La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 7

←Genesi 6

La Bibia piemontèisa Genesi

Genesi 8→

Génesi

7

La Bbia piemontèisa - Génesis 7

¹Na vira che tut a l'é stàit pront, Nosgnor a l'ha dit a Noè: "Intra 'nt l'arca, ti con tuta toa famija, përchè an costa generassion i l'hai trovà che d'òm giust a l'é mach pì rëstajne un: ti^[1]. ²Pòrta con ti set cobie - mas-cc e fumela - ëd minca n'animal che mi i ten-o d'esse pur^[2] e na cobia 'd minca dj'àutri. ³Pija 'dcò set cobie 'd minca sòrt d'osej. A-i deuv esse un mas-cc e na fumela an minca pàira, parèj ch'as në conserva la specie 'n sla tèra. ⁴Da sì a set di i farai pieuve për quaranta dì e quaranta neuit, fin-a a tant ch'i l'avrai fàit dësparì da la tèra tute le creature vive ch'i l'hai fàit.

⁵A l'é parèj che Noè a l'ha compì tut lòn che Nosgnor a l'avìa daje da fé. ⁶Noè a l’era 'd sessent agn quand che 'l diluvi a l'avìa inondà la tèra. ⁷Anlora Noè a l'é 'ntrà 'nt l'arca^[3] con ij sò fieuj, soa fomna e soe nòre, për guernesse da l'eva dël diluvi. ⁸Con lor a j'ero 'dcò le bestie che Nosgnor a considerava pure e cole ch’a l’ero nen, ansem a tuti j'osej e ij bes-cin ch'a corìo për la tèra. ⁹A l'ero intrà 'nt l'arca a cobie, mas-cc e fumela, tal coma Nosgnor a l'avìa ordinà a Noè.

¹⁰Dòp ses di, a l'é rivaie l'eva dël diluvi ch'a l'ha fongà la tèra. ¹¹Noè a l'avìa sessent agn quand che l’eva da sota la tèra a l’era surtìa fòra e antratant a l'ero dcò duvertasse le ciuse dël cel ch'a l'han campà giù motobin d'eva^[4]. ¹²La pieuva a l'è seguità a tombé a verse për quaranta di e quaranta neuit. ¹³An col midem di, Noè a l'è intrà ant l'arca con ij sò fieuj Sem, Cam e Iafet, soa fomna e le tre nòre. ¹⁴Con lor ant l'arca a-i ero 'd cobie 'd minca sòrt ëd bestie - domestie e servaje, cite e grande - ansema a d'osej d'ògni sòrt. ¹⁵Anlora a son ëvnùite da Noè e a son intrà 'nt l'arca dcò na cobia 'd tute le bestie ch'a vivo e a fiatisso, ¹⁶un mas-cc e na fumela 'd minca specie, tal coma Nosgnor a l'avìa ordinà a Noè. Peui Nosgnor a l'ha sarà la pòrta apress ëd lor.

¹⁷Ël diluvi a l'ha seguità a tombé 'n sla tèra për quaranta di. L'eva a l'era sèmper pì àuta, tant che l'arca a l'é aussasse bin dë dzora 'd la tèra e a së sostnìa. ¹⁸L'eva a vnisìa sèmper pì àuta 'n sla tèra e l'arca a stasìa a gala. ¹⁹A la fin, l'eva a l'ha quatà fin-a le montagne pì àute dla tèra ²⁰e a l'é rivà squasi a set méter dë dzora dle sime pì àute. ²¹A l'avìa fàit meuire nià tute le creature ch'as bogiavo dë dzora dla tèra: osej, animaj domesti e servaj, tuti j'animaj ch'as rabasto për tèra, ansem a tuta la gent ch'a j'era. ²²Tuti coj ch'a fiativo e a vivìo an sla tèra fërma a l'ero mòrt.

²³Nosgnor a l'ha fàit dësparì tute le creature dla tèra, da j'òm fin-a a le bestie, da cole ch'as rabasto për tèra fin-a a tui j'osej: tùit a son dësparì da la tèra. A son survivù mach Noè e coj ch'a j'ero con chiel andrinta dl'arca. ²⁴L’eva dël diluvi a l'ha quatà la tèra për sent e sinquanta di.

Nòte

1. O "It ses restaje mach ti".
2. D'animaj che Nosgnor a l'ha dit ch'i podoma mangene e fene 'd sacrifissi.
3. Cfr. Maté 24:38-39; Luch 17:27.
4. Cfr. 2 Pero 3:6.