La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 22

←Isaìa 21

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 23→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 22

Isaia

22

Nosgnor a giudicherà Gerusalem

¹Oràcol an sla Comba dla Vision: “Përchè monteve tùit an sle trasse ‘d vòstre ca? ²La sità a l’é pien-a ‘d rabel; la sità a l’é pien-a ‘d gent ch’a fà baleuria. Ij tò mòrt a son pa tombà dë spa, nì a son mòrt an bataja. ³Ij cap dl’armeja a son ëscapà vìa tùit ansema; ij tò vajant^[1] a son scapà lontan.Tuti coj ch’a son ëstàit trovà a son ëstàit fàit përzoné sensa ch’a sìa stàita tirà gnanca na flecia.

⁴Parèi mi i diso: “Vard-me pa a pioré mèr. Sërca pa 'd feme coragi për la dëstrussion ëd mè pòpol sensa difèisa^[2]. ⁵Përchè Nosgnor, Dé dl’Univers, a l’ha progetà ‘d fé tombé an sla sità ‘n di dë sparm, dëstrussion e confusion. Ant la Comba dla Vision: muraje che a ruin-o^[3] e la gent ch’a crija virà ‘nvers ël mont dël templi. ⁶J'Elamita a l'han ciapà la faretra e j'Aramé a rivo con ij sò chèr da guèra e sivalié; j’òm ëd Chir a l'han gavaje la feudra a jë scu. ⁷Le pì bele an tra le toe valade a son pien-e 'd chèr da guèra; ij sivalié a son butasse tùit aranda a difèisa dle pòrte. ⁸Ij nemis anvasor a gavo le difèise 'd Giuda. Ant col temp-lì vojàutri i vardave a l’armarìa dël Palass ëd la Foresta. ⁹I l'eve vëddù vàire ch'a fùisso le chërpure ant le muraje dla sità 'd David; i seve andàit a ‘nmagaziné d'eva ant la pëssin-a 'd sota. ¹⁰I l'eve contà le ca 'd Gerusalem e i l'eve campane giù vàire për rinforsé le muraje. ¹¹I l'eve fàit un serbator an tra doe muraje për l'eva dla veja pëssin-a: mach che i l'eve pa daje fiusa a col ch'a l'ha fàit tut sòn e che a l'avìa già prontalo da temp.

¹²An col di, Nosgnor, ël Dé dl’Univers a v'anvitava al pior e a la plenta, a tosoneve la testa e a vestive 'd tërliss ëd sach. ¹³Vojàutri, nompà, i feve festa e i ciame la gent a sté alegher! Vojàutri i dise: “Massé 'd beu e sgorzé 'd feje, mangé 'd carn e bèive 'd vin. Ch'as mangia e che as bèiva, përchè doman i saroma mòrt^[4]!”.

¹⁴Nosgnor, Dé dl’Univers a l’é arvelasse e a l’ha dime ant j’orije: “Sicura, fin-a ch'i sareve nen mòrt, vòst pëcà a sarà pa ëspià. A lo dis ël Signor, Dé dl’Univers”.

¹⁵Sòn a dis ël Signor, Dé dl’Univers: “Fà vìsita da 's ministr, Sebna, che a l'é mèistr ëd palass, e dije: ¹⁶Che dirit l'has-to a sté ambelessì? Has-to ëd parent sotrà sì? Përchè prontes-to ambelessì na tomba?”. Chiel as fà scavé ‘n sepolcr ant la ròca; as fà sislé na bela tomba ch’a varda da l’àut. ¹⁷Travaj sgheirà! Nosgnor at farà pitòst campé lontan da sì a fòrsa, ti ch’it ses mach n’òm an tra tanti. At farà ranché vìa con violensa. ¹⁸Parèj d'un balon at farà rolé da bin, anvers ëd na tèra larga. Ambelelà ti t'andras a meuire e ij tò chèr pien ëd babìa a finiran, ti ch'it ses ël vituperi dël palass ëd tò sgnor! ¹⁹It gavrai la càrica; ti 't saras sversà da tò pòst.

²⁰An col di, mi i ciamerai Eliachim, fieul ëd Chilchia, mè servent. ²¹I lo vestirai ‘d toa tùnica, i lo sandrai dla toa s-cirpa e tuta toa autorità i la butrai an soe man. Chiel a sarà coma ‘n pare protetor për tuta la gent ëd Gerusalem e për ël pòpol ëd Giuda. ²²La ciav ëd la casà 'd David a sarà butà ansima a soe spale. Se chiel a doverta, gnun a podrà pi saré; se chiel a sara, gnun a podrà pì doverté^[5]. ²³A sarà butà parèj d'un paloch ant un leu frem për esse un tròno d'onor e 'd glòria për la famija 'd sò pare. ²⁴Su chiel a chërseran d’amportansa tuti coj ëd la casà 'd sò pare: dëssendensa e parentela. Fin-a ij tupin pì cit, da le san-e a le doje tùit a saran fàit pende da col paloch.

²⁵An col temp, a dis ël Signor ëd l’Univers, ël paloch piantà ant ël leu frem, a sarà gavà da sò pòst, a sarà s-ciapà e a tomberà për tèra an mandand a baron tut lòn che a l'era staje tacà. Përchè dabon, Nosgnor a l'ha parlà.

Nòte

1. Ebràich: “כָּל־נִמְצָאַ֙יִךְ֙[cal- nimëtsajich] tùit ij tò trovà (j'arfugià). ”Për otnì un paralelism pì strèit (vëdde “ ij tò cap”) i l'oma avù pì car dovré la forma 'n אַמִּיצַיִךְ (ʾammitsajich,“ ij tò pì fòrt”).
2. O “dla fija ‘d mè pòpol”.
3. As peul pijesse קִר (qir) parèj ëd  “muraja” e 'nterpretelo parèj dël verb che a veul dì “pioré mèr (qir qir qiràh קִיר קִר קִירָה).” A l'é un paralelism pì strèit (ch'as nòta ant l'arferiment al crijé për esse giutà dla fin ëd la riga) e  a ven a taj se as confrónta sia 'l verb che 'l sostantiv da na rèis, atestà an ugarìtich e àrab, che a veul dì: "emëtte un son".
4. Cfr. 1 Corint 15:32.
5. Cfr. Arvelassion 3:7.