La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 4

←Salm 3

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 5→

Ij Salm

La Bìbia piemontèisa - Salm 004

4. Nosgnor! Rëspond-me cand ch’it sùplico

Ël poeta a ciama a Nosgnor dë scoté soa preghiera, a manifesta soa fiusa che chiel as anteresserà e a cissa ij sò nemis a cambié soa condòta e avèj fiusa an Nosgnor. A finiss con n'àutra preghiera për l'antërvension ëd Nosgnor e a fortiss soa completa fiusa 'nt soa protession.

¹Për ël diretor dël còro, për esse companià da strument a còrda. Salm ëd David. Rëspond-me, cand ch'it sùplico, Nosgnor, ch'it diciare mia nossensa. Liberme da tùit ij me sagrin. Àbie misericòrdia 'd mi e scota mia preghiera. ²Sarà-lo ancora për tant che vojàutri i vorìe vasté mia arputassion? Sarà-lo ancora për tant ch'i l'hai da sente d'acuse contra 'd mi sensa fondament? Sarà-lo ancora për tant ch'i l'hai da sente dì 'd busiardarie a mè rësguard? [anterludi].

³I peude sté sicur ëd sossì: Nosgnor a manifesta Sò favor a coj ch'a-j son fidej, e chiel a rëspondrà cand ch'i-j faso mie sùpliche. ⁴Fé nen dij pecà an lassand la rabia, pijé 'l control ëd vojàutri^[1]. Pensje bin durant la neuit e sté ciuto. [anterludi].

⁵Smon-ne 'd sacrifissi con në spirit giust e àbie fiusa an Nosgnor. ⁶A son tanti coj ch'a diso: "Chi farà-ne vëdde dij temp ch'a sio mej dë sti-sì?". Nosgnor! Che toa facia an sorida! ⁷Ti 't l'has dame na gòj ancora pì granda che coj ch'a l'han avù n'arcòlt bondos ëd forment e 'd vin neuv. ⁸Im butrai a cogeme an pas e i deurm-rai përchè mach Ti 't peule feme sté al sicur.

Version ëd Pinuccia Gamba

ORASSION DËL GIUST
 Salm ëd Dàvid

Cand che it sùplico, scot-me
òh Dé, mia giustissia!
Ti, che ’nt ij sagrin it ses sempe stame agiut,
avèj pietà ’d mi e scota sta mia orassion.

Fin-a a quand, nòbij e potent,
fareve ofèisa a la glòria ’d Nosgnor Dé,
con vòstr vive ’d vanità, e ’d busiarderìe!?
I deuve savèj che ’l Tut Potent a fà ’d còse maravijose
për l’òm che a viv ëd soa paròla.
Ël Tut Potent am sent cand ch’i lo ciamo!
Avèj tëmma e fé pì nen pecà;
penseie ansima cand ch’i seve cogià
e pasieve:
fé mach còse ch’a sìo giuste
e speré an Nosgnor Dé.

Tanti a diso: «Chi mai a peul feme vëdde la bin?»
Mostr-me ’l grinor ëd toa facia, òh Nosgnor!
Ti it l’has dàit a mè cheur pì ’d gòj
che lòn ch’a peul la bondansa ’d vin e ’d gran.

Coma che im cogio i deurmo an pas,
përché mach ti, òh Nosgnor, it ses pas e arpòs.

Nòte

1. Cfr. Efesin 5:26.