La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 88
88. Nosgnor! Dé ‘d mia salvassion!
[modifiché]- Ël salmista as treuva ant në stat ëd prostrassion granda e a sùplica Nosgnor ëd liberelo dai dolor ch’a lo sagrin-o di e neuit. Ël salmista a dis ch’a l’é Dé a deje tuti sti sagrin. Malgré lolì a veul steje dacant con fiusa e speransa.
1Për ël diretor dël còro: un salm scrivù dai Coraita, Na càntica a canté scond ël ton ëd “Ij patiment dl’afflission”. Un salm ëd Eman l’Esraìta. Nosgnor! Dé ‘d mìa salvassion! I àusso anvers ëd ti mia preghiera ‘d di e i ven-o ‘dnans ëd ti ‘dcò la neuit. 2Che mia orassion a peuda intré a toa presensa. Bass-te e fà atension a lòn ch’it diso an preghiera. 3Përchè mia vita a l’é pien-a ‘d sagrin e la mòrt as fa sèmpe pì davzin-a. 4La gent am trata coma s’i fussa n’òm ch’a l’é lì lì për meuire, coma n’òm ch’a peul pì nen esse giutà. 5A l’é coma s’i fussa già stàit portà ant la cambra mortuària e adess i stago cogià coma ‘n cadàver ant la tomba, coma un ch’a peul pa pì arsèive d’agiùt, e fin-a ti, Nosgnor, it l’has bandoname. 6Ti ’t l’has campame ant un sepolcr ël pì bass ch’a-i sia, ant ël creus pì sombr. 7Toa flin-a am pèisa adòss; j'onde a l’han pòch a la vòlta fongame. [Antërludi].
8Ti ‘t l’has gavame fin-a ‘d la presensa dij mè amis, tant mi i-j fasìa scheur. I son tombà ‘nt un trabucèt e i peudo pì nen seurte da lì. 9Le lerme a l’han ësborgname. Nosgnor! Tùit ij di it sùplico ‘d giuteme. I àusso anvers ëd ti mie man an preghiera. 10Podries-to fé ‘d ròbe për ij mòrt tant da lassé tùit ëstupì? Podrìo ij mòrt aussesse dai sò leu d’ombre për ringrassiete? [Antërludi]
11Podrìo coj ch’a son cogià an soe tombe proclamé toa misericòrdia e fidelità ant ël leugh ëd la corussion[1]? 12Podrìa-lo ‘l top conté ‘d toe assion maravijose? Podrìa-lo chicassìa ant la tèra dla dësmentia conté ‘d toa giustissia? 13Nosgnor! It sùplico! I seguitrai a ‘nvoché tò nòm di apress di. 14Nosgnor! Përchè l’has-to bandoname? Përchè l’has-to virà tò moro për nen vëdd-me?
15Mi i son ëstàit paticc da cand ch’i j’ero pcit. I l’hai vëddù d’ogni sòrt d’oror e ij patiment a l’han fame vnì dure le gambe e ‘dcò ij brass. 16Toa ràbia afrosa a l’ha fongame. Jë sbaruv a l’han fame dventé antërpì. 17A l’han anserciame coma d’eva tùit ij di. Ij dolor a l’han fàit n’aleansa con ëd fòrse ‘d dëstrussion për feme la guèra. 18It l’has gavame fin-a la consolassion che ij mè amis e compagn pì car a l’avrìo podù deme; coj ch’am conòsso a l’han bandoname ant ël top.
Nòte
[modifiché]- ↑ O “perdission"