Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Proverbi/Proverbi 26

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Proverbi 26

Provèrbi

[modifiché]

1Coma ‘d fiòca d'istà e ‘d pieuva a l'amson, parèj l'onor a conven pa ai folitro.

2Coma ‘d passaròt ch'a fan dë svolament e ‘d róndole ch'as në vòlo, përparèj na maledission sensa rason a riva pa a la vìtima ch’a l’era designasse.

3Ël foèt për ël caval, la corèja për ël borich, e 'l baròt për la schin-a dij fòj!

4Daje pa rëspòsta al fòl conforma soa folairà, për nen ëvnì a esse 'dcò ti un ch'a jë smija.

5Daje nompà rëspòsta al fòl conforma soa folairà, përchè chiel a chërda pa d'esse furb.

6Col ch'a manda d’ambassade an dovrand un fòl coma ‘n mëssagé a l’é coma tajesse ij pé o bèive ‘d tòssi.

7Un proverbi an sla boca d’un fòl a l’é tant inùtil coma na gamba antërpìa.

8Onoré ‘n fòl a l’é tanme gropé na pera a na franda.

9Un proverbi an sla boca d’un fòl a l’é coma ‘n ram dë spin-e ambrancà da ‘n cioch.

10Col ch’a dà da travajé a ’n fòl o al prim ch’a passa a l’é tanme n’arcé ch’a tira doa a càpita a càpita.

11Parèj dël can che a torna a mangé soa gumitura, a l’é ‘l fòl ch’a fà torna j’istesse folairà[1].

12A-i é pì dë speransa për un fòl che për ëd gent ch’a pensa ‘d savèjla longa[2].

13Ël plandron a dis: “A-i é na bestia grama ant la stra, un leon ch’a vira là fòra”.

14Un fagnan an sò let, a l’é tanme na pòrta ch’as vira an soe granghìe.

15Ël pìgher a campa la man ant ël piat ma a la sent tròp greva për portela a la boca.

16Ël pìgher as chërd sempe ‘d savèila pì longa che sèt përson-e ch'a rëspondo con sust.

17Butesse an mes a le ruse dj’àutri a l’é tanme ciapé për j’orije ‘n can ëd gnun.

18Com un mat ch’a campa 'd tissonèt o ‘d flece mortaj, 19parèj a l'é col che angàbiola j’àutri e peui a-j dis: “I badinava mach!”.

20Cand ch’a manca ‘l bòsch ël feu as dëstissa e le ruse a chito quand ch’a tas la lenga grama.

21Coma ch’as buta ‘l carbon an sla brasa o ‘l bòsch an sël feu, parèj a fà la përson-a litigàire për arviscolé le ruse.

22Le paròle ‘d col ch’a malìgna a son tanme ‘d bocon doss ch’a calo fin-a al fond dij buej.

23N'ambërlifada d'argent ansima a 'n ciap ëd creja: parèj a son ëd làver doss e 'd cheur gram.

24L'anghignonà a mostra soa mascra ma pa lòn ch'a veul fé, drinta 'd chiel a-i é la fràuda; 25bele se sò parlé anciarmant a spuva d’amel, daje pa dament: sèt abomini a son drinta 'd chiel. 26La malissia a podrà ëdcò stërmesse bin darera dla fausserìa, ma a la fin a sarà dësvelà an pùblich.

27Col ch'a pronta ‘d trabucèt, tòst o tard a-i tombrà ‘ndrinta chiel midem. S’it fase col che a farà viré un ròch për ciapé d’àutri it lo tireras a còl.

28A la lenga busiarda a-j pias pa la vrità, e la boca rufian-a a sarà càusa mach ëd ruin-a.

Nòte

[modifiché]
  1. Cfr. 2 Pero 2:22.
  2. O “d’esse ‘n savant”.