La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 87
87. An sël mont sant as treuva la sità fondà da Nosgnor[modifiché]
- Ël salmista a sélebra la presensa ‘d Nosgnor an Sion e la condission foravìa dij sò sitadin.
1Un salm dij Coraita, na càntica. An sël mont sant as treuva la sità fondà da Nosgnor. 2Chiel a-j veul bin a Gerusalem pì che a dj’àutre sità d’Israel. 3 Sità ‘d Dé! Che ‘d còse gloriose as conto ‘d ti! [Antërludi]
4An tra ‘d coj ch’am conòsso i farai mension ëd la gent dl’Egit e ‘d Babilònia, comprèisa cola dla Filistìa e ‘d Tir, e fin-a la gent dl’Etiòpia, combin ch’a sia bin lontan-a. Tute ste gent a son dventà ‘dcò lor ëd sitadin ëd Gerusalem, coma s’a fusso nassù pròpi ambelessì! 5A propòsit ëd Gerusalem as dirà: “Ambelessì tùit a podran gòde j’istess drit ëd sitadinansa”, e ‘l Pì-Aut a benedirà ‘d përson-a costa sità. 6L’ora che Nosgnor a farà la compilassion dël registr ëd le nassion, a dirà: “Tuti costi-sì a son dventà ‘d sitadin ëd Gerusalem”! [Antërludi].
7Ël pòpol a sonerà la fluta[1] e a canteran tùit ansema: “La sorgiss ëd mia vita as treuva a Gerusalem”!
Nòte[modifiché]
- ↑ “a danserà”.