La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/1 Samuel 12

Da Wikisource.

1 Samuel[modifiché]

Pàgina revisionà

12[modifiché]

Congé ‘d Samuel da darié giùdess[modifiché]

1Samuel a l'ha dit a tuta Israel: "Mi i l'hai bin ëscotà tut lòn che voi i l’eve ciamame e i l'hai dave ‘n rè. 2Ora ës rè a marcia dëdnans a voi. Për lòn ch'am rësguarda, mi i son vej e i l’hai ij cavèj bianch: an tra d’ vojàutri a-i son ij mè fieuj. I son ëstàit vòstra guida dal temp ëd mia gioventura fin-a 'l di d'ancheuj. 3Ora i son sì: rëspondìme ‘dnans a Nosgnor e a sò onzù. L'hai-ne, miraco, portaje via un beu o gavaje 'l borich a cheidun ëd voi? Chi l’hai-ne crasà o maltratà? Opura acetà un pressi ‘d corussion? Dimlo, e mi 'v rendrai tut!". 4Lor a l'han rësponduje: "Ti 't l'has mai crasane nì mai maltratane, nì it l’has mai acetà cheicòsa da nojàutri”. 5Antlora Samuel a l’ha dije: “Ancheuj Nosgnor a n’é testimoni ansem al rè ch’a l’é stàit onzù, ch’i l’eve gnun reclam da feme”. Lor a l’han rësponduje: “Nosgnor an n’é testimòni”.

6Antlora Samuel a l’ha dije al pòpol: “A l’é Nosgnor ch’a l’ha sernù Mosè e Aron e a l’ha tirà fòra d'Egit ij vòstri grand. 7Ore, donca, presenteve ‘mbelessì dëdnans a Nosgnor, për ch’i peussa arciameve a la ment[1] tùit ij benefissi che Nosgnor a l’ha fàit tant a vojàutri che ai vòstri grand. 8Quand che j’Israelita[2] a l’ero an Egit, j’Egissian a l’avìo fòrt crasaje e vòstri antich a l’han suplicà Nosgnor ch’a vnèissa an sò agiùt. Parèj Nosgnor a l’ha mandaje Mosè e Aron ch’a l’han faje seurte dl’Egit e a l’han faje pijé la residensa ambelessì. 9Mach che peui a son dësmentiasse 'd Nosgnor sò Dé, che parèj a l'ha lassaje ant le man ëd Sisera, ël general an cap dl'armeja 'd Casor, e ant le man dij Filisté e dël re 'd Moab, ch’a l'han faje guèra. 10Antlora a l’han arconossù ij sò pëccà, che Nosgnor a l’avìo chitalo e ch’a l’avìo, a sò pòst, adorà ij Baal e le mistà d’Astarot. A l’han suplicà Nosgnor ëd libereje da le man dij sò nemis e lor a l’han fàit la promëssa d’adoré mach chiel. 11Antlora Nosgnor a l'ha mandave Gedeon[3], Barach[4], Iefte e Samuel, ch’a l'han liberave da le man dij vòstri nemis ch’i l'avìe d'antorn e i seve stàit pasi e sicur an vòstre ca. 12Ma ant ël moment ch’i l'eve vëddù Nacas dj'Amonita ch’a vnisìa anans contra 'd voi, vojàutri i l'eve dime: ‘Nò! Un rè venta bin ch’a governa dzora 'd noi!’ sensa consideré che un rè i l’eve già, visadì Nosgnor, vòstr Dé! 13Ore, donca, vardé sì ‘l rè ch’i l’eve sernù - col ch’i l’eve ciamame! Vardé: Nosgnor a l’ha bin acordave fin-a ‘n rè! 14S’i sareve timorà ‘d Nosgnor e i l’adorereve, si lo scotreve sens’ arvireve contra dij sò comandament, se vojàutri e ‘l rè ch’iv governa i seguitreve a esse fidej al Signor, vòst Dé, tut av andrà bin. 15Ma s’i ubidireve pa al Signor e s’i sareve arviros contra ij sò comandament, ël Signor av farà sente a còl ël pèis ëd soa man, com a l’avìa fala sente ai vòstri grand.

16E adess pronteve a contemplé la gran maravija che Nosgnor a l’é dré a fé ‘dnans ai vòstri euj. 17É-lo pa costì 'l temp dl'amson? E bin, mi anvocrài Nosgnor ëd mandé tron e lòsna[5]. Parèj i comprendreve ch’i l’eve ofendù Nosgnor ëd manera greva quand ch’i l’eve ciamà d’avèj për vojàutri un rè. 18Antlora Samuel a l’ha ‘nvocà Nosgnor e, an col midésim di Nosgnor a l’ha fàit troné e pieuve. Tut ël pòpol a l’é restà sbaruvà ‘d Nosgnor e ‘d Samuel. 19E tùit a disìo a Samuel. “Prega ‘l Signor, tò Dé per noi, ij tò servent, ch’i l’abio nen da meuire ora ch’i l’oma giontà a tute j’àutre colpe, ëdcò ‘l pëccà ‘d ciamé d’avèj un rè”.

20Antlora Samuel a l’ha dit a la gent: “Gnun-e tëmme! Combin che vojàtri i l’abie pëccà përdabon, slontaneve pa da Nosgnor e adorelo con tut vòst cheur, 21sensa dëstorneve, sensa andeje dapress a 'd mistà veuide che 'v servo a nen, nì a peulo salveve përchè a son nen. 22Për amor ëd sò grand Nòm, Nosgnor a chiterà pa sò pòpol. 23Da mia banda, peui, ch'i peussa mai chité 'd preghé për vojàutri, përchè parèj i farìa mi ‘n pecà contra 'd Nosgnor! Iv mostrerai 'l bon e drit camin. 24Nosgnor a chiterà pa sò pòpol për amor ëd sò nòm grand përchè a l'é arsolvùsse 'd fé 'd vojàutri soa gent. 25Vojàutri, donca, sie timorà ‘d Nosgnor e adorelo con sincerità e con tut ël cheur; përchè i l'eve vëddù le maravije che a l'ha fàit për vojàutri. 26Ma se vojàutri i seguitereve a fé ‘d mal, i meuirereve - voi e vòst rè”.

Nòte[modifiché]

  1. O: “ch’i peussa deve la preuva ëd”, “dimostreve quaich ch’a sio”, “dësfende la càusa ‘d Nosgnor contra 'd vòstre plente”.
  2. O “Giacòb”, “Israel”.
  3. Gedeon a l'é dcò conossù tanme Ierobal (יְרֻבַּעַל). Ant ël lìber dij Giùdess a son dovrà tuti e doi ij nòm.
  4. Dcò Abdon o Bedan.
  5. O "pieuva".