La Bibia piemontèisa
Sacarìa

Sacarìa[modifiché]

10[modifiché]

J’ìdoj busiard[modifiché]

¹Ciamje a Nosgnor la pieuva dla prima. A l’é chiel ch’a lansa le lòsne e ch’a càusa la tempesta, ch’a fà chërse për j’òm l’erba dij camp. ²J’ìdoj, contut, a rëspondo con dj’oràcoj busios, jë stròlogh a vëddo ‘d faussarìe, ij seugn ch’a dëspiego a son ilusòri, a dan ëd fàusse consolassion. A l’é për lòn che ij vòstri antich a son ëstàit dësbergiairà, abatù coma në stròp sensa ‘n bërgé. ³Contra ij bërgé a l’é viscasse mia ira e i castigherai ij cravé. I sarai mi, ël Signor dl’Univers, ch’i l’avrai soèn ëd mè strop, ël pòpol ëd Giuda e i-j mnerai al combatiment tanme ‘n caval vajant.

⁴Da chiel a seurtirà la Pera d’Angol, ël Pichèt ëd la Tenda, l’Arch ëd Guèra: tùit ij capitan a seurtiran da chiel; ⁵A saran tanme coj guerié ardì ch’a së slanso al combatiment an ëscarpisand la pàuta dle stra; lor a loteran përchè mi, ël Signor, i son con lor, e i sivalié nemis a l’avran da scapé ant l’umiliassion. ⁶Mi i rendrai fòrt ël pòpol ëd Giuda, i salverai ël pòpol ëd Giusèp. I-j farai artorné përché ch’i l’hai compassion ëd lor; a saran coma s’i-j l’avèissa mai arpudiaje. Mi i son ël Signor, sò Dé ‘d lor, col ch’a-j rëspond. ⁷I-j farai un segn për buteje torna ansema, përchè ch’i l’hai riscataje. A torneran a d’esse lòn ch’a j’ero.

⁸I-j l’avìa dësbërgiariaje an tra ij pòpoj, ma, ⁹malgré ch’i sìo da leugn, as arcorderan ëd mi, a torneran andré con ij fieuj ch’a l’avìo faje chërse. ¹⁰I-j farai artorné da l’Egit, da l’Assiria, i-j butrai torna ansema e i-j mnerai a Ghilead e a l’avran da sté fin-a ant ël Lìban, përchè ch’a-i sarà nen pro dë spassi an sò pais. ¹¹Mi i travërserai ‘l mar asardos, i spartirai j'onde, e ‘l fond dël Nil as arsëccherà. L’orgoliosa Assiria a sarà umilià, l’Egit a perdrà sò podèj. ¹²I rinforserai mè pòpol e lor a marceran a mè nòm. I lo diso mi, ël Signor”.