Rino Serra/Tèra mìa/01

Da Wikisource.

Galaverna e Piemont[modifiché]

Galaverna, che it cheurve 'l giardin
Che it compagne 'l ruscon la matin
Che it deslùe 'nt el sol del mesdì,
It fasi bej anche costi brut di;
Sì l 'invern a l'é longh e ampestà
E la fiòca e 'l gel son ed ca,
La matin che la bisa l'é fòrta
[ E at piasrìa sté dré 'd cola pòrta ...
-A-i fà pa gnente surtìma l 'istess
E per segue del di 'l sò process;
Piemontèis l'é na rassa balorda
Ed rusch ed fatiga l'é angorda!

Galaverna che it cheurve 'l giardin
Che it ricami ògni pianta da bin
Ti it em tempri a sta vita ampestà
Andova as rusca o 's resta danà;
Sì an Piemont l'han anlevane così
Rusché tant... per un mijor avnì.
Già da cit quand j 'ero maraje
Quand portavo ij tacon a le braje
Già an testa l'han anculcane 'l travaj
Col' idèja ch'an passerà maj;
Piemontèis l 'é na rassa balorda
Se it parli 'd fé gnente l'é sorda!

Galaverna che it cheurve 'l giardin
Che tuti j 'ani it em segni 'l destin,
El destin ed na stagion anvelenà
Che sempre torna ma peui as na va
It am fas gòde al pensé che un doman
Già le piante che ij pra fioriran;
Se mi guardo lontan l 'orisont
E m'ambrasso con l 'euj 'l mè Piemont
Mi son fier ed na tèra così
Ch'am fà seufre ma anche giojì;
Piemontèis l'é na rassa balorda
a l'arciam d'àutra gent l'é pa sorda!

(Fervé 1982)