La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Giaco/Giaco 3

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Giaco 03

Giaco[modifiché]

3[modifiché]

Domestié la lenga[modifiché]

1Mè frej e seur, chërde nen ëd podèj tuti fé[1] da magìster ant la cesa: tnì cont che nojàutri i saroma an efet giudicà con un rigor pì grand.  2A l'é fòra 'd dubi ch'a son tanti j'eror ch'an capita 'd fé. Përchè s'i podèisso avèj un control complet ëd nòstra lenga, i sarìo përfet, bon ëdcò a dominé nòst còrp antregh. 3Cand ch'i butoma 'l mòrs ëd la brila an boca ai cavaj përchè an ubidisso, a l'é 'ntlora ch'i podoma guideje për feje andé 'ndoa ch'i vorsoma nojàutri. 4Vardé 'dcò ij bastiment: combin ch'a sio tan gròss, a l'é pro 'n cit timon për feje andé andoa che 'l pilòta a veul, bele se ij vent a bufo fòrt. 5A l'é l'istess ëd la lenga: a l'é 'n pcit mèmber dël còrp, ma a l'ha 'd grande pretèise[2]. Pensé mach a coma na fiamela a peussa da chila sola dé 'l feu a 'n bòsch antregh! 6La lenga a l'é 'dcò na fiama 'd feu, tut un mond ëd malissia ch'a peul guasté 'l còrp antregh. A peul dé 'l feu a tuta vòstra vita, përchè a l'é anviscà da l'infern medesim. 7J'uman a l'han domestià e a domestio d'ògni sòrt ëd bestie, osej, serpent e pess, 8ma gnun a peul domestié la lenga: a l'é 'n mal ch'a arpòsa mai, a l'é pien-a 'd tòssi mortal. 9Chèich vòlta a làuda nòst Dé e Pare, e chèich vòlta a malediss la gentm ch'a l'é fàita a l'imagin ëd Nosgnor[3]. 10Da l'istessa boca a seurto 'd benedission e 'd maledission. Mè frej e seur: a l'ha nen da esse parèj. 11A podrìa mai l'istessa sorgiss d'eva campé fòra tant d'eva dossa che d'eva mèra? 12Podrìa mai un fié produve d'olive o na vis produve 'd fì? D'eva dossa a peul nen seurte da na sorgiss salà.

Saviëssa gënita[modifiché]

13Coj ch'a diso ch'a son savi e ch'a conòsso Dé, ch'a lo dimostro con na vita degna d'onor, ch'a faso 'd bon-e euvre con cola umiltà ch'a l'é 'l prodòt ëd la saviëssa gënita. 14Ma s'i l'eve 'l cheur pien ëd gelosia améra e 'd rivalità, a-i é pròpi gnun motiv ëd vantesse përchè i dise 'l fàuss e parèj i feve disonor a la vrità. 15Cola-là a l'é nen la saviëssa ch'a ven da l'àut, ma cola ch'a ven da la tèra, dai sens, dal demòni. 16Përchè andoa ch'a-i é gelosìa e rivalità, a-i é disòrdin e d'ògni sòrt ëd malfé. 17A l'opòst, la saviëssa ch'a ven da l'àut, an prim leugh a l'é pura, e peui pacifica, amabil, bin dispòsta, pien-a 'd misericòrdia e 'd bon frut, sensa parsialità nì ipocrisìa. 18Ël frut ëd la giustissia as sëmna 'nt la pas për coj ch'a travajo për la pas[4].

Nòte[modifiché]

  1. O "posé".
  2. O "as vanta 'd gran còse".
  3. Cfr. Génesi 1:26.
  4. O "ch'as dan".