La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 27
Geremìa[modifiché]
27[modifiché]
Geremìa a fà present ch’a sarìa mej sugetesse a Babilònia[modifiché]
1Al prinsipi dël regn ëd Sedecia[1] fieul ëd Iosia Rè 'd Giuda, la paròla ‘d Nosgnor a l’é stame adressà. A disìa: 2“Fate ‘n giov e butlo ancavëssà an sël còl. 3Peui màndje n'ambassada al rè d'Edom, al rè 'd Moab, al rè dj’Amonita, al rè ‘d Tir e al rè ‘d Sidon për mojen dij sò ambassador, coj ch’a son giusta vnù a Gerusalem da Sedecia, rè ‘d Giuda. 4Daje la comission d'arferije ai sò sgnor: ‘Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor ëd l’Univers: 15I son ëstàit mi a fé con potensa e la fòrsa dij mè brass l'òm e le bestie ch’a-i son an sla tèra e i-j dago a col ch'i veuj. 6Ora i l’hai pijà la decision ëd buté vòst pais sota l’autorità dël rè ‘d Babilònia, Nabucodenesar. Fin-a le bestie servaje a-j saran sogetà. 7Tute le nassion a lo serviran, e parèj a faran con sò fieul e sò anvod, fin-a tant che cola nassion midema a tomberà e tante nassion e rè potent a soa vira la sogetran. 8A l’é parèj che sogetesse al rè ‘d Babilònia e butesse a sò servissi a l’é lòn ch’i l’eve da fé. Buté vòst còl sota ‘l giov ëd Babilònia. Mi i castijerai na qualsëssìa nassion ch’a lo fasa nen. I dovrerai ël rè 'd Babilònia për castieje con la guera, la famin-a e 'l contacc, fin-a tant che i l'avrai pa consignala a soa autorità. 9Deje pa dament nì ai vòsti profeta, ch’a son fàuss, nì a vòsti andvin, nì ai seugnador, nì a vòsti mascon, ch’av diso che i sareve pa sogetà al rè ‘d Babilònia! 10Scoteje pa! Përchè soe professie 'd lor a son fàusse e av faran mach esse deportà via da vòst pais. An efet, i sarai mi a sbardleve fin-a a feve tombé an ruin-a. 11Ël pòpol ëd qualsëssìa nassion, contut, ch’a sporzrà 'l còl al giov dël rè 'd Babilònia e a lo servirà, a podrà seguité a travajé an soa tèra e a coltivéla coma ‘d sòlit. Mi, ël Signor, i l’hai parlà!”.
12 Apress ëd lòn, i l’hai parlaje pròpi dla midema manera a Sedecia rè ‘d Giuda: “S’it veule vive, it l’has da sogetete al giov dël rè ‘d Babilònia e a soa gent. 13Përchè mai ti e toa gent i vorerìe meuire an guera, ëd famin-a e 'd contacc, com a l'avìa dit Nosgnor për ël pòpol ch’as arfudèissa ‘d sogetesse al rè ‘d Babilònia? 14Daje pa dament a le paròle ‘d coj profeta fàuss ch’at diso che ‘l rè ‘d Babilònia av conquisterà pa. Coj-lì a son tùit ‘d busiard. 15Coj profeta-lì mi i l’hai pa mandaje: a diso an mè nòm ëd ròbe fàusse. S’it jë daras da ment, i sarai obligà a sbërgiaireve e parèj i meuirereve an esili, voi e ij profeta che av disìo tute cole busiarderìe”.
16Ai sacerdòt e al pòpol i l'hai peuj dije: Përparèj a dis Nosgnor: Scoté pa le paròle 'd vòsti profeta che av preanunsio che j'utiss sacrà dël Templ ëd Nosgnor a saran dun-a portà andaré da Babilònia, përchè lor av diso ëd busiarderìe. 17Scoteje pa! Servì pitòst ël rè 'd Babilònia, përchè i peusse vive. Për che motiv ësta sità antrega a dovrìa tombé ant la desolassion? 18Se lor a son ëd profeta genit e se Nosgnor a l’ha parlaje përdabon, ch’a ciamo pitòst a Nosgnor ëd l’Univers che j'asi sacrà che a son restà ant ël Templi 'd Nosgnor e ant la ca dël rè ëd Giuda e a Gerusalem a sio pa portà via a Babilònia. 19Përchè ‘l Signor ëd l’Univers a l’avìa già parlà a rësguard ëd le doe colone ‘d bronz ch’a-i son ëdnans dël Templi, dël bassin ëd bronz ch’a l’é ciamà ‘l Mar, dij chèr ch’a portavo l’eva e ‘d tuti j'àutri utiss sacrà ch’a son restaie ant ësta sità. 20Nabucodenesar Rè ëd Babilònia, a l'avìa pa pijàje, cora ch’a l'avìa deportà Jeconia fieul ëd Ioiachim, Rè 'd Giuda, da Gerusalem an Babilònia con tùit ij notàbij ëd Giuda e 'd Gerusalem. 21Dabon, Nosgnor ëd l’Univers, ël Dé d'Israel, a dis sossì ‘dcò a rësguard ëd j'asi sacrà restà ant ël Templi 'd Nosgnor, ant la ca dël rè 'd Giuda a Gerusalem: 22A saran portà via a Babilònia ‘dco lor e a staran ambelelà fin-a tant che mi i l’avrai torna considerassion për lor e mach antlora i-j portrai andaré e i-j butrai torna ant ës leu! Mi, ël Signor i lo fortisso”.
Nòte[modifiché]
- ↑ Cfr. 2 Rè 24:18-20; 2 Crònache 36:11-13.