Neuv Sermon Subalpin/Ël traditor: un dij Dódes

Ël traditor: un dij Dódes

La comunità cristian-a a l'é ciamà a dé na bon-a testimoniansa 'd coerensa con soa vocassion. Tutun, a l'é nen përfeta e, an cost mond, a lo podrà mai esse: a-i sarà sèmper un quaj pom mars ch'a la guasta. A l'é nen sèmper possibil gavelo vìa, l'istess coma ch'a-i era Giuda, ël traditor, an tra ij dòdes apòstoj. Coma ch'i l'oma da consideré la vicenda 'd Giuda? Foma na quaj considerassion apress d'avèj lesù 'l pass dl'Evangel ch'i vardoma ancheuj.

"Antlora Giuda Iscariot, un dij Dòdes, a l'é 'ndass-ne a trové ij cap dij sacerdòt për rangesse con lor e consegné Gesù ant soe man. Quand ch'a l'han sentì 'l motiv ch'a l'era vnù, a son motobin arlegrassne e a l'han promëttù 'd deje 'd sòld. A l'é parèj che chiel adess a sercava n'ocasion për tradilo" (Marco 14:10-11).

Ant la stòria dël moviment cristian, a son ëstàit tanti ch'a l'han soagnà l'ilusion ch'as podèissa buté ansema, an cost mond, na comunità cristian-a mach fàita 'd "cristian gënit", ëd chërdent sensa màcia o contaminassion ch'a sìa, ëd gent sincera e dël tut sensa ipocrisìa, dij "përfet". Për lòn a son ëstàit creà 'd monasté, o convent, për ëd cristian "ëd prima categorìa", ch'as dësferensièisso da tùit j'àutri cristian comun. Për lòn a l'é 'dcò nassuje - fin dai temp ij pì antich, e fin-a 'ncheuj, vàire sete ch'a penso d'esse "la vera gesia". As trata 'd n'ilusion, fin-a patética.

Ant la comunità cristian-a a l'é bin necessàri l'esercissi 'd na san-a dissiplina për corege coj ch'a casco an quaj pëccà, coj ch'a sìo trovà an contradission riguard a la profession ëd la fede, coj ch'a manco 'd coerensa ant soa condòta o dotrin-a 'd lor. A podrìa essje fin-a 'd cas ch'a sia necessari campé fòra da la comunità 'd gent ch'a-j sia dë scàndol, ëd gent ostinà ch'a veuja nen cangié soa condòta sbalià. La dissiplina eclesiàstica a l'é conforme a lòn ch'a mostra la paròla 'd Nosgnor.

Tut lolì a l'é bin legìtim. Tutun, ant na comunità cristian-a, a-i sarà sèmper quajdun ch'a dovrìa nen essje, "d'infiltrà", ëd gent ch'a na fan part për dij motiv ch'a son pa coj giust, ëd përson-e ch'a fan mach ëd guast a la bon-a testimoniansa che la gesia a dovrìa dé sèmper. Ant la gesia a podrìo pro essje stërmà "dij traditor" e fin-a dij nemis giurà dla càusa cristian-a. Possìbil?

Vera: ëdcò an tra ij dissépoj ëd Gesù a-i era "un Giuda". I podrìo ciamess-ne coma ch'a l'era possibil e tolerà, dàit che Gesù a conossìa bin ël cheur ëd minca un dij sò dissépoj e che gnente a podìa essje stërmà. I savoma nen përchè Gesù a tolerèissa Giuda. Ëd sicur Giuda a l'avìa 'n ròlo, na funsion ant ij propòsit ëd Nosgnor, un ròlo negativ da gieughe, na lession da dé 'dcò a tuti nojàutri.

