Rino Serra/Garcia Lorca/004
CANSON ËD LA PRIMA
[modifiché]I
A seurto ij gagno alegher
Da la scòla,
Campand ant l’aria tëbbia
D’avril, canson tëndre.
Tanta alegrìa ‘nt ël fond
Silensios ëd la strajòla!
Un silensi fàit a tòch
Da le rijade d’argent neuv.
II
I vad ant ël senté dla sèira,
Tra le fior ëd l’òrt
Lassand ëdzor dël senté
L’eva ‘d mia tristëssa.
Sla montagna solitaria,
Un simiteri ‘d pais
A smija ‘n camp sëmnà
Con ësmens ëd crani.
A son fiorì ij sipress
Come teste grandiose
Che con j’òrbite veuide
E cavej vërdastr
Pensos e doleuri
L’orissont a bèico.
Avril divin, ch’it ven-e
Carià ‘d sol e d’essense,
Ampiniss ëd ni d’òr
Ij crani fiorì!
Granada, 28 ëd mars dël 1919