La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 35

Da Wikisource.

Giòb[modifiché]

35[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Giòb 35

Ters discors d'Eliu[modifiché]

1Apress ëd lòn, Eliu a l’ha ancora dit: 2“Penses-to ch'a sia giust pretende d'esse na përson-a giusta dë 'dnans a Dé? 3Ti't l'has ëdcò ciamate còsa ti't l'avrìe vagnà da lolì, còsa ch'a serv esse na përson-a giusta. 4A lolì i l’hai na rëspòsta da dé a ti e ai tò amis ch’at compagno.

5Mira ‘l cel e bèich-lo bin; considera le nìvole, a son pì àute che ti! 6Se ti 't comëtte ‘d pecà, còs podries-to fé a Dé? Se toe trasgression a son tante: podries to neuse a Nosgnor? 7Bele se ti ‘t fusse giust e sensa macia, còs che it-j daghe, o còs arsèiv chiel da toa man? 8Nò, toa empietà a l’avrà n’efet mach dzora ‘d ti e a përson-e coma ti. Che ti ’t sie onest, lolì a sarà d’agiùt mach a d’àutra gent[1].

9Cand ëd gent a brama për ël pèis dël crasament e a crijo d’esse giutà përchè a son grevà dai lagosin, 10gnun a dis: ‘Dov' é-lo col Dé che a l'ha creane, che dla neuit an dà ‘d canson ëd gòj? 11Andoa ch’a l’é col ch’a l’ha dane pì d'anteligensa che le bestie servaje e fane pì savant che j'osèj dël cel? 12Lor a crijo, ma chiel a rëspondrà pa për motiv ëd l’arogansa ‘d gent përversa. 13Sicura, a l’é fàuss dì che Nosgnor a scota pa, dì che ‘l Tut-potent a daga pa da ment. 14Pì ancora che cand che ti 't dise 'd nen vëddlo, toa càusa a sia già dë 'dnans a chiel e ti 't l'has ësperansa che chiel at rësponda. 15L’istess a l’é coma cand ch'it dise che soa flin-a a fà nen e chiel as daga pa da ment ëd le trasgression!

16Parèj a l’é ciàir che Giòb a doverta a dzoneus soa boca e a moltìplica paròle sensa cognission".

Nòte[modifiché]

  1. Cfr. Giòb 22:2-3.