La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 45
Génesi
[modifiché]45
[modifiché]Giusep as fà arconòsse
[modifiché]1Anlora Giusep për l’emossion a l’ha pì nen podù contnisse dë 'dnans a tuti coj ch’a jë stasìo dantorn[1] e a l’ha crijà: “Fé seurte tuti da mia presensa!”. Parèj, ant ël moment ch’a l’é fasse arconòsse da sò frej, gnun d’àutri a l’era lì present.[2] 2Ma Giusep a piorava tant fòrt, che j’Egissian a l’han bin sentulo, e la còsa a l’é arsavusse fin-a 'nt la cort ëd Faraon. 3A l’é antlora che Giusep a l’ha dit ai sò frej: “Mi i son Giusep! Mè pare a viv-lo 'ncora?”. Ij sò frej a-j podìo nen rësponde tant ch’a j’ero bolvërsà da vëdlo parèj dë 'dnans ëd lor. 4Anlora Giusep a l’ha dije ai sò frej: “Avzineve a mi”, e lor a-j son avzinasse. A l’ha torna dije: “Mi i son Giusep, vòstr frel, che vojàutri i l’avìe vendù a un ch’as n’andasìa an Egit. 5Adess, contut, ch’i sie nen sagrinà e fastidieve nen d’avèjme vendù ambelessì, përchè ch’a l’é për preservé vòstre vite che Nosgnor a l’ha mandame dë 'dnans ëd vojàutri. 6A l’é giumai doi agn che a-i é la famin-a 'nt ël pais, e ancora për sinch agn a-i sarà nì travaj nì amson. 7Nosgnor a l’ha mandame sì anans ëd voi për sicuré vòstra survivensa an ësto pais e salvé an vojàutri la vita ‘d tanta gent. 8Parèj i seve nen vojàutri ch’i l’eve mandame sì, ma a l’é stàit Nosgnor. Chiel a l’ha fàit ch’i fussa tanme ‘n pare për ël Faraon; chiel a l’ha fame signor ëd tut lòn che 'l Faraon a l’é padron, e governator ëd tut ël pais d’Egit. 9Adess dësgageve e monté da mè pare e dije: “Parèj a parla tò fieul Giusèp: Nosgnor a l’ha fame signor ëd tut l’Egit. Ven sì da nojàutri e tarda nen. 10Ti it ëstaras ant ël pais ëd Gosen e it saras dacant ëd mi, ti, ij tò fieuj, ij tò novod, ij tò cit e tò gròss ëstrop e tut lòn ch’a l’é tò. 11Ambelelà i provëddrai a tòa sostenta përchè la famin-a a durerà ancora sinch agn. I veuj pa ch’it sie 'nt lë bzògn, ti, toa gent e tut lòn ch’a l’é tò[3]. 12Voi medésim e ti, mè frel, Beniamin, i peule prové con vòstri euj medésim ch’i son mi ch’iv parlo. 13Feje ‘dcò savèj a vòst pare cola ch’a sia l’àuta dignità ch’i l’hai an Egit, e dëspiegheje tut lòn ch’i l’eve vëddù, e buté pressa a fé calé sì mè pare”.
14Anlora Giusep a l’é campasse a còl ëd sò frel Beniamin e a l’ha piorà. Beniamin ëdcò a l’ha piorà ansima la spala ‘d Giusep. 15Peui a l’ha basà tùit ij sò frej e a l’ha piorà ambrassandje a chiel. Apress ëd lòn, ij sò frej a son butasse a ciaciaré con chiel.
Ël Faraon a fà ven-e Giacòb an Egit
[modifiché]16La neuva a l’era spantiasse al palas ëd Faraon che ij frej ëd Giusep a j’ero vnù e Faraon, parèj ëd sò cortisan, a l’ha vëddù sòn ëd bon euj. 17Faraon a l’ha parlà parèj a Giusep: “Dì ai tò frej: ‘Fé përparèj: carié vòstre bestie e andé ant ël pais ëd Canan. 18Pijé vòst pare e le vòstre famije e vnì da mi; mi iv darai la contrà pì drua d’Egit e voi i mangereve la produssion pì bon-a dël pais’. 19Ti ‘t ses ëdcò comandà ‘d dì: ‘Fé parèj: porteve dal pais d’Egit ëd cher për vòstre masnà e vòstre fomne, porté vòst pare e vnì. 20Ch’i l’abie nen ëd ringret për vòstra ròba ch’i-i lassereve, përchè lòn ch’a-i é ‘d pì bon an tut l’Egit a sarà për vojàutri”.
Artorn an Canan
[modifiché]21Ij fieuj d’Israel a l’han fàit parèj. Giusep a l’ha daje ‘d cher ëscond l’òrdin ëd Faraon, e a l’ha daje ‘d proviande për ël viage. 22A minca un ëd lor a l’ha daje na muda ‘d vestimente, ma a Beniamin a l’ha daje tërzent sicl d’argent e sinch mude ‘d vestimente. 23Dla midema manera a l’ha mandà a sò pare des aso carià dla pì bon-a produssion d’Egit e des sòme ch'a portavo ‘d forment, ëd pan e ‘d proviande për ël viage ‘d sò pare. 24Peui a l’ha congedà ij sò frej e antramentre ch’a partìo a l’ha dije: “Rusé nen për la stra!”.
25A son donca armontà da l’Egit e a son rivà al pais ëd Canan da sò pare Giacòb. 26Sùbit a l’han arferije: “Giusep a l’é ancora viv, e a l’é chiel istess ch’a governa tut ël pais d’Egit!”: Sò cheur, contut, a l’é restà frèid, përchè a-j chërdìa nen. 27Tutun, cand ch’a l’han arferije tute le paròle che Giusep a l’avìa dit, cand ch’a l’ha vëddù ij cher che Giusep a l’avìa mandà për pijelo, a l’é anlora che lë spirit ëd Giacòb, sò pare, a l’ha arpijà vita. 28Israel a l’ha dit: “Pro! Giusep, mè fieul, a l’é ancora viv! I andrai a vëdd-lo anans che mi i meuira!”.