La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Roman/Roman 4

←Roman 3

La Bibia piemontèisa Roman

Roman 5→

Litra dl'Apòstol Pàul ai cristian ëd Roma

La Bìbia piemontèisa - Roman 04

4

Ilustrassion ëd la giustificassion

¹Abraham a l'era, da la mira uman-a^[1], col ch'a l'ha prinsipià la nassion israelita^[2]. Còs é-lo ch'a l'ha dëscuvrì chiel, rësguard ëd la manera d'esse considerà da Nosgnor ëd përson-e giuste^[3]? ²Se 'l criteri dovrà për determinelo a fussa stàit la bontà 'd lòn che chiel a l'avìa fàit^[4], ëd lòn Abraham a l'avria bin podù vantess-ne dë 'dnans ëd la gent, ma a l'avrìa nen podù vantess-ne dë 'dnans a Nosgnor. ³Përchè le Scriture an diso: "Abraham a l'é afidasse^[5] a Nosgnor e, për motiv ëd soa fede Nosgnor a l'ha consideralo na përson-a giusta^[6]".

⁴Cand ch'i comissionoma a dj'ovrié un travaj da fesse, la paga che për lòn i-j doma, ëd sicur a l'é nen un cadò, na grassia ch'i-j foma, ma 'l pagament ëd lòn ch'a jë speta. ⁵Cand che, però, Nosgnor a considera un pecator na përson-a giusta^[7], chiel a lo fà, coma ch'a diso le Scriture, nen përchè col-lì a l'abia travajà, fàit cheicòsa 'd bon, ma përchè a l'é fidasse a Nosgnor ch'a përdon-a ij pecator.

⁶Ëdcò David a l'ha parlà 'd sossì cand ch'a l'ha fàit la dëscrission ëd la gòj ch'a l'han coj ch'a son diciarà giust da Nosgnor sensa ess-lo vagnà. ⁷A dis: "Quanta gòj ch'a l'han coj ch'a l’han vëddù përdonesse soa dzubidiensa e ij sò pecà butà fòra dla vista për sèmper.^{[8] 8}Quanta gòj ch'a-i sarà për coj ch'a l'han vëddù Nosgnor dëscanceleje ij pecà dont a l'avìa pijane nòta 'nt sò lìber!^[9]".

⁹Ora, costa benedission é-lo mach për ij Giudé^[10], o é-lo 'dcò për j'àutre gent^[11], ch'a conòsso nen la sirconcision? Bin, i l'oma fortì che Abraham a l'é stait considerà n'òm giust da Nosgnor për motiv ëd soa fede^[12]. ¹⁰Ma sossì cand ch'a l'é capitaje? É-lo stàit diciarà giust apress ch'a l'é sugetasse a la sirconcision, o anans? A l'é ciair che Nosgnor a l'ha acetà Abraham, a l'ha aprovalo, anans che chiel as sugetèissa a la sirconcision. ¹¹La sirconcision, a l'era 'n segn, na marca, che Abraham a l'avìa an efet fidasse 'd Nosgnor, e che Nosgnor a l'avìa an efet acetalo e diciaralo n'òm giust - fin-a anans ch'as sugetèissa a la sirconcision. A l'é parèj che Abraham a l'é dventà 'l pare spiritual ëd coj ch'a l'han la fede e ch'a son nen dij sirconcis. Ëdcò lor a son da consideresse dij giust për motiv ëd soa fede 'd lor. ¹²Abraham a l'é 'dcò 'l pare spiritual dij sirconcis, ma mach s'a l'han la midema sòrt ëd fede^[13] ch'a l'avìa Abraham anans ch'as sugetèissa a la sirconcision.

¹³A l'é ciàir che la promëssa 'd Nosgnor ch'a l'avìa dàit la tèra antrega a Abraham^[14] e ai sò dissendent, a l'era nen fondà an soa ubidiensa a la lege 'd Nosgnor, ma an soa giusta relassion con chiel, cola ch'a ven da la fede^[15]. ¹⁴Se la promëssa a fussa dàita mach a coj ch'as sugeto a lòn ch'a dis la lege, antlora la fede a sarìa nen necessaria e la promëssa a sarìa veuida. ¹⁵La lege, an efet, a comporta sèmper ëd castigh për coj ch'a fan dë sfòrs për conformess-ne e a lo peudo nen. L’ùnica manera për nen contravnì a la lege a sarìa d'avèj gnun-a lege da contravnì^[16]!