Na vòta Gesù a l'avìa dit: "ël Regn dël cél a l'é tanme na rèjt campà ant ël mar e ch'a ciapa ògni sòrt ëd pess. Quand ch'a l'é pien-a, ij pëscador a la tiro a riva, peui assëtà ch'a son tut d'antorn, a buto 'l pess bon da banda andrinta dle cassiëtte e a campo via col ch'a l'é nen bon. A sarà parèj a la fin dël mond. J'àngej a rivran e a sern-ran ij giust dai gram, e a-j camperan ij gram ant la fornas anvisca andoa a-i sarà 'd pioré e dë schërziné 'd dent" (Maté 13:47-50). Sté a sente 'dcò na part ëd na paràbola 'd Gesù ch'a dis: "Antlora ij servitur dël padron a l'han dije: "Signor, has-to pa sëmnà 'd bon-a smens an tò camp? Coma va-lo donca ch'a-i é 'd gramëgna?". E a l'ha dije: "A l'é 'l nemis ch'a l'ha fàit lòn". E i servitor a l'han replicà: "Veules-to ch'i andom' a sarbielo?". "Nò, përché, an cheujand la gramëgna, i podrie 'dcò dësreisé ël forment. Lasseje chërse tùit doi ansema fin-a a la mësson. A la mësson i diraj aj mëssoné: 'Levé prima la gramëgna e gropela an gerbe për brusela, ma peui fé 'l gran e ambaronelo ant ij mè grané'" (Maté 13:27-30). La lession a l'é che a-i sarà sèmper ëd gramëgna ch'i la podoma nen sèmper ranchela vìa, ma ch'0a sarà bin tratà coma ch'a mérita da Nosgnor a la fin.

A l'é 'dcò vera che l'amor pr' ij sòld a peul guasté fin-a 'l cristian ëd bele promësse. L'apòstol Pàul a scriv: "Përché l’anvìa dij sòld a l’é la rèis d’ògni sòrt ëd maleur. Mach për avèjne, a-i é ‘d gent ch’a l’é dëstraviasse da la fèj e ch’a l’é ficasse da lor istess an ëd situassion sagrinose" (1 Timòt 6:10). A-i é 'dcoj ch'a capisso 'l mal ch'a fan parèj, ch'as arpentisso e ch'a cambio strà. Ma a-j é d'àutri, tanme Giuda che për anvìa dij sòld a sglisso sèmper pì an bass fin-a ch'a rivo al fond e a peudo pì nen torné andré! A l'é na tragèdia. Lòn che Sàtana a promët, anciarmand ël cheur vujos, chiel a manten mach a metà. Ël piasì d'avèj vanià 'n bel baronèt ëd sòld a dura mach pòch. Ël savor a dventa mèr. La cossiensa a comensa a smangé e a "ruiné la festa" e, a la fin, a servirà gnanca pì dé andré coj sòld. Ël darmagi a l'é fàit e a l'é sensa rimedi. Tutun, ringrassioma Nosgnor che, për soa grassia, a peul trasformé 'l mal ant un bin, e che tut a resta sota 'l sò contròl.

Ancheuj a-i é tanta litratura ch'a serca d'analisé la figura 'd Giuda Iscariòt e cole ch'a podrìo esse stàite soe motivassion për tradì Gesù. A-i é dë scritor ch'a serco fin-a 'd trové 'd giustificassion për le malfàite 'd Giuda, scuselo e felo dventé ai nòstri euj 'n përsonagi ch'a tira nòstra compassion. A l'é mej, contut, ëd nen fé dë speculassion a sto riguard, resté a lòn ch'a dis la Scritura e serché d'amprende le lession che Nosgnor an dà quand ch'an dà 'l racont dla vicenda 'd Giuda. Giuda a l'é nen rivà al pentiment ma, a la fin a l'é ampicasse. Ëdcò l'apòstol Pero a l'avìa arnegà Gesù, ma a l'é pentisse e a l'é stàit rintegrà ant ël nùmer dj'apòstoj. Sercome d'esse tanme Pero!

PREGHIERA

Nosgnor Dé! I voj consacré a ti mia vita tanme 'n dissépol fedel ëd tò Fiel Gesù Crist. Fà ch'i peuda sèmper andeje dapress con fiusa e ubidiensa con na testimoniansa ch'a sìa confòrme a mia profession ëd fede. A l'é bin trist ëd vëdde coma fin-a 'n mes a tò pòpol a-i sìa 'd gent ch'a l'é nen onesta, e fin-a 'd traditor. Për lòn, contut, i perdo nen la speransa e i prego che lor a rivo al pentiment anans ch'a sìa tròp tard. Dzurtut, i veuj vijé, con tò agiut, an sla mia condòta për nen tombé ant la tentassion ëd fé lòn ch'a l'é nen giust e ch'at pias pa. Amen.