1 Samuel

6

Artorn trionfal ëd l’Èrca an Israel

¹A fasìa già sèt mèis che l’Èrca ‘d Nosgnor as trovava ant ël pais dij Filisté, ²ant ël moment che ij Filisté a l’han convocà ij sò sacerdòt e j’andvin. A l’han ciamaje: “Còs l’om-ne da fé dl’Èrca dël Signor? Fene savèj coma podriom-ne mandela andaré ant ël pòst andova ch’a l’era”. ³Coj-lì a l’han rësponduje: “S’i vorèisse mandé andarera l’Èrca dël Dé d’Israel, mandela pa a veuid, ma fene 'n rangiament për ël tòrt ch’i l’oma faje. Anlora i varireve e i podreve savèj përchè ‘l podèj dla man dël Dé d’Israel a chitava nen ëd colpive”.

⁴A l’han ciamaje: “Che oferta l’om-ne da presenteje?”. A l’han rësponduje: “Fé sinch bognon^[1] e sinch giari, conform al nùmer dij prim magistrà dle sità filisté, dagià che 'l contacc a l’ha contaminà pa mach la gent an general ma fin-a ij prim magistrà dle sinch sità. ⁵I l’eve da feve ‘d mistà dij vòstri bognon e ‘d mistà dij giari ch’a ravagio ‘l pais. Parèj i-j dareve glòria al Dé d’Israel. A peul desse, anlora, ch’a slegerìssa soa man dzora 'd vojàutri, dzora ai vòstri dio e dëdzora 'd vòst pais. ⁶Përchè mai l’avrev-ne da andurì ij vòstri cheur coma ch’a l’avìo fàit j’Egissian e ‘l Faraon? Avìa-lo nen trataje Dé con rudiëssa fin-a che lor a l’han peui lassaje parte, j’Israelita, e lor a l’han podù andess-ne?

⁷Ore, donca, fé un chèr neuv, ciapé doi vache ch’a dàn ël làit, ma ch’a sio ancora nen ëstàite dovrà da bestie da tir, gionteje al chèr con un giov, ma slontaneje ij bocin ch'i portreve torna ant lë stabi. ⁸Peui pijé l’Èrca dël Signor, butela an sël chèr. Buteje aranda, drinta na cassiëtta le mistà d’òr ch’i smon-e tanme riparassion. Apress ëd lòn lassé ch’ ël chèr as në vada. ⁹Antratant, vojàutri sté a vëdde: s’a ciapa la stra ch’a monta ‘nvers Bet-Semes, a sarà la marca ch’a l’era pròpi cola la càusa dël gran’ maleur ch’a l’è tombane a còl; dësnò i savroma ch’a l’era pa stàita la man dël Signor cola ch’an l’avìa castigane, ma che tut a l’era rivà da la sòrt”.

¹⁰J’òm a l’han donca fàit conform a j’istrussion ch’a l’avio daje: a l’han ciapà doi vache da làit, a l’han giovaje al chèr e sarane ij bocin ant la stala. ¹¹Peui a l’han butà an sël chèr l’Èrca dël Signor con la cassiëtta dij giari d’òr e le mistà dij bognon.

¹²Le vache, anlora a son andass-ne drite për la stra ch’a pòrta a Bet-Semes. A son tnisse sèmper ansima a col camin, e a andasìo anans an breugiand an continuassion, ma sensa pieghé nì a drita nì a mancin-a. Ij prim magistrà dle sità filisté a-j son andaje dapress fin-a a le borne ‘d Bet-Semes.

¹³La gent ëd Bet-Semes a l’era darera a fé l’amson dël gran ant la valada. A l’han aussà j’euj e, cand ch’a l’han vëddù l’Èrca a-j son andaje ancontra con grand’argiojissansa. ¹⁴Ël chèr, rivà ch’a l’é stàit ant ël camp ëd Giosuè, ël Betsemita, a l’é fermasse andova ch’a-i j'era ‘n ròch gròss. Coj ëd Bet-Semes, anlora, a l’han dësblà ‘l bòsch dël chèr e, avend-ne fàit un farò, a l’han smonù cole vache an sacrifissi coma n’olocàust a Nosgnor. ¹⁵Ij Levita, ch’a l’avìo dëscarià l’Èrca ‘d Nosgnor e la cassiëtta con le mistà d’òr, a l’avìo butà tut dzora col grand ròch. Ant col di-lì, la gent ëd Bet-Semes a l’han smonù dj’olocàust e d’àutri sacrifissi a Nosgnor. ¹⁶Ij sinch prim magistrà dle sità dij Filisté, vëddù ch’a l’avìo tut lòn, a son tornass-ne dël midem di a Acaron.

¹⁷Ij bognon d’òr che ij Filisté a l’han pagà a Nosgnor coma ‘d riparassion, a l’ero: un për Asdod, un për Gasa, un për Ascalon, un për Gath e ‘l darié për Acaron. ¹⁸Ij giari d’òr a l’ero vàire ch’a son le sità dij Filisté governà dai sinch prim magistrà, tant ëd sità fortificà con popolassion sensa muraje; ij sò confin a rivavo fin-a al grand ròch anté ch’a l’avìo colocà l’Èrca ‘d Nosgnor. Sto ròch-lì ancora al di d’ancheuj as treuva ant ël camp ëd Giosuè ‘l Betsemita.

¹⁹A l’é ‘dcò capitaje che cheidun ëd Bet-Semes a l'é mòrt përchè a l’avìo vorsù vardé lòn ch’a-i j'era drinta dl’Èrca ‘d Nosgnor. An tra le sinquanta mila përson-e d’età adulta ch’a-i j'ero ambelelà a në son ëstàite frapà pì che stanta. La gent ëd Bet-Semes a l’ha fàit për lor un deul gròss përchè Nosgnor a l’avìa castijà parèj sì tante përson-e. ²⁰A disìo: “Chi podrìa-lo tnisse dë 'dnans ëd Nosgnor, cost Dé tant sant? Anté podriom-ne mandé l’Èrca, përchè ch’as në vada da ‘n mes ëd nojàutri?”. ²¹Anlora a l’han mandà ‘d messagé a la gent ëd Chiriat-Iearim, për dije: “Ij Filisté a l’han dàit andré l’Èrca ‘d Nosgnor. Calé e portela via da sì vojàutri!”.

Nòte

↑ Sinch rapresentassion d’òr ëd le chërsense (carnosità, porpo, tumor, porèt, bognon) causà da la maladìa.

[1] Sinch rapresentassion d’òr ëd le chërsense (carnosità, porpo, tumor, porèt, bognon) causà da la maladìa.

[1]