La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Proverbi/Proverbi 4
Provèrbi
[modifiché]4
[modifiché]La trasmission ëd la saviëssa
[modifiché]1Car ij mè fieuj! Scoté l’istrussion d’un pare; spòrze l’orija e i amprendreve l’anteligensa. 2Iv trasmëtto un savèj soasì: lassé pa da banda lòn ch’iv mostro! 3Cand che mi medésim i j’era na masnà, cand che mia mare am cudìa afetuosa, 4mè pare am amaestrava e am disìa: “Arcòrd-te sèmper ëd mie paròle; osserva ij mè precèt e it vivras coma ch’as deuv. 5Amprend lòn ch’a sìa vive ‘d manera anteligenta e savia. Dësmentia pa le paròle ‘d mia boca e slontante nen da lor. 6 Chita pa la saviëssa përchè a sarà chila ch’at guernerà. Veuije bin e chila at protegerà. 7La còsa la pì importanta dla vita a l’é amprende la saviëssa[1], qual ch’a në sia ‘l pressi va a catete d’anteligensa. 8Stima ‘l gran valor ëd la saviëssa e chila at farã nòbil; ambrass-la e chila at esaltrà[2]. 9Tanme ‘d diadema at soagnerà la front e at farà sté dë 'dnans ëd tuti con onor e blëssa.
Dòi senté, dòi comportament
[modifiché]10Fieul mè car! Scota mie paròle e ij di ‘d toa vita a saran tanti. 11I l’hai mostrate la giusta diression d’andé; i l’hai compagnate për dë stra bon-e. 12S’it marce an cole stra-lì, gnente at farà antrapé; bele s’it core, it t'antrucras mai. 13Àbie soen ëd toa istrussion, chitla pa; tente strèit a chila, përchè a l’é toa vita. 14Vaje pa dapress a le pianà dle canaje; va nen anans, a son le strà ‘d gent perversa. 15Chìt-je cole strà, torna andré, a l’é la via dla gent grama; cambia diression, passa nen da lì. 16Cola gent-lì a peulo gnanca deurme përchè ch’a stan sèmper a gabolé dla manera për fé antrapé d’àutri. 17A mangio ‘l pan dla gramissia e a bèivo ‘l vin dla violensa. 18D’àutra part, la via dij giust a l’é tanme la pronta dël di: a splendriss sèmper pì ciàira fin ch’a riva ‘l di pien. 19La via dle canaje, contut, a l’é tanme marcé ant na neuit ëscura: a vëddo gnanca ch’a-i j'andran a antrapesse.
Marcé decis an sla via bon-a
[modifiché]20Fieul mè car! Scota mie paròle, spòrz l’orìja e sent lòn ch’it diso. 21Perdje pa ‘d vista; guernje al fond ëd tò cheur. 22A son vita për coj ch’a-j treuvo; a son ëd meisin-e pr' ël còrp. 23Dzortut, fà la guardia a tò cheur sensa mai andurmite, përchè a l’è ‘l cheur la sorgiss d’andoa ch’a cola la vita. 24Arfuda le busiardarìe, sta lontan da j’angann. 25Che ij tò euj a vardo sèmper drit; che tò sguard a sia sèmper fiss a lòn ch’at ëstà dnans. 26Varda bin dova ch’it butes ij pé, e toa marcia a sarà sèmper sicura[3]. 27Virte mai nì a drita, nì a mancin-a. Fà ‘tension a nen tombé ant ël mal.
Nòte
[modifiché]- ↑ O “ël prinsipi dla saviëssa a l’é amprende la saviëssa”.
- ↑ O “at rendrà onor”.
- ↑ Cfr. Ebréo 12:13.