La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esdra/Esdra 9

←Esdra 8

La Bibia piemontèisa Esdra

Esdra 10→

Esdra

Pàgina arvëdùa da Majo Galin-a

9

N’orassion d’Esdra

¹Regolà sòn, ij cap a son ëvnùit a troveme an disend: “La gent d'Israel, ij sacerdòt e ij Levita a son pa separasse dai resident dël pòst ch’a fan ëd ròbe abominàbij ch’a smijo a cole dij Canané, dj' Hitita, dij Perisita, dij Gebusé, dj’Amonita, dij Moabita, dj’Egissian e dj’Amorita! ²An efet a l'avìo pijàit ëd fomne an tra soe fije, për lor e për ij sò fieuj, e mës-cià parèj nòstra smens sacrà con cola dij resident locaj. Pes ëd lòn: ij cap e j’ufissiaj d’Israel a son ëstàit ij prim a dé ‘l cativ esempi d’anfedeltà!”.

³A sente sòn, i l'hai s-ciancà mia vestimenta e 'l mantel, e i l'hai rancà via ij cavèj e ij pluch ëd la barba^[1] e i son butame setà fòrt anmagonà. ⁴Atlora tuti coj ch’a tramblavo a le paròle dël Dé d'Israel a son butasse d'antorn ëd mi për motiv ëd costa ofèisa fàita da coj ch’a l’ero artornà da l’esili. Për lòn ch’am riguardava, i son restà là setà, crasà, fin-a a l'oblassion ëd la sèira.

⁵A l'oblassion ëd la sèira, i son aussame prostrà coma ch’i j’ero, vestimenta e mantel ës-ciancà, e i son tombà an gënojon, i l'hai dëstendù le man an preghiera anvers ëd Nosgnor, mè Dé, ⁶e i l'hai dit:

“Nosgnor! I l’hai onta e gena mach a aussé mia fàcia ‘nvers ëd ti: përchè nòstre colpe a son moltiplicasse dzora 'd nòstra testa, e ij nòstri pecà a son ambaronasse fin-a al cel. ⁷Dai di dij nòstri antich fin-a al di d'ancheuj nòstre colpe a son ëstàite gròsse, e për lòn, nojàutri, nòstri rè e nòstri fieuj, i soma stait butà ant le man dij re dle nassion. I soma stàit massà dë spa, a l’han fërmane, ravagiane, e umiliane, pròpi com an càpita ancheuj. ⁸Con tut sòn, da 'n pòch ëd temp a sta part, a l'é manifestasse la misericòrdia dël Signor, nòst Dé. Chiel a l'ha liberà na part ëd nòstra gent e a l'ha përmëttù che ij dzorvivù a trovèisso sosta an sò leu sant: parèj ch’a l'ha fàit luse nòstri euj e i l'oma avù arlass da nòstra përzonìa. ⁹Përchè noi i soma mach ëd servitor, ma 'l Signor a l'ha pa lassane an nòstra servitù: a l'ha concedune la binvolensa dij rè 'd Persia, fasendne arvive për ch’i podèisso torna drissé la ca 'd nòst Dé e i restaurèisso ij sò drocheri an prometéndne na sosta sicura an Giudèa e an Gerusalem.

¹⁰Ma ora, Nosgnor, còs ch’i podoma dì dòp ëd sòn? Përchè ch'i l'oma mai pì fàit obediensa ai tò comandament, ¹¹coj ch’it l’avìje prescrivune pr’ ël mojen dij tò servitor, ij profeta, quand ch’it disìe: “Ël pais che vojàutri i steve për pijene possess a l'é un pais anflà për le pràtiche abominèivole dle gent dël pais. Soe abominassion a l'han ampestà da na part a l'àutra con soa mnis tuta costa tèra. ¹²E bin! dé pa via vòstre fije ai sò fieuj e pijé pa soe fije për ij vòstri fieuj. I l’eve gnanca mai da fé ch’as në stago an pas e ch’a pròspero, e sossì përchè vojàutri i peusse mangé ij frut soasì dël pais e lasseje an ardità a vòstri fieuj për sempe”.

¹³Ore, dòp tut lòn che a l'é ancapitàje për càusa 'd nòstre assion grame e për ij nòstri pecà, con tut sòn, Nosgnor, ti 't l'has ancora fin-a slegerì ël pèis ëd nòstre përversità e lassane formé në strop ëd dzorvivù. ¹⁴Forse che i podroma torna violé tò comand e fesse parent con ëd gent abominèivola? Miraco t'anrabierìe pa con noi fin-a ësterminene, sensa lassé nì rimanensa nì dzorvivù? ¹⁵Nosgnor, Dé d'Israel! Për toa binvolensa a l'é restane mach pì në strop dë scampà, com a l'é ‘l cas d'ancheuj. Vardne-sì dëdnans a ti con nòstra colpa! Òhi, për tut sòn a l'é pa possìbil trové dë scuse an toa presensa”.

Nòte

1. Esdra a marca 'l magon an s-ciancàndze cavèj e barba e umiliàndze con ël butesse an gënojon: tut sòn a l'era pa vàire costuma ant la mesalun-a drua dël Levant.