ¹⁶Ant ël moment che mi, për ëstermineve, i franderai le flece spaventose dla fam ch’a pòrto ruin-a e ch’i franderai për craseve, iv gavrai l’arzerva ‘d pan. ¹⁷Antlora i mandrai contra 'd vojàutri la fam e le bestie sërvaje ch'at lasseran sensa fieuj; trames a ti a passeran la pestilensa e 'l ravagi, antant ch’i farai tombé dzora 'd ti la spa^[1]. A l’é mi, ël Signor, ch’it lo diso”.

Nòte

↑ Cfr. Lamentassion 4:10.

[1] Cfr. Lamentassion 4:10.

[1]