La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 40

←Salm 39

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 41→

La Bìbia piemontèisa - Salm 040

Ij Salm

40. I l’hai spetà con passiensa e fiusa

Ël Salmista a gionta ansema un càntich për ringrassié Nosgnor ch’a l’ha da pòch salvalo dai sagrin ch’a l’avìo ciapalo con la fërma fiusa che butesse ant le man ëd Nosgnor a l’é sèmper ël mej che mai a peussa fé.

¹Për ël magìster dël còro. Un salm ëd David. I l’hai spetà con passiensa e fiusa che Nosgnor am giutèissa^[1] e chiel, an chinand-se an sù mi, a l’ha scotà mè crij d’agiut. ²A l’ha tirame fòra da la tampa dla disperassion, fòra da la pàuta e da la nita anté ch’i fongava; a l’ha fame pianté ij pè an sla tèra frema e a l’ha fàit sicur ij mè pass.

³A l’ha inspirame na canson neuva, n’inn ëd làude a Nosgnor. Tanti a vëdran lòn ch’a l’ha fame e a në saran ëstupì; për lòn, ëdcò lor a daran fiusa a Nosgnor. ⁴Che ‘d boneur për coj ch’as fido a Nosgnor e ch’a son pa nen dij blagheur^[2] e dj’idolatra.

⁵Nosgnor, mè Dé! Che ‘d maravije ch’it l’has fàit! Che ‘d progèt magnifich ch’it l’has fàit për nojàutri^[3]. Ti ‘t ses sensa confront! Se mi im proponèissa ‘d dëspieghé tut lòn ch’it l’has fàit për nojàutri, i vnirìa mai a la fin!

⁶It l’has ciusioname a j’orije ch’it veules nen d’oblassion o ‘d sacrifissi, ch’it ciames nen dj’olocàust o d’espiassion. ⁷A l’é për lòn ch’it diso: ‘Vardme sì, i son rivà, coma ch’a l’é scrivusse ant le Scriture^[4]. ⁸Fé tò volèj a l’é mia gòj, mè Dé: i guerno toa lege ant ël fond ëd mè cheur^{[5] 9}I nunsio con gòj la salvassion^[6] ëdnans a la radunansa ‘d tò pòpol. I peudo nen chité ‘d nunsiela^[7].

Pro ch’i lo sapie, Nosgnor. ¹⁰I l’hai pa stërmà toa salvassion ant ël cheur. I l’hai fàit conòsse toa fidelità e potensa ‘d salvëssa. Ant la ciambrèa granda tùit a l’han sentume cand ch’i parlava ‘d tò amor - ch’a ven mai a manch - e ‘d toa fidelità.

¹¹Nosgnor! Traten pa toa misericòrdia anvers ëd mi, che tò amor fedel am goerna sèmper. ¹²A son tanti ij sagrin ch’am anviron-o e ch’a sarìa fin-a tròp da conteje! Ij mè pecà tant as ambaron-o ch’i vëddo pì nen na vìa për seurtìne. A son da pì ch’ ij cavèj ch’i l’hai an testa. Mie fòrse am falisso^[8]. ¹³Nosgnor! Sie benèivol e salv-me; ven an pressa a giuteme, Nosgnor! ¹⁴Ch’a sio umilià e dësvergnà coj ch’a vorìo mia rovin-a. Ch’as n' artorno pien d'onta coj ch’as arlegro dij mè sagrin. ¹⁵Ch’a faso silensi da la vergògna coj ch’am diso: “Ah, ah, i l’oma ciapalo!” ¹⁶Contut, ch’a sìo ampinì ‘d gòj e d’alegressa an ti coj ch’at serco. Che coj ch’a ten-o an bon cont^[9] toa euvra ‘d salvëssa a diso sèmper: ‘Nosgnor a l’é grand!”. ¹⁷Mi, i son pòver e bzognos, ma Nosgnor am m’ha sèmper ant ij sò pensé. A l’é ti ch’a l’é col ch’am giuta e am libera. Nosgnor, tarda nen!

Nòte

1. O “i l’hai sperà an Nosgnor”.
2. O “coj ch’a fan ëd fàusse promësse”, “coj ch’as fido ‘d fàusse promësse”.  
3. O “a nòst O “i l’hai sperà an Nosgnor”.favor”.
4. O “ant ël lìber”.  
5. O “toe istrussion a son ëscrivùe ant mè cheur”. 40:6-8 cfr.Ebreo 10:5-7.
6. O “giustissia”.
7. O “I l’hai nen avù tëmma ‘d parlene”.
8. O “i l’hai perdù ‘l coragi”.
9. O “ch’a-j veulo bin”.