Esechiel

7

Anunsi dël grand disastr

¹Nosgnor a l’ha comunicame soa paròla. A l’ha dime: ²‘Fieul d’òm, ël Signor Dé a dis sossì a la tèra d’Israel: La fin! A-i riva la fin për ij quat fianch dël pais^[1]. ³Ora che 'nsima a ti a pend la fin, mi i frando contra 'd ti mia flin-a për giudichete 'd toe euvre e për ciamete cont ëd toe scroserìe^[2]. ⁴It varderai pì nen con compassion, i l’avrai pa pì pietà ‘d ti. Ch’it sapie mach ch’it la farai paghé për toa condòta e a saran conossùe toe malfàite; i savreve antlora che mi i son ël Signor’.

⁵A dis parèj ël Signor Dé: Disastr mai vëddù! Già i vëddo ‘l disastr. ⁶La fin! I vëddo la fin! Për ti a l’é rivà la fin! Varda ch’a riva! ⁷A l’é ora che ti të scape, ti ch’i vive ant ël pais. Ël temp a l’é rivà, ël di a l’é avzinasse. Ruse, e pì gnun crij ëd festa ansima ij mont!

⁸Ore, da sì ampòch i svërsrai mia rabia 'dzora 'd ti e ansima 'd ti i darai sfògh a mia flin-a. It giudicherai conform a toe euvre e it ciamrai cont ëd tute toe scroserìe. ⁹It vardrai pa pì con compassion, nì i l’avrai pietà ‘d ti. Ch’it sapie ch’it la farai paghé për toa condòta; a saran conossùe toe malfàite; i savreve antlora che mi, ël Signor, a l’é col ch’a feriss. ¹⁰Varda sì ‘l di, già a l’é ‘n camin a rivé. L’ora fatal a riva: l'angiustissia a fioriss, a gica la superbia. ¹¹La violensa a l’é alvasse, ël baston dla gramissia. A-i sarà lassà pì nen, gnente ‘d soa solevassion, nì ‘d soe ruse, pì nen ëd soa arogansa. ¹²A l'è rivaie 'l temp, a l'é davzin ël di: chi ch'a l'ha catà ch'as n’arlegra pa, chi a l'ha vendù ch'as në ringreta pa; përchè la flin-a a l'é dzora 'd tuti! ¹³Col che a l'ha vendù a tornrà pa a ca 'd lòn ch'a l'ha vagnà, bele s'a saran 'ncor viv, përchè 'l castigh contra 'd soa blaga a sarà pa sganfà e gnun an soa gramissia a salverà soa vita.

¹⁴Ch'as son-a la tromba, a l'é tut pront; ma gnun a va a batajé, përchè mia flin-a a l'é contra tut col ëstrop. ¹⁵La spa da fòra, la pestilensa e la fam andrinta; col ch'as treuva për la campagna a meuirerà dë spa, chi a l'é an sità a sarà divorà da la fam e da la pestilensa. ¹⁶ Se cheidun a podrà scapé e salvesse 'n sle montagne, a gëmm-rà parèj dle colombe ant le combe, mincadun për colpa soa. ¹⁷Tute le man a perdran soa fòrsa, e tùit ij ginoj as ësleiveran parèj d'eva. ¹⁸As vestiran ëd sach e a saran anvërtojà da lë sbaruv. An sle face a-i sarà l'onta e tute le teste a saran tosonà. ¹⁹A camperan via l'argent për le stra e sò òr as cangerà an ëmnis, che a-j servirà pa për gavesse la fam e ampinisse la pansa, përchè pròpi lòn a l'é stàit l’ocasion ch’a l’ha faje tombé ant la colpa. ²⁰Dla blëssa 'd sò bisó a l'han fane 'n vant e con lòn a l'han tirà sù le statue da dëspresiesse 'd sò ìdoj: për sòn i-j traterai coma s'a fùisso dë mnis.

²¹I-j darai ëd piàita ai forësté e 'd botin al fondrium dël pais e i lo dëssacreran. ²²Peui, i virerai da lor mia facia, a sarà dëssacrà mè tesòr, a intreran ij làder e a lo profaneran. ²³Pront-te na caden-a përchè 'l pais a l'é pien ëd sassin e la sità a l'é pien-a 'd violensa. ²⁴I farai vnì le gent pì ferose ch'a vniran esse padron-e 'd soe ca, i craserai la bòria dij potent, ij santuari a saran profanà. ²⁵A rivrà 'l magon e a sërcheran la pas, ma la pas a-i sarà pa. ²⁶A maleur a seguiterà malora, a alarm a seguiterà alarm; a ciamran ëd rëspòste ai profeta, ai sacerdòt e a-j mancherà la dotrin-a, a j'ansian ël consèj. ²⁷Ël re a butrà sù ël deul, ël prinsi a l'avrà 'n mantel ëd sagrin, le man ëd la gent a tërmoleran. I-j traterai conform a sò giudissi: parèj a savran che mi i son ël Signor”.

Nòte

↑ O “ij quat pont cardinaj”.
↑ O “abominassion”.

[1] O “ij quat pont cardinaj”.

[2] O “abominassion”.

[1]

[2]