Rino Serra/Garcia Lorca/051

←La lun-a e la mòrt

Poesìe 'd Garcia Lorca

Ël consèrt anterompù→

Madrigal

I l’hai bèicate ‘nt j’euj
Cand i l’ero cit e brav.
Toe man a l’han rasentame
E it l’has dame ‘n basin.

(Le mostre a l’han istess andi,
E le neuit mideme stèile).

L’é duvertasse mè cheur
Come na fior sot ël cel,
Na fior, dai làver ëd lussuria
E jë stam ëd seugn.

(Le mostre a l’han istess andi,
E le neuit mideme stèile).

An mia stansa a sangiutava
Come ‘l prinsi dla conta
Për la steilin-a d’òr
Ch’a l’avìa molà ij tornej.

(Le mostre a l’han istess andi,
E le neuit mideme stèile).

I son ëslontaname da tò fianch
Vulend-te bin sensa savèilo.
Sai pa coma a son ij tò euj,
Toe man e tòi cavèj.
Mach an resta sla front
La farfala d’un basin.

(Le mostre a l’han istess andi,
E le neuit mideme stèile).

1919