La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/1 Samuel 9

Da Wikisource.

1 Samuel[modifiché]

Pàgina revisionà

9[modifiché]

Saul a va da Samuel ch’a lo consacrerà[modifiché]

1A-i j'era n'òm dla tribù ‘d Beniamin ch’as ciamava Chis, fieul d'Abiel, fieul ëd Seror, fieul ëd Becorat, fieul d'Afia, fieul d'un Beniaminita. Chis a l'era fòrt e vajant. 2A l'avìa un fieul, ciamà Saul, àut dë statura e 'd bela presensa; a-i era gnun parej 'd chiel, për blëssa, an tra ij giovo d'Israel: tùit j'àutri a-j rivavo mach a la spala.

3Ore, da già ch’a l'ero sperdusse le sòme 'd sò pare, Chis a l'ha dije a Saul: "Pijte ‘n servitor, but-te an marcia e vaje a sërché!". 4Antlora Saul a l'ha traversà la colin-a d'Efraim, an passand për la tèra 'd Salisa, ma a l'han pa trovaje. Peui a l' han ciapà për ël pais ëd Beniamin, ma a l' han ëdcò nen trovaje. 5Ant ël moment ch’a l'ero rivà al pais ëd Suf, Saul a l'ha dije al servitor ch’a l'era con chiel, "Doma, tornomse a ca: i vorerìa pa che mè pare, chità 'd desse pen-a për le sòme, a ‘ncaminèissa a preocupesse për nojàutri". 6 Ma a l'ha dije 'l servent: "Varda, a-i é n' òm ëd Nosgnor an costa sità. Chiel a l'é motobin rispetà. Tut lòn che chiel a dis a manca pa d'ancapité. Andoma da chiel. Peul d'esse ch'an buta an sla stra bon-a për trové le sòme sperdùe".

7Antlora Saul a l'ha dije a sò servent: "Va bin! I podoma ‘ndé. Ma chi 's n'ancalerìa d'andé da st'òm sensa porteje ‘n cadò? I l'oma pa 'd pan an nòst bërsach, nì ‘d cadò da porteje a l'òm ëd Nosgnor! Còs ch’i l'om-ne?" 8Ël servitor a l'ha rëspondùje a Saul, "Varda, combinassion, i l'hai an man un quart ëd sicl d'argent. I lo daroma a l'òm ëd Nosgnor e chiel an dirà andova ch’i l'oma d'andé".

9D'antan, an Israel, ant ël moment che cheicadun a andasìa a sërché na rëspòsta da Nosgnor a disìa përparèj: "Sa! 'ndoma dal vegént!". Përchè 'l profeta d'antlora a l'era ciamà: vegént. 10Parèj che Saul a l'ha dije a sò servitor: "It l'has parlà bin[1]! Andómje". Donch a son andàit a la sità dova che a-i j'era l'òm ëd Nosgnor.

11Pen-a ch’a l'han ancaminasse për la montà dla sità, a l'han trovà 'd fijëtte che a surtìo d'antëcà për tiré d'eva. A l'han ciamaje: "É-lo ambelessì 'l profeta?" 12A l'han rëspondùje: "Òhi, an facia! Ma dësgageve, përchè a l'é vnùit ancheuj an sità, e la gent a veul smon-e 'n sacrifissi an sl'autar àut. 13Pen-a che voi i seve intrà an sità, i-i lo trovereve ‘d sicura, anans che chiel a vada a monté an sl'autura për l’adunansa sacrà. La gent, an efet, a s'ancamin-a mai a mangé prima ch' a sia rivà ant ël leu pì àut, përchè chiel a l'ha da benedì la vìtima sacrifical, e mach dòp j'anvità as buto a mangé. Monté pura e vedreve ch’ i lo trovereve a temp!".

14Rivà ch’a son ëstaie an mes ëd la pòrta dla sità, Samuel as në surtìa, an rëscontr, për andé an sl'autar pì àut. 15Ore, 'l di anans che Saul a rivèissa, Nosgnor a l'avìa già parlaje a Samuel: 16"Nen tant pì tard che doman, mi 't manderai n'òm dël pais ëd Beniamin. Venta che ti 't lo consàcre tanme prinsi 'd mia gent Israel. Chiel a salverà mè pòpol da la man dij Filisté. Përchè i l'hai vardà con favor mia gent, e sò crij a l'é rivà fin-a mi".

17Ant ël moment che Samuel a l'ha vëddù Saul, Nosgnor a l'ha dit: "Varda-là l'òm ch’i l'hai dite! Chiel a regnerà dzora 'd mia gent". 18Antlora Saul a l'é avzinasse a Samuel, pròpi an mes dla pòrta, e a l'ha dije: "It në prego, dime 'ndova che a resta la ca dl'Òm ch’a Vëdd". 19Samuel a l'ha rësponduje: "Col òm i son mi! Monta dëdnans ëd mi an sël brich! Ancheuj vojàutri i mangereve con mi e doman matin bonora it lasrai andé via. It dirai tut lòn che ti 't penseras ëd ciameme. 20Pensa pa pì a le sòme che 't l'has perdù tre di fa, përchè a l'han trovaje. Nen mach, ma 'd chi sarà-lo tut lòn che as peul desideresse an Israel? Se nen tò e 'd tuta la famija 'd tò pare?". 21A l'ha arpijà Saul: "Son-ne pa mi un Beniaminita, d'un-a dle pì cite tribù d'Israel? E mia famija é-la pa la dariera an tra tute ant la tribù 'd Beniamin? Përchè t'am parles-to parèj?".

22Antlora Samuel, ch’a l’era pijasse ansema Saul e sò servent, a l'ha faje intré ant na stansia e fasendje largh a l'ha assignaje ël prim pòst an tra ij convità. A saran staie na tranten-a 'd person-e. 23Peui Samuel a l'ha comandaje al cusiné: "Dame la porsion che mi i l'avìa consignate an disendte: Guernla dacant ëd ti". 24Parèj che 'l cusiné a l'ha ciapà la cheussa e la coa e a l'ha butaje dëdnans a Saul. Antramentre Samuel a -j disìa: "Costa a l'é la porsion guernà për ti e che adess it l'has dëdnans! Mangia, përchè a l'é stàita conservà për ti pròpi për cost disné, quand che i l'avìa convocà la gent". Përparèj che Saul col di a l'ha mangià con Samuel.

25Calà ch'a son, da l'autura dla sità, Samuel a l'ha parlà con Saul an sla trassa. 26A primalba, Samuel a l'ha ciamà Saul ch’a durmìa an sla trassa: "Fà che alvete che mi 't lassrai parte për toa stra." Antlora Saul a l'é aussasse, e chiel e Samuel a son surtì ansema an sla stra. 27Ant ël moment ch’a son rivà an sla pòrta dla sità, Samuel a l'ha dije a Saul:" Dije a tò servent ch’a vada anans, ti fermte un moment, përchè 't fasa conòsse lòn che Nosgnor a l'ha dit".

Nòte[modifiché]

  1. An Ebràich:" toa paròla a l'é bon-a".