La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 18

←Giòb 17

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 19→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 18

Giòb

18

Scond dëscors ëd Bildad

¹Bildad ël Suchita a l'ha torna ciapà a dì: ²“Fin-a a che mira andras-to ancora anans con ëd dëscors coma coj ch’i l’oma sentù^[1]? Ti ’t dovrìe prima dì còse ch’a l’àbio ‘d sens, se ti ‘t veule che nojàutri i diso la nòstra. ³Chërdes-to che nojàutri i sio ‘d bestie sensa sust^[2]? Penses-to che nojàutri i sio ‘d beté? ⁴An toa flin-a ti 't piores a còl. Pënses-to che la tèra a sia chità^[3] për salvete ti? O che'd ròch e'd priòche a sio dësbogià da sò pòst për fete piasì a ti?

⁵A l’é sicur che la lampia dij gram a sarà dëstissà e che la giòla ‘d sò feu a splendrà pa pì. ⁶La lus ch’as vëdd andrinta 'd soa tenda ‘d lor a vnirà sèmper pì fiapa e ‘l lum ch’a-i é dzora ‘d lor as dëstiss-rà. ⁷Ij sò pass vigoros a së scurseran^[4] e ij sò progèt a-j faran andé an ruin-a^[5], ⁸përchè a ‘ndran a ‘ngambalesse con ij pé ant na rèj e a marceran dzora d'un trabucèt^[6]. ⁹Na liassa^[7] a-j ciaprà për ël garèt, un neu scorsor a lo strens-rà. ¹⁰A l'han stërmaje sot tèra un soastr e na trapola a l'é tendùa an sël vieul ch’a passo.

¹¹A saran ësbaruvà da tute le bande e a-j seguitran^[8] a le còste. ¹²La fam^[9] a consumrà soe fòrse ‘d lor e ‘l maleur a speta mach ch’as antrapo. ¹³Na malandra a dvorerà soa pel^[10], ël contacc ëd la mòrt a rusierà ij sò còrp. ¹⁴A saran gavà da la tenda andova ch'a l’ero sicur për esse rabastà^[11] al rëscontr dël rè djë sbuj. ¹⁵La ca dij gram a pijerà feu; na pieuva ‘d sorf afoà a tomberà dzora ‘d soe ca. ¹⁶As sëccheran sota soe rèis e a saran copà dzora dij sò branch. ¹⁷An sla tèra, as perdrà fin-a la memòria ‘d soa esistensa, e pì gnun as arcordrà dij sò nòm. ¹⁸Da la lus a saran campà ant ël top e a saran bandì dal mond. ¹⁹Lor a l’avran nì ‘d fieuj nì ‘d novod^[12], e pì gnun a starà ant la ca andova ch’a stasìo^[13]. ²⁰Ël pòpol dl'ossident^[14] a restrà ambajà da sò destin ëd lor; la gent dël levant a në sarà sburdìa. ²¹A diran: 'Vardé lòn ch’a l’é capitaje a ‘d gent grama; vardé coma ch’a l’é finì ‘l leu ëd coj ch’a vivìo coma se Nosgnor a esistèissa pa'".

Nòte

1. Ebràich: קִנְצֵי לְמִלִּין (qintse lëmillin); valadì “fin ëd le paròle,” da קֵץ (qets, “fin”).
2. Ebràich: נִטְמִינוּ (nitminu); a podrìa 'dcò esse voltà an: ''esse spòrch o stùpid''.
3. A podrìa 'dcò esse dla rèis עָזַב (ʿazav):  “rangesse”.
4. Ël verb צָרַר (tsarar) a vorerìa dì: “esse strèit, curt, sacrificà;  esse riondà o sircondà.
5. Jë LXX a l'han: “a lo fà antrapé (falì, sbalié: σφάλαι).”  Ël verb ebràich a l'é שָׁלַךְ (shalach, “campé”).
6. La paròla שְׂבָכָה (svacah) a l'é dovrà ant la scritura për la grija o fnestra reticolar. (2 Rè 1:2). ËI corispondent àrab a veul dì “da antërsé. ” Për conseguensa: ''rèj slongà dzora 'd na tampa''.
7. Ël vocàbol פָּח (pach) al singular e ant lë specìfich a s'arferiss a la liassa për ciapé volaja —tanme na tràpola da osèj, un ''bers''. Ma sò plural a s'arferiss an general a le rèj.  (vëdde Giòb 22:10).
8. Ebràich פּוּץ (puts):  “seghité (ij sò pé)” e “spantié.”
9. Ebràich: אֹנוֹ (ʾono). Ëdcò “vigor”:  a la létera “soa fòrsa a l'ha fam.”
10. Ebràich: בַּדֵּי (badde, “mèmber ëd, pel”) prima part ëd בִּדְוָי (bidvai, “da na maladìa”).
11. Ebràich: צָעַד (tsaʿad, “portà, taparà via”).
12. A son doi vocàboj נִין (nin, “pròla”) e נֶכֶד (neched, “posterità”) e a son sèmper ansema a formé n'aliterassion.
13. Ël  verb גּוּר (gur) a veul dì.  “avèj residensa; sogiorné, sté” për pòch temp.
14. La paròla אַחֲרֹנִים (ʾacaronim) a vorerìa dì:  “coj-lì [òmo] ch'a rivo apress, valadì da òvest, dal Mar Mediteràni.” E la paròla ch'a ven apress, קַדְמֹנִים (qadmonim), a veul dì: “coj-lì, [òmo] vnend anans, visadì da est, dal Mar Salà (Mòrt)”.