La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 13

←Genesi 12

La Bibia piemontèisa Genesi

Genesi 14→

13

Abram e Lòt a pijo la decision ëd separesse

La Bìbia piemontèisa - Génesi 13

¹Parèj che Abram a l’ha chità l’Egit e a l’è artornà ant ël Neghev ansema a soa fomna, Lòt, e tut lòn ch'a l'avìa. ²Abram a l’era në sgnor: a l’avìa motobin ëd bestie, d’argent e d’òr. ³Dal Neghev a l’era andass-ne, a tape, fin-a a Betel, ant ël midem leugh andoa na vira a l’era acampasse, an tra Betel e Ai. ⁴Sto-sì a l’era ‘l midem leugh andoa ch’a l’avìa butà an pé na mongiòja e 'nvocà ‘l nòm ëd Nosgnor.

⁵Lòt, ch’a lo compagnava, a l’avìa ‘dcò chiel dë strop ëd feje e ‘d vache, e motobin ëd tende. ⁶Cola tèra, bele con lòn, a podìa pa sostenté tant Abram che Lòt con tute cole bestie ch’a l’avìo. Nen mach: an cola tèra a-i ero ‘dcò ij Cananita e ij Perisita. ⁷Coma se lolì a bastèissa nen, ij bërgé d’Abram e ‘d Lòt a l’avìo ‘dcò 'ncaminà a rusaté fòrt an tra ‘d lor. ⁸Dëdnans a tut sòn, Abram a l’ha dije a Lòt: “I soma dla midema famija, a venta pa rusaté 'n tra ti e mi, an tra ij mè bërgé e ij tò. ⁹L’has-to pa miraco dëdnans a ti tut ël pais? Sern cola part dël pais ch’it veule e separomse. S’it veule la tèra ch’a-i é a man mancin-a, anlora mi im pijo cola ch’a-i é a drita. Se nopà it veule la tèra ch’a-i é a drita, anlora mi i andrai a mancin-a".

¹⁰Parèj Lòt a l’ha dàit në sguard a le pian-e drue dla val dël Giordan an diression ëd Soar. Cola region antrega a l’era bin seivà daspërtut, tanme l’Eden, ël vërzé ‘d Nosgnor^[1], o la bela tèra d’Egit. Sossì a l’era anans che Nosgnor a l’avèissa dësblà Sòdoma e Gomora. ¹¹Donca, Lòt a l’ha sernù la pian-a dël Giordan e a l’era 'ndass-ne a orient. Parèj a son separasse. ¹²Abram a l'é stabilisse 'nt ël pais ëd Canan, e Lòt a l’ha tramudà soe tende 'nt un leugh davzin a Sòdoma, e a l'é stabilisse 'n tra le sità dla pian-a. ¹³La gent ëd cola sità, a l’era motobin depravà: e 'l tren ëd vita ‘d lor-lì a l'era n'ofèisa granda^[2] an facia 'd Nosgnor.

¹⁴Nosgnor a l’avìa dije a Abram, apress che Lòt a l’era separasse da chiel: “Dal leugh anté ch’it ëstas, varda a nòrd e a sud, a orient e a ossident. ¹⁵Tut ël pais ch’it vëdde i lo darai për sèmper a ti e a toa dissendensa^[3]. ¹⁶Mi i moltiplicherai ij tò dissendent tant che, tanme ij granin ëd sàbia ch’a-i é 'n sla tèra, a podran gnanca esse contà! ¹⁷Va, e traversa pura tuta sta tèra an minca diression: mi i la darai tuta a ti”. ¹⁸Parèj, Abram a l’ha tramuvà sò acampament a Ebron e a l'é stabilisse davzin a la Rol ëd Mamre. Ambelelà chiel a l’ha butà 'n pé n’àutra mongiòja për Nosgnor.

Nòte

1. Cfr. Génesi 2:10.
2. O “dësgustava”.
3. Cfr. At 7:15.