Rino Serra/Le fior dël mal/024
XXIV[modifiché]
Mi 't veuj bin com a la vòlta dla neuit ëscura,
Oh vas ëd tristëssa, oh silensiosa pura,
Tant it veuj bin, bela, cand të më scape e smije,
Ël pì bel soagn ëd tute quante le neuit mie
E pì irònicament leghe 't vai an-mugiand
Che j'in-mensità bleu dai mè brass van separand.
Mi 'm na vad a l'atach e a l'assàut rampià,
Mé press a 'n cadaver un mugg ëd verm amplacà,
A tut ëd ti i-j veuj bin, bestia implacabil, crudel
E at fà pì bela adirutura 'l gel!