Neuv Sermon Subalpin/A venta che ste còse a rivo

A venta che ste còse a rivo

A-i son ancheuj, coma i na son sèmper ëstàit, ëd propagandista 'd grup religios ëstravis ch'a vorìò fé por a la gent con ëd professìe an sla fin dël mond e dì che mach coj ch'a fan part ëd soe congregassion ëd lor as salveran. Contut, a l'han mai andvinane un-a giusta e a fan mach ëd dani, pura a përsisto... Nosgnor Gesù Crist a l'avìa bin profetisà j'aveniment ëd la dëstrussion ëd Gerusalem, e, dzortut, ij sò patiment, mòrt e arsurression ma, ant l'istess temp, a buta ij sò dissèpoj an sl'avis ëd nen lassesse sbaruvé e angabiolé da 'd profeta fàuss, ma 'd resté fedej a chiel e chiel a l'avrìa bin provdù a lor - che tut a resta sota sò contròl. A l'é 'd lession importante cole che Nosgnor an dà ant ël test ch'i vardoma ancheuj. Lesom-lo.

"Antlora, antant che Gesù a l'era setà an sël Mont ëd j'Uliv, ch'a sta 'n facia al Templ, Pero, Giaco, Gioann e Andrea a l'han ciamaje an privà: "Dis-ne 'n po': quand ch'a l'é che cole còse a rivran, e che segn a-i sarà për fene savèj che cole còse a son a brus ëd compisse?". Antlora Gesù a l'é butasse a dije: 'Pijé guarda che gnun av dëstrada, përchè a mè nòm a vniran diversi ch'a diran: 'A l'é mi ch'i son ël Crist' e a 'mbrojeran nen pòchi. Ora, quand ch'i sentireve parlé 'd guère e 'd mnasse 'd guèra, sbaruveve nen, përchè a venta che ste còse a rivo, ma a sarà ancora nen la fin. Na nassion as levërà contra n'àutra nassion, e 'n regn contra n'àutr regn; e a-i sarà 'd taramòt un po' da sì e un po' da là e 'd famin-e. Tut sòn a sarà mach ël comensament dël mal dël part. Ma pijé guarda a vojàutri medèsim, përché av daran ant le man dij tribunaj e i sareve stafilà ant le sinagòghe, i sareve rablà dëdnans a 'd governador e dëdnans a 'd rè an càusa 'd mi, për ess-je ‘d testimoniansa. Anans d lòn, contut, a venta che l'Evangeli a sia predicà an tute le nassion'" (Marco 13:3-10).

La professia che Gesù a l'avìa pen-a fàit an sla dëstrussion dël templ ëd Gerusalem, a lassa dëstornà ij sò dissépoj. "Possibil?". Lor a l'avìo bin amprendù a fidesse dle còse che Gesù a-j disìa, fin-a se lor a-j comprendìo nen dël tut. Na ròba parèj, contut, la dëstrussion dël templ, a-j lassa sberlondì e sbaruvà. A l'é parèj che a Gesù lor a-j mando "na delegassion" ëd dissépoj për ciameje dë spiegassion.

Lòn che Gesù a-j dis, a smija l'istess che j'antiche professìe dij profeta d'Israel. An efet, cole antiche professìe, coma ch'a n'é tìpich, a butavo ansema la predission tant dj'aveniment ch'a sarìo capità da lì a pòch, ant ël temp ëd la vita 'd coj ch'a jë scotavo antlora, che dj'aveniment ch'a sarìo capità ant l'avnì, bin da leugn ëd coj temp-là. La professìa, contut, a 'rvela mai ëd date precìse, ma a dà mach l'indicassion ëd "segn", ëd marche, ch'a l'avrìo nunsìa che cole ròbe a sarìo stàite lì-lì për capité, ch'a j'ero "a brus", ëvzin a rivé. Ant le professìe tut a resta a la vista coma fosch, dësfocà.

Bin tòst, ij dissépoj ëd Gesù a sarìo stàit ëspetator "ed n'aveniment ch'a sarìa stat për lor nen meno afros, orìbil, visadì che Gesù, sò magister ëd lor, a sarìa stait ciapà dai sò nemis, processà, suplissià e peuj massà ant la manera la pì terìbil: anciovà a na cros.

