La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 17

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Giòb 17

Giòb[modifiché]

17[modifiché]

1Mè spirit a l’é stàit giumai dël tut crasà[1]; ij mè di as dëstisso[2], a më speta mach pì la tomba. 2Ëd gent ësbefiosa am ëstasìa dantorn e mi i vnisìa esse sò tir a sègn për lor. I vardo con che amarëssa lor a pijo piasì ‘d provocheme 'd manera sarcàstica.

3A l’é mach ti, Nosgnor, ch’it podrìe dësfende mia nossensa[3] përché ch’a-i é gnun d’àutri ch’as leva an mia difèisa[4]. 4An efet ti ‘t l’has sarà soa ment ëd lor tant che gnun am comprend. Lassa pa, contut, ch’a sio lor a vagné! 5A sarìo dispòst fin-a a tradì ij sò amis a lor vantagg: che ij sò fieuj a vado a stanté ‘d fam!

6A l’é parèj che mi i son dventà n’oget ëd facessie dla furfa; lor a më scracio an fàcia[5]. 7Për ël tant pioré ij mè euj a son anflasse; i son mach pì n’ombra ‘d lòn ch’i j’era na vira. 8Cand ch’am vëddo ij giust a resto ambajà[6], e ‘l nossent a resta conturbà l’istess che l’émpi. 9ma peuj ël giust a tira drit për soa stra, e coj ch’a l’han le man polide as ansuperbisso sèmper ëd pì.

Anticipassion ëd la mòrt[modifiché]

10Sah, vnì torna tùit ambelessì, vedoma s’i l’eve d’argoment ch’a sio mej ëd prima ! Contut, i sai che mi i troverai pa un savant an mes ëd vojàutri. 11Ij mè di a son passà, dësvanì ij mè but, j'anvìe 'd mè cheur.

12Costa gent a cambia la neuit ant ël di: la lus - lor a diso - a l'é pì davzin-a dël top. 13S’i l'hai speransa an cheicòsa, e bin, la tomba[7] a l'é mia ca e ant jë scurità i slargo mè giass. 14I-j crijo a la putrefassion: It ses ti mia mare! E ai verm: I seve vojàutri ij mè frej e seure!

15Andova ch’a l’é finìa mia speransa? E chi vedra-lo mai mè boneur? 16Forsi a caleran con mi ant la tomba, opura i robateroma ansema ant la poer!

Nòte[modifiché]

  1. Ël verb חָבַל (caval, “fé dël mal, mal fé”) ant ël Piel a veul dì  “ruiné.” La tradussion con ''mè spìrit'', parèj da sogèt a vorerìa dì ''s-ciapà'' ant ël sens ëd finì.
  2. Ël verb זָעַךְ (zaʿach, equivalent dl' Aramaic ܕ݁ܥܶܟ݂ [daʿach/da'aq]) a vorerìa dì “esse ant l'estinsion, dëstissesse, as treuva mach sì ant la version ebràica.
  3. O “Che ti 't sie mia garansìa dacant ëd ti!”.
  4. O “Chi a vorerìa strenzme la man drita?”.
  5. La paròla תֹפֶת (tofet) a l'é n'hapax legomenon. L'espression a sarìa, a la létera: '' e an spuvàndme an facia'', valadì : ''i son vnùit a esse un che la gent a-j' ëspuva an fàcia.”
  6. Ës verb שָׁמַם (shamam, “sgiajì”) a l'é già trovasse an Isaia 52:14, translà ambelelà con “ambajà, stupì.”
  7. O “l’infern”.