La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 138
Salm[modifiché]
138. Nosgnor! It rendo grassie con tut mè cheur[modifiché]
- Lë scritor a fà vòt ed ringrassié sèmper Nosgnor përchè a lo libera e lo guerna.
1Ëd David. Nosgnor! It rendo grassie con tut mè cheur. I veuj cantete 'd làude a la presensa dj'àngej[1]. 2Im buto an ginojon dë 'dnans al santuari e i rendo grassie a tò Nòm përchè tò amor e toa fidelità a vniran mai a manch, e përchè ti 't l'has esaltà dzora 'd tute le còse tò Nòm e toa Paròla. 3Cand ch'it suplicava ti 't l'has ëscotame. Ti 't l'has ancoragiame e 't l'has dame fòrsa[2]. 4Nosgnor! Che tùit ij rè dla Tèra at rendo grassie quand ch'a sento le paròle ch'it dise. 5Che lor a canto 'd lòn ch'a l'ha fàit Nosgnor, përchè lë splendrior ëd Nosgnor a l'é magnìfich. 6Combin che Nosgnor a sia grand, chiel a soagna coj ch'a son ùmij, ma ij superbi a-j varda da lontan. 7Bele s'i dovèissa passé 'nt ël pì bel mes dël perìcol, ti t'am guerne la vita. Ti 't vade contra ij mè nemis furios e toa man drita am salva. 8Ch'i peussa sté sèmper ant ël favor ëd Nosgnor. Che tò amor am ven-a mai a manché. Chita pa l'euvra 'd toe man.
Nòte[modifiché]
- ↑ Let. "a la ciambrèja dj'elohim", cfr. Génesi 3:5; Salm 8:5.
- ↑ Ebr. “ti tl'has fame ardì an mìa ànima con fòrsa".