Tant la mòrt ëd Gesù an cros (apopré ant l'ann 33) che la dëstrussion dël templ ëd Gerusalem (ant l'ann 70, për man dij Roman) as arveleran - ant ij pian ëd Nosgnor - ëd fàit crosial, crìtich, risolvent, la fin ëd n'época e l'inissi 'd n'àutra. Apress ëd coj fàit-lì ël mond, coma ch'a l'avìo conossulo, a sarìa cangià da le rèis. L'afann, l'inchietudin, ch'a l'avìa pijà ij dissépoj 'd Gesù, a l'era bin giustificà. Ant ël moment che Gesù a-j dis: "A venta che ste còse a rivo", chiel a fortiss che , ant ij proget ëd Nosgnor Dé, tut lòn ch'a càpita a riva pa "p¨er asar", ma a l'ha na rason. Ël Fieul ëd Dé, bele se a l'avrìo sugetalo a 'd patiment afros, a vëd soa vita an cola prospetiva e a fà front a minca situassion con la cossiensa che tut a l'é ant le man ëd Nosgnor Dé, che gnente a jë scapa da 'n man. A j'é gnente che a peussa pijé Nosgnor ëd surprèisa. Sossì an tranquilisa e an confòrta.

Quand che Gesù a dis: "Pijé guarda che gnun av dëstrada", lolì a l'é n'avertiment, ëdcò për nojàutri, a schivié minca sòrt ëd speculassion a riguard ëd professìe tanme coste, ëd nen ësté lì a gabolé a riguard d'aveniment apocalìtich, prevedù o ch'an fan ëspavent. Guère, taramòt, famin-e, ëd Crist e 'd profeta fàuss... a-i na j'é sèmper ëstàit e a-j na saran ancora: lassom-se nen ampressioné e dësfruté da 'd piassista antivist ch'as na profito 'd nòstra curiosità, paure e afann, ëd nòstra anvìa d'esse 'd protagonista, ëd nòstra sèj patològica për le tragedie, ëd nòstra anvìa 'd "salvesse"... I l'oma mach da vive nòstra vita coma 'd përson-e ch'a son "sèmper pronte", fedej e ubidient a Nosgnor, ëd manera responsabil, coma sì tut lolì a l'avèissa da capité doman, sicur che Nosgnor an companierà con soa fòrsa e consolassion.

Ëdcò col "a venta che l'Evangeli a sia predicà an tute le nassion" a buta ansema d'aveniment ch'a son capità antlora (apopré l'ann 70 AD l'anunsi dl'Evangeli a l'avìa comensà a riveje a tante nassion) a d'aveniment ch'a riguardo la fin d'ës mond. La fin a rivrà mach quand che tuti coj che Nosgnor a l'ha elegiù per la salvëssa a saran rivà al pentiment e a la fe and Gesù Crist. Antlora cola pòrta chiel a la sarerà, ël mond vej a rivrà a la fin e a-i sarà na neuva creassion (sossì a l'é lòn ch'a diso ciàire lë Scriture Sante). Gnun ëd coj che Nosgnor a l'ha predestinà a la salvëssa a vniran a perd-se, a-i n'anfà gnente lòn ch'a capitrà. La predicassion ëd l'Evangeli a l'avrà 'd sicur un bon ésit: a salverà j'Elet e tuti j'àutri a podran pì nen tiré fòra dë scuse. An col temp-là, anans ëd l'esecussion dël giudissi giust ëd Nosgnor dzora cost mond: "...a mandrà ij sò àngej; a samblerà ij sò Elet dai quatr vent, dal estrem dla tèra al estrem del cél" (March 13:27), e lor a saran për sàmper con Nosgnor.

A l'é na sorgiss ëd gran consolassion pr' ij cristian ëd savèj che a-i fà nen lòn ch'a capitrà, Nosgnor a provëdd-rà për lor. A l'é për lòn che is sbarovoma pa për lòn ch'an càpita o ch'an capiterà. I seguitoma a esse fedej ant la fe e ant l'amor. I seguitoma a testimonié dël Crist e 'd sò Regn. Ven tòst, Nosgnor Gesù!

PREGHIERA

Nosgnor Dé! Che le dificoltà ch'i l'oma ancheuj o ch'i l'avroma ant l'avì an sbaruvo pa, ma a confermo che tut a sta an toe man e che ti im chiteras mai. Fà che i l'abia mai da esse anganà da 'd Crist fàuss e 'd profeta fàuss, e ch'i l'abia përseveransa fin-a a la fin. Amen.