La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 1

←Ester 10

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 2→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 01

Giòb

1

Presentassion ëd Giòb

¹A-i era na vira n'òm, ant la tèra d'Uz, ch'as ciamava Giòb. A l'era n'òm onest e giust ch'a rispetava Nosgnor^[1] e ch'a stasìa da leugn dal mal. ²A l'avìa set fieuj e tre fije. ³A l'era padron ëd set mila fèje, tre mila gamej, sinchsent pàira 'd beu, e sinchsent sòme. A l'avìa 'dcò motobin ëd servitor. A l'era, an efet, l'òm pì sgnor ch'a-i fussa 'nt le tère d'orient.

⁴Ij fieuj ëd Giòb, për torn, a dasìo 'd feste 'nt soe ca e a-i anvitavo 'dcò soe tre seure a mangé e a bèive con lor. ⁵Terminà ste feste, Giòb a-j fasìa vnì përchè as purifichèisso, e a la matin bonora a smonìa 'n sacrifissi complet^[2] për minca un ëd lor, përchè a pensava: "A peul desse ch'ij mè fieuj, sensa rendse cont, a l'àbio ofendù Nosgnor an na chèicha manera^[3]". Giòb a fasìa parèj tute le vire.

Prima preuva

⁶Un di a l'é riunisse la cort dël cel a la presensa ‘d Nosgnor. An tra 'd lor a-i era 'dcò l'Acusator, Sàtana. ⁷Nosgnor a-j ciama: "E ti, da 'ndoa ch'it rives?". E chiel a-j rëspond: "Da fé 'd gir për la tèra për vardé lòn ch'a-i passa". ⁸Nosgnor a l'ha dije: "L'has-to armarcà mè servitor Giòb? A-i é gnun d'àutri an sla tèra ch'a sia parèj ëd chiel: a l'é onest e giust, am rëspeta e a sta da leugn dal mal". ⁹L'acusator a-j rëspond: "Eh, ma Giòb a l'ha na bon-a rason për rispeté ‘l Signor! ¹⁰Ti 't l’has sempe butaje dantorn un mur për guerné chiel, soa famija e ij sò beni. It l'has falo prosperé 'nt tut lòn ch'a fà, Varda coma ch'a l'é sgnor! ¹¹Ma preuva 'n pò a stende la man e porteje via lòn ch'a l'ha. I scomëtto ch'at maledirà an facia!"^[4].

¹²Anlora 'l Signor a l'ha dit a l'Acusator: "Va bin. It l'has ël përmess ëd butelo a la preuva. Fà pura tut lòn ch'it veule con lòn ch'a l'ha, ma fà pa 'd mal a soa përson-a". E l'acusator a l'é artirasse da la presensa ‘d Nosgnor.

¹³Un di che ij fieuj e le fije 'd Giòb a mangiavo e a beivìo a ca dël frel pì vej, ¹⁴a l'é presentasse a ca 'd Giòb un mëssagé con sta neuva-sì: "Mentre che ij beu a travajavo e le sòme a andasìo an pastura, ¹⁵a son rivà dij brigant sabé, a l'han robà tute le bestie e a l'han massà con la spa tùit ij servitor ch'a j'ero. I son riussì a scapé mach mi për fétlo savèj!". ¹⁶Mentre che col-lì ancora a parlava, a l'é rivàine n'àutr ch'a l'ha dit: "A l'é tombà 'd feu dal cel an sjë strop e an sij bërgé e a l'é brusà tut. I son riussì a scapé mach mi për fétlo savèj!". ¹⁷Mentre che col-lì ancora a parlava, a l'é rivajne n'àutr ch'a l'ha dit: "Tre bande dij Caldé a son campasse contra dij gamej e a l'han robàtje, dòp d'avèj massà ij gamelié. I son riussì a scapé mach mi për fétlo savèj!". ¹⁸Ancora a parlava ch'a l'é rivaje n'àutr ch'a l'ha dit: "Ij tò fieuj e toe fije a mangiavo e a beivìo a ca dël frel pì vej, ¹⁹cand, a l'amprovista, un vent fòrt dël desert a l'ha anvestì la ca da tùit ij quatr canton. La ca a l'é fracassasse e tùit coj giovo a son mòrt. I son riussì a scapé mach mi për fétlo savèj".

²⁰Anlora Giòb a l'é aussasse, coma ch'as fasìa antlora an coj cas-lì, a l'ha s-ciancasse la vestimenta e a l'é tosonasse la testa për ël grand deul. Peui a l'é prostërnasse fin-a tèra ²¹e a l'ha dit: "Patanù i son surtì dal vènter ëd mia mare e patanù i tornerai 'nt ël vènter ëd la tèra. Nosgnor a dà, Nosgnor as lo arpija. Ch'a sia benedèt sò nòm!".

²²An mes a tut sossì, Giòb a l'ha pa pecà nì a l'ha dit na chèica paròla d'arvira contra 'd Nosgnor.

Nòte

1. O "a l'avìa timor ëd Nosgnor".
2. O "n'olocàust".
3. O "ant sò cheur".
4. 1:9-11 cfr. Arvelassion 12:10.