Rino Serra/Garcia Lorca/050
LA LUN-A E LA MÒRT
[modifiché]La lun-a a l’ha dent d’avòri.
L’é veja e arnosa!
Ij rì a son sèch,
La campagna sensa verd
E j’erbo arnos
Sensa ni e sensa feuje.
Dòna mòrt, tuta rupìa,
A passa tra ij sàles
Con soa coalera assurda
Ëd lontan-e ilussion.
As na và vendend color
Ëd sira e tormenta
Coma na faja dle conte
Grama e ‘mbrojona.
La lun-a l’ha comprà
Ëd quàder a la mòrt.
An costa neuit sombra
La lun-a l’é fòla!
Mentre i buto e tant
An mè pét sombr
Na fera sensa musica
Con le boteghe d’ombra.
1919