Neuv Sermon Subalpin/Buté torna an pé la Tor ëd Babel

Buté torna an pé la Tor ëd Babel

A sarìa pròpi bel da vëdd-se pas e unità an tut ël mond: a l'é quaicòsa da susté, e a son da laudesse tùit ij tentativ ch'as fan a cola mira. Ël problema a l'é che quand che j'uman a-j buto le man, j'arzultà a son nen pròpi lòn ch'i podrìo spetess-ne, ma a na seurt soens quaicòsa 'd përvers ch'a l'é pes che la situassion ëd partensa.

I dovrìo bin amprende lòn ch'an mostra l'episòdi biblich dla Tor ëd Babel. Lesoma lòn ch’a l’era rivaje: "An tuta la tèra as parlava na sola lenga e as dovrava le mideme paròle. An migrand anvers orient, l’umanità a l'ha trovà na pian-a ant ël paìs ëd Sinear e a-i son ëstabilisse. A l'han disse l'un a l'àutr: "Fomse d’ mon cheuit al forn". Parèj a l’han comensà a dovrè ‘d mon al pòst dle pere e 'd bijum al pòst ëd la caussìn-a. Peui a l'han dit: "Fomse na sità e na tor ch'a riva fin-a an cél, tant da fesse (për nojàutri) 'n nòm e për nen dispërdse për tuta la tèra". Ma Nosgnor a l'é calà giù a vëdde la sità e la tor ch’a l’avio ancaminasse a fé. E Nosgnor a l'ha dìt: "Se coma 'n sol pòpol, sti-sì, ch'a l'han mach na lenga, a son ancaminasse a fé st'imprèisa-sì, antlora për lor a-i sarà pì gnente d’inpossibil ch'a podran fé. Caloma giù e angarbojoma soa lenga ‘d lor tant ch’a sio pì nen bon a capisse l'un l'àutr. Parèj Nosgnor a l'ha sbardlaje da là an sla facia 'd tuta la tèra e a l'han chità a fé la sità. Për lòn, d'antlora 'l nòm ëd col pòst a l'é stàit Babilònia, përchè pròpi là Nosgnor a l'avìa confondù la gent con ëd lenghe diverse, e përchè da là Nosgnor a l'ha sbardlaje për tuta la tèra" (Génesi 11:1-9).

Lòn ch'a l'é capitaje, a Babilònia, an efet, a l'é n'amoniment fòrt contra dij progèt utopìstich, ij "castel an ària" ch’as fan e ch’a mostro mach l'arogansa testarda 'd vorèj dovré la polìtica, l'economìa o magara na religion fàussa për rivé a n'unità dël mond da nojàutri sensa gnun-a considerassion ëd Nosgnor Dé e ‘d soa Paròla. Ël fàit a l’é ch’i soma pì nen bon a dé fòrma da nojàutri a na vera pas e unità, përchè l’abilità a cola mira i l’oma giogass-la a la Croa e fin tant ch’i artornoma nen a nòst Creator e ch’i dovroma ij mojen precis che chiel për lòn a l’ha stabilije, l’arserca ch’a fà l’umanità dl’unità global, a seurtirà mach ant ël càos, an na completa bancaròta, a andrà a rabel.

Conform a la Bibia, l’umanità, sensa dubi a riussirà a la fin a buté an pé un regn dël mond antregh, ma a sarà nen na “bon-a riussìa”, a sarà n’ilusion. Ëd col regn a na sarà na sfaussarìa, na contraffassion (cfr. Arvelassion 13:8; 16:9; 17:8) e Nosgnor Dé a lo camperà giù. A sarà sò giudissi contra n’umanità arvirosa. A sarà peui chiel, a la fin, e nen nojàutri, a buté ansema l’umanità sota sò govern giust: collì a sarà l’ùnich regn ch’a dura (Arvelassion 21).

Ant ël lìber dël profeta Daniel, la vision ch’an dà Nosgnor a l’é ciàira: “Ant la manera ch’it l’has vëddù ‘l fer e la crèja da teracheuita mës-cià tut ansema, përparèj doe volontà as mes-ceran ant la smens ëd l’òm, ma a podran pa tense ansema, parèj coma ‘l fer as mës-cia mai con la crèja. Al temp ëd costi rè, ël Dé dël cel a drisserà un regn ch’a sarà pa pì dësblà, e sto regn a passerà pa an le man ëd n’àutr pòpol: a craserà e a arduverà a nen tuti coj àutri ream ma chiel istess a resterà për sèmper” (Daniel 2:43-44).

L’istessa vrità a peul esse aplicà ‘dcò a qualsëssìa situassion anté che j’uman a serco ‘d fé ‘l bin. Quand che Nosgnor e l’Evangel a l’é gavà fòra da nòstre assion caritative, e i sercoma’d fé le ròbe a nòstra manera, i butoma an pé na contrafassion dël bin ch’a peul nen esse ‘l bin ùltim dle part ch’a na son amplicà.

Lòn ch’i l’oma da fé a son nen ëd progèt globaj ma d’amprende a pensé e a fé lòn che Nosgnor Gesù Crist an mostra, e lolì a parte da nòstra vita coma ij sò dissépoj fedej, deje al mond na bon-a testimoniansa a cola mira. A sarà Nosgnor che lòn ch’i l’oma sëmnà, bele s’a l’é cit, a lo moltiplicherà a soa glòria e për ël bin ëd tuti.