La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuteronomi/Deuteronomi 21

Da Wikisource.

La Bibia piemontèisa - Deuteronòmi 21

Deuteronòmi[modifiché]

21[modifiché]

Cas ëd n’amassidi con n’amassida nen identificàbil[modifiché]

1Cand ch’i sereve ant ël pais che ‘l Signor, vòst Dé, av dà an possess, se cheidun a treuva ant un camp la vìtima ‘d n’amassidi e as sa nen chi ch’a l’abia massala[1], 2j’ansian e ij giùdes a l’han da seurte e mzuré vàire ch’a l’é dëscòst ël mòrt da le sità dj’anviron. 3Peuj j’ansian ëd la sità la pì davzin-a ‘d col cadàver a l’han da ciapé da jë strop na vailëtta ch’a l’àbio mai fala travajé nì tiré sota ‘l giov. 4A faran calé cola vaca giovna dacant a ‘n rì d’eva ‘d sorgiss, ant na comba ch’a sia mai stàita laurà o sëmnà[2]. Là, dacant a col rì, a l’avran da s-ciapé ‘l còl ëd la vailëtta. 5Peuj ij sacerdòt levita as avzineran - përchè 'l Signor vòst Dé a l'ha sernuje për fé sò servissi, e për benedì a sò nòm. A toca a lor ëd giudiché tute le ruse e tùit ij cas ëd violensa. 6Tuti j’ansian ëd la sità la pì davzin-a al cadàver as laveran le man an sla vailëtta ch'a l’han s-ciapaje ‘l còl ant la comba. 7Anlora a proclameran: “Nòstre man a l'han pa spantià sto sangh; nòstri euj a l'han pa vedulo massé. 8Nosgnor! Arprocia pa tò pòpol Israel, ch’it l’has riscatà, ch’a l’é nen responsàbil ëd col sangh nossent ch’a l’é stàit vërsà”. Anlora col sangh a-j sarà përdonà. 9A l’é parèj che i gavreve d’ an mes a voi tut ël sangh nossent ëspantià, cand ch’it faras lòn ch’a l’é giust a j’euj ëd Nosgnor.

Mariagi con na përzonera[modifiché]

10Cand ch’it vade a la guèra contra ij tò nemis, e ‘l Signor tò Dé at i-j fà vince e at fà ciapé ‘d përzoné; 11s’it dovèisse vëdde an tra ‘d lor na chèich bela fomna ch’it veules pijé për mojé, 12it la peude mné andré a toa ca. A l’avrà da fesse tosoné la testa, tajé j’onge, 13dësvestisse ‘d lòn ch’a l’avìa acòl ant ël moment ch’a l’era stàita ciapà përzonera e ch’a staga an toa ca a pioré sò pare e soa mare për un mèis antregh. Apress ëd lòn it podras cogiete con chila e ti 't ëvniras sò marì e chila toa mojé. 14Se peui a-i rivèissa che chila at pias pì nen, antlora it l’has da lassela andé anté ch’a veul. An tùit ij cas it podras pa vendla nì tratela coma s’a fussa na s-ciava, dàit ch’it l’has già umiliala.

Dirit dël prim-génit[modifiché]

15Butoma che n’òm a l’abia doe fomne, un-a ch’a-j veul bin pì che l’àutra[3] e tute doe a-j dan ëd masnà, dont ël primgénit a l’é ‘l fieul ëd la fomna men-o amà. 16Ant ël dì ch’as faran le spartiure dl’ardità, chiel a l’avrà pa da favorì ‘l primgénit ëd la fomna ch’a-j veul bin da pì e pa nen ël fieul ëd l’àutra fomna, ch’a sarìa bin ël primgénit. 17A l’opòst, a l’avrà da arconòsse coma primgénit ël fieul ëd la fomna men-o amà e a l’avrà da deje na porsion dobia ‘d tut lòn ch’a l’ha, përché col fieul-là a l’é la primissia ‘d sò vigor e a l’ha ‘l dirit ëd l’ardité.

Un fieul arviros[modifiché]

18Se n’òm a dovèissa avèj un fieul teston e arviros, ch’a scota pa sò pare o soa mare, e ij castigh ch’a-j dan për dissiplinelo a servo a nen: 19sò pare e soa mare a l’han da ciapelo e portelo a j’ansian a le pòrte ‘d soa sità. 20Antlora a l’avran da diciaré dë 'dnans a j’ansian ëd la sità: “Nòst fieul a l’é na testassa, n’arviros, e a fà pa cas a lòn ch’i disoma - a l’é mach un galup e ‘n ciocaton”. 21Antlora tuti j’òm ëd la sità a l’avran da pijelo a prassà fin ch’a meuira. A l’é parèj che as rancherà via la gramissia da ‘n mes a vojàutri, e tut Israel a vnirà a savèjlo e a n’avrà tëmma.

Ël cadàver d’un ch’a l’é stàit pëndù[modifiché]

22Se na përson-a a comëtt un pëccà ch’a lo renda degn ëd la condan-a mòrt e a l'é giustissià, e i në pende 'l còrp a n'erbo[4], 23sò còrp a podrà pa resté tuta la neuit pendù an sl’erbo[5], ma i l’avreve soen ch’a sia fàit sotré dl’istess dì, përché col ch’a l’é pendù a l’é sota na maledission[6] ëd Nosgnor. It deuve pa antamné parèj ël pais che ‘l Signor tò Dé at dà an ardità.

Nòte[modifiché]

  1. O “frapalo”.
  2. Tut sossì a parla ‘d libertà da la contaminassion uman-a.
  3. O “un-a ch’a-j veuj bin e l’àutra ch’a l’ha an òdio”.
  4. As trata nen ëd n'ampicura, ma dl'esposission d'un giustissià a n'erbo anté ch'a n'é fàit pende.
  5. עַל-עֵץ (al 'ets) a n'erbo.
  6. Maledission as dis: קְלָלָה (qelala). "Chi ch'a l'é pendù a l'é maledì da Nosgnor" (כִּי-קִלְלַת אֱלֹהִים). L'apòstol Pàul an Galat 3:13 a 'rmarca che Crist, pendù a na cros a l'ha ciapà chiel la maledission gropà a na tal esibission ëd l'ira e dël giudissi 'd Nosgnor.