La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/1 Samuel 3

←1 Samuel 2

La Bibia piemontèisa Prim e scond lìber ëd Samuel

1 Samuel 4→

1 Samuel

Pàgina revisionà

3

La vocassion ëd Samuel

¹Ant ël mentre, ël fiolin Samuel a vivìa dedicà al servissi ‘d Nosgnor a j’ordin d’Eli. An col temp-là Nosgnor a comunicava da ràir soa paròla: a l’era nen sòlit ëd mostresse ant ëd vision. ²Na neuit, Eli, ch’a s-ciàirava squasi pì nen, a l’era andàit a deurme 'nt soa stansia. ³La lampia ‘d Nosgnor a l’era ancora pa dëstissasse e Samuel a durmìa 'nt ël santuari^[1], nen lontan dal leugh anté ch’a stasìa l’Èrca ‘d Nosgnor. ⁴A l’amprovista Nosgnor a l’ha ciamà Samuel, e chiel a l’ha rësponduje: "Eh? I son sì. Còs ch'a-i é?". ⁵Samuel a l’é aussasse, a l’é corù da Eli e a l’ha dije: “Vard-me sì. Has-to ciamame?”. Eli a l’ha replicà: “Nò, i l’hai pa ciamate, Artornt-ne a deurme”. E Samuel a l’ha falo. ⁶Ma Nosgnor a l’ha ciamalo n’àutra vira. Samuel a l’é alvasse e a l’é tornà anté ch’a stasìa Eli, e a l’ha dije: “Vard-me sì. Has-to ciamame?”. Eli a l’ha dije: “I l’hai pa ciamate, car ël mè fieul. Artornt-ne a deurme”. ⁷Samuel ancora a savìa pa arconòsse Nosgnor, përchè soa paròla ancora a l’avìa nen arvelasse a chiel. ⁸A l’é parèj che Nosgnor a l’ha ciamalo na tersa vira e ancora na vira Samuel a l’é aussasse e a l’é andàit da Eli: “Vard-me sì. Has-to ciamame?”. A l’é antlora che Eli a l’é rendusse cont ch’a l’era Nosgnor ch'a l'avìa ciamà 'l fiolin. ⁹Antlora Eli a l’ha dit a Samuel: “Và a cogete n’àutra vira e se queidun at ciama ancóra, dije: “Nosgnor! Parla e tò servitor a të scotrà!”. Parèj Samuel a l’é tornass-ne a sò leugh a deurme. ¹⁰Anlora Nosgnor Dé a l’é vnùit e a l’é butasse davzin a chiel, e a l’ha ciamalo coma j’àutre vire: “Samuel! Samuel!”, e Samuel a l’ha replicà: "Nosgnor! Parla e tò servitor at ëscotrà!”.

¹¹Antlora Nosgnor a l’ha dije a Samuel: “I l’hai antension ëd fé an Israel cheicòsa ‘d bolversant, tant da fé vnì la pel d’òca a tùit. ¹²An coj di-là i darai esecussion contra Eli e contra soa famija 'd tut lòn ch’i l’hai sentensià, dal prinsipi a la fin. ¹³I l’avìa bin butalo ‘n vardia che, për colpa soa, un giudissi a sarìa tombà adòss a soa famija për sèmper. Chiel a savìa che ij sò fieuj am manco ‘d rispet^[2], ma chiel a l’ha fàit nen për dissiplineje. ¹⁴A l’é parèj ch’i l’hai giurà che ij pëccà d’Eli e dij sò fieuj a podran pa pì essje përdonà con ëd sacrifissi o d’oferte”.

¹⁵Samuel a l’é tornass-ne a deurme fin-a a la matin. Peui a l’é aussasse e a l’ha dovertà, coma fasìa tùit ij di, le pòrte dël santuari ëd Nosgnor, a l’avìa tëmma ‘d conté a Eli lòn che Nosgnor a l’avìa dije. ¹⁶ Eli, contut, a l’ha mandalo a ciamé e a l’ha dije: “Samuel, mè fieul!”. A l’ha replicà Samuel: “Vard-me sì!”. ¹⁷“Lòn ch’a l’ha peui dite Nosgnor? Dis-me tut! Nosgnor at giudicherà sever s’it m'ëstërmes cheicòsa che Nosgnor a l’ha dite!”. ¹⁸A l’é parèj che Samuel a l’ha dije tut. A l’ha pa stërmaje nen ‘d lòn che Nosgnor a l’avìa dije. Eli a l’ha replicà: “S’a l’é col-lì ‘l vorèj ëd Nosgnor, ch’a fasa lòn ch’a pensa mej!.

¹⁹Samuel a l’é fasse grand. Nosgnor a l’era con chiel e a fasìa ch’as compièissa tut lòn che a-j nunsiava. ²⁰Tut Israel, da Dan fin-a a Beer-Sheba, ant ël meridion, a arconossìa che Samuel a l’era përdabon un profeta génit ëd Nosgnor. ²¹Nosgnor a seguitava a manifestesse a Silo. A l’era ambelelà che chiel a arvelava a Samuel soa paròla.

Nòte

1. O “Tabërnàcol”.
2. O "A l'han bëstëmmiame".