¹⁶A l'é parèj che la promëssa as arsèiv për la fede: për lòn i dovoma nen paghé. A l'é 'n don che nojàutri i soma tuti sicur d'arsèive, tant ch'i vivoma o vivoma nen an conformità dla lege 'd Mosè, bin-antendù, s' i l'oma na fede coma cola d’Abraham. Abraham a l'é 'l pare 'd tùit ij chërdent. ¹⁷Lolì a l'é lòn che le Scriture a 'ntendo cand che Nosgnor a l'ha dije: "I l'hai stabilite coma ‘l pare 'd tante nassion^[17]". Sossì a l'é rivà përchè Abraham a l'ha chërdù 'nt ël Dé che arpòrta ij mòrt a la vita e ch'a crea còse neuve dal gnente^[18]. ¹⁸Cand ch'a-i era pì gnun-a rason për ësperé, Abraham a l'ha seguità a speré - a chërde che chiel a sarìa dventà ‘l pare 'd tante nassion, e lòn përchè Nosgnor a l'avìa dije: "Parèj a saran ij tò dissendent^[19]".

¹⁹La fede d'Abraham a l'era nen dventà pì fiaca gnanca cand che chiel a l'era rivà a l'età dë squasi sent agn e as figurava che sò còrp a fussa stàit giumai coma mòrt, për nen parlé 'd col ëd Sara. ²⁰Abraham a l'ha mai strabucà 'n soa fede 'nt la promëssa 'd Nosgnor. An efet, soa fede a vnisìa pì fòrta: an sossì chiel a dasìa glòria a Nosgnor. ²¹A l'era dël tut përsuas che Nosgnor a podìa fé tut lòn che chiel a l'avìa promëttuje e ch' a l'avrìa falo. ²²A l'é për lòn, për la fede d'Abraham, che Nosgnor a l'ha diciaralo n'òm giust^[20].

²³Cand che Nosgnor a l'ha diciaralo n'òm giust, lolì a l'é nen ëstàit mach për sò benefissi, ²⁴ma 'dcò për nòstr benefissi: tut lolì an sicura che Nosgnor a considererà giust ëdcò nojàutri s'i chërdoma 'n chiel, ch'a l'ha arsussità dai mòrt Gesù, Nosgnor, ²⁵ch'a l'era stàit butà a mòrt për ij nòstri pecà e ch'a l'é arsussità për rend-ne përson-e giuste dë 'dnans a chiel^[21].

Nòte

1. Let. "second la carn".
2. Let. "nòst pare".
3. Let. "giustificà da Nosgnor", "diciarà na person-a giusta".
4. O "Soe bon-e euvre".
5. O "A l'ha chërdù a Nosgnor".
6. O "...e son a l'é staje credità [imputà] coma giustissia". Cfr. Génesi 15:6.
7. "τὸν δικαιοῦντα τὸν ἀσεβῆ λογίζεται", "a diciara giust ël pecator".
8. O "quatà".
9. Cfr. Salm 32:1-2a.
10. O "për coj ch'a l'han sugetasse a la sirconcision".
11. O "ij Gentij".
12. Cfr. Genesi 15:6.
13. O "s'a séguito le trace 'd la fej che Abram a l'avìa...".
14. O "ch'a fussa stàit ardité dël mond".
15. Let. "la giustissia dla fej".
16. O "doa ch'a-i é nen ëd lej, a-i é pa 'dcò 'd trasgression".
17. Cfr. Génesi 17:5.
18. O "ch'a ciama le  còse chìa son nen coma s'a fusso".
19. Cfr. Génesi 15:5.
20. Cfr. Génesi 15:6.
21. O "për nòstra giustificassion".