La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 9
Isaia[modifiché]
9[modifiché]
1Malgré tut lòn, col temp ëd top e 'd disperassion a 'ndrà pa anans për sèmper. La tèra 'd Zabulon e 'd Neftali a sarà umilià, ma a vnirà 'l temp cand che la Galilea dle Gent, ch'a sta arlong ëd la strà ch'a va dal Giordan al mar, a sarà 'nluminà 'd glòria[1]. 2La gent ch'a marcia ant ël top a vëdrà na lus granda. Për coj ch'a stasìo ant na tèra 'd përfonda scurità a risplendrà na lus[2]. 3Ti të slargras la nassion d'Israel e sò pòpol as n'arlegrerà. As arlegreran dë 'dnans a ti tanme 'd paisan ant ël temp ëd ël mësson o 'd guerié ch'a së spartìsso la ladrarìa 'd guèra. 4Përchè ti 't briseras 'l giov ëd soa s-ciavensa e it dëscarieras 'l fardel grev ch'a l'han an sla schin-a. It briseras 'l baston dël craseur giusta coma 't l'avìe fàit cand ch' it l'avie butà 'n dërota l'armeja 'd Midian. 5Jë stivàj dij guerié e le divise macià 'd sangh a saran dël tut brusà. A vniran esse ëd combustìbil për ël feu. 6Përchè 'n cit a l'é nassune, i l'oma arseivù 'l don d'un fieul. A l'avrà an sle spale la responsabilità dël govern. A sarà ciamà: Consijé maravijos, Dé potent, Pare etern, Prinsi dla pas. 7Sò govern e soa pas a vniran mai a la fin. A governerà 'd manera 'mparsial e giusta dal tròno 'd David, sò antich, për tuta l'eternità[3]. L'angagg dëspassionà dël Signor ëd l'Univers a sarà chiel ch'a farà tut sossì.
Ël giudissi 'd Dé a ven carià na vira 'd pì[modifiché]
8Nosgnor a l'ha parlà contra 'd Giacòb, Sò giudissi a l'é drocà 'n sù Israel, 9e la gent d’Israel e 'd Samaria, ch'a l'han parlà con tant ëd superbia e d'arogansa, a lo vëdran bin tòst. 10A l'avìo dit: "I rimpiasseroma ij mon s-ciapà dle nòste ruin-e con ëd pere arfinìe, e ij fié crovà con ëd sitron". 11Nosgnor, nopà, a porterà ij nemis ëd Retsin contra d'Israel e a cisserà tùit ij sò nemis. 12Ij Sirian da l'orient e ij Filisté da l'ocident a mostreran ij sò dent për angorgionesse Israel, ma Nosgnor as contentrà pa 'd lòn. A mostra 'ncora ij pugn[4]! 13përché malgré tut sòn, ancora 'l pòpol as arfudrà d'arpentisse. A sërcran nen d'arfé la pas con ël Signor ch'a l'é cap d'armeje.
14A l'é për lòn che, ant un di sol, Nosgnor a dëstruerà tant la testa che la coa, tant la nòbil rama 'd palma che l'ùmil cana. 15Ij cap d'Israel a son la testa e ij profeta busiard a son la coa, 16përchè a l'é stàit ij cap ch'a l'han dëstornà 'l pòpol; a l'han ëmnalo an sla stra dla dëstrussion. 17A l'é për lòn che Nosgnor a l'ha gnun piasì për ij giovo e a mostra gnun-a compassion gnanca për le vìdoe e j'orfanin: ëdcò lor a son, an efet, fàuss e gram, e a diso tùit ëd folairà. La rabia 'd Nosgnor, nopà, a sarà pa sodisfàita gnanc' antlora. Chiel a mostra 'ncora ij pugn!
18Costa gramissia a l'é tanme 'n feu ant un bòsch. A l'é 'n feu ch'a brusa nen mach ëd ronze e 'd buss, ma ch'a ciapa 'dcò tuta la foresta. A l'é 'n feu ch'a fà gròsse nivole 'd fum. 19La tèra antrega a sarà brusà nèira da la furia 'd Nosgnor ëd l'Univers. Ël pòpol midem a vnirà 'd combustìbil për ël feu, e gnun a risparmierà gnanca sò frel. 20A 'tacran ij sò vzin a la drita, ma con tut sòn a saran ancora afamà. As angorgioneran ij sò vzin ëd la mancin-a, ma 'd lòn a në saran ancora pa sodisfàit. A la fin a mangeran fin-a ij sò fieuj. 21Manasse as angorgionrà 'd Efraim, e Efraim ëd Manasse, e tuti dòi a divoreran Giuda. L’ira ‘d Nosgnor, nopà, a sarà nen sodisfàita gnanc' antlora.