La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esechiel/Esechiel 28

←Esechiel 27

La Bibia piemontèisa Esechiel

Esechiel 29→

La Bìbia piemontèisa - Esechiel 28

Esechiel

28

Contra ‘l rè ‘d Tir

¹Nosgnor a l’ha comunicame soa paròla. A l’ha dime: ²“Fieul d’òm, dije al rè ‘d Tir: ‘Sossì at fà savèj ël Signor Dé: Da già che tò cheur a l'é pien ëd babìa e che ti 't l'avìe dit: ‘Mi i son un dio e i vivo ant na sede divin-a, ant ël cheur midem dij mar’. Ti ch’it ses mach n’òm e pa nen un dio, it l’has ëd pretèise divin-e ch'as peudo nen toleresse^[1]. ³It pense d’esse pì savi che Daniel e che gnun segret a peussa ess-te stërmà. ⁴Con toa saviëssa e tò sust it l'has creà tò boneur, ti 't l'has ambaronà òr e argent drinta tò scrign. ⁵Con toa bravura ant ël comersi, it l’has fàit chërse toa richëssa e tò cheur a l’é montà an slë scagn. ⁶A l'é për lòn che parèj a dis ël Signor Dé: Da già che ti 't l’has pretèise divin-e^[2], ⁷e bin! Varda che mi 't mandrai contra ‘d foresté, le pì bàrbare dle gent. Lor a gavran la spa dal feuder contra toa bela saviëssa e a violeran tò splendrior. ⁸Lor at faran tombé ant la tampa e ti t'andras a meuire ‘d na mòrt afrosa ant ël cheur midem dij mar. ⁹Cand ch’it saras ëdnans ai tò sassin, diras-to ‘ncora ch’it ses un dio? Le man ed coj ch’at masseran, a saran cole ‘d n’òm e pa d’un dio. ¹⁰Ti ‘t patiras la mòrt ëd coj ch’a son pa sirconcis^[3], për man dë strangé. I son mi ch’ it lo diso, mi, el Signor Dé.

¹¹Nosgnor a l’ha comunicame cost'àutra soa paròla. A l’ha dime: ¹²Fieul d’òm, anton-a na complenta pr’ ël rè ‘d Tir. Dije: “Përparèj at fà savèj ël Signor Dé: “Ti ‘t j’ere ‘n model ëd përfession, pien ëd saviëssa e ‘d blëssa soasìa. ¹³Ti të stasìe an Eden, ël vërzé ‘d Dé. Tute sòrt d'angivaje a formavo tò mantel: rubin, topass, diamant, crisolit, òniss, zasp, zafir, ëscarboncl, ësmerald, e òr a l'ero 'l travaj dij tò pendent e 'd toe montadure, prontà për ti dal di ch’it j’ere stàit creà. ¹⁴I son ëstàit mi ch’i l’hai butate ambelelì ansem a ‘n cherubin protetor con j’ale dëstèise. Ti ‘t j’ere an sla montagna santa e it marciave an tra ‘d pere afoà. ¹⁵Dal di ch’it ses stàit creà, it j’ere sensa rimpròcc an tò comportament, ma it ses rendute colpèivol^[4]. ¹⁶La prosperità ‘d tò comersi a l’han ampinite ‘d violensa e it l’has pëccà; a l’é parèj che mi i l’hai scassate da la montagna ‘d Dé - ël cherubin protetor a l’ha parate fòra da ‘n mes ëd le pere afoà. ¹⁷Toa blëssa a l’ha ‘mpinite d’orgheuj, tò splendrior a l’ha fate perde la rason. Anlora i l’hai campate a tèra e i l’hai fate dventé në spetàcol pr’ ij rè. ¹⁸It l’has antamnà ij tò santuari con ij tò tanti pëccà e con tò comersi dzonest. Parèj i l’hai fàit che ‘n feu a seurtissa da ti e at consumèissa. Tuti coj ch’at vardo a vëddo nen d’àutr che sënner spatarà për tèra. ¹⁹Tuti coj che a l'han conossute an tra le gent a son restà costernà për toa sòrt; mach a vardete tuti a n’avran mach dë sgiaj, për sempe”.

Contra Sidon

²⁰Nosgnor a l’ha comunicame soa paròla. A l’ha dime: ²¹“Fieul d’òm, adress-te a la sità ‘d Sidon e profetìsje contra. ²²Dije: ‘Sòn a l’é lòn ch’at fà savèj ‘l Signor Dé: Mi it dësfido^[5], Sidon! Mi i mostrerai mia glòria an mes ëd it. Cand ch’a sarà compìa contra ‘d ti mia sentensa e i manifesterai mè podèj sovran, a savran ch’a l’é mi ël Signor. ²³I manderai la pestilensa ant la sità e a scorerà ‘l sangh për le stra. La spa at atacherà da tute le bande e ‘d vitime a tomberan an mes ëd ti. Antlora a savran ch’a l’é mi ël Signor”.

Rimpatriament d’Israel

²⁴Ël pòpol d’Israel a patirà pa pì për ëd ronze aùsse nì për dë spin-e ch’a fan mal a tuti coj ch’a-j ëstan aranda e a-j dëspresio. Antlora a savran ch’a l’é mi ël Signor Dé.

²⁵Ël Signor Dé av fà savèj sossì: ‘Cand ch’i l’avrai torna butà ansema la gent d’Israel che adess a viv ësbardlà, i manifesterai mè podèj^[6] an presensa dle nassion. J’Israelita a staran an sò pais ëd lor, la tèra ch’i l’hai daje a mè servent Giacòb. ²⁶Lor a vivran pasi an cola tèra, a fabricheran ëd ca e a pianteran ëd taragne. A vivran an tuta sicurëssa cand che mi i compirai mia sentensa contra 'd tùit ij pòpoj ch’a-j ëstan dantorn e a-j dëspresio. Antlora a savran che mi, ël Signor, i son sò Dé ‘d lor^[7]”.

Nòte

1. An ebràich '' e it l'has creà an  tò cheur/ment/pensé (לֵב, lev) parèj dël cheur dël pensé dle divinità.
2. O “it ses fate un cheur tanme col ëd Dé”.
3. La gent ëd la Fenicia a praticava la sirconcision, parèj che costa espression a l’é figurativa. A veul dì che lor a saran tratà ‘d manera dzonoranta. Ij popoj nen sirconcis a l’ero considerà 'nferior e ampur. Ch’as vëdda: 31:18 e 32:17-32.
4. O “fin-a al moment che 'l pëcà a l'é stàit dëscorvù an ti”.
5. O “Vàrdme contra 'd ti”.
6. O “mia santità”.
7. 28:20-26 Gioel 3:4-8; Sacarìa 9:1-2; Maté 11:21-22; Luca 10:13-14.