La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esdra/Esdra 7

←Esdra 6

La Bibia piemontèisa Esdra

Esdra 8→

La Bìbia piemontèisa - Esdra 07

Esdra

7

L’ariv d’Esdra a Gerusalem

¹Dòp dë sti fàit, sota 'l regn d'Artaserse, rè 'd Persia, Esdra a l'é montà^[1] da Babilònia a Gerusalem.

Ezra a l’era l’ fieul ëd Seraia, ch’a l’era ‘l fieul ëd Chilchia, ²ch’a l’era ‘l fieul ëd Salum, ch’a l’era ‘l fieul ëd Sadòch, ch’a l’era ‘l fieul d'Achitub, ³ch’a l’era ‘l fieul d'Amaria, ch’a l’era ‘l fieul d'Asaria, ch’a l’era ‘l fieul ëd Merajòt, ⁴ch’a l’era ‘l fieul ëd Zerachìa, ch’a l’era ‘l fieul d'Usi, ch’a l’era ‘l fieul ëd Buchi, ⁵ch’a l’era ‘l fieul d'Abisua, ch’a l’era ‘l fieul ëd Pincas, ch’a l’era ‘l fieul d'Eleasar, ch’a l’era ‘l fieul dël grand sacerdòt Aron.

⁶Cost Esdra a l'era l’òm ch’a l’era montà da Babilònia. A l'era në scriba portà ant la Lege 'd Mosè, la lege ch’a l'avìa daje Nosgnor, ël Dé d'Israel. Da già che la man ëd Nosgnor a l'era dzora 'd chiel, ël rè a l'ha acordaje tut lòn che chiel a-j ciamava. ⁷Ant l’ann ch’a fà sèt ëd sò regn, Artaserse a l’ha fàit montè^[2] a Gerusalem ëdcò na partìa d'Israelita, ëd sacerdòt, ëd Levita, ëd cantor e ‘d servitor dël Templi. ⁸Chiel a l'é rivà a Gerusalem ël quint mèis: a l'era 'l sétim mèis dël rè Artaserse. ⁹An efet, chiel a l'avìa fissà^[3] ël prim di dël prim mèis soa partensa da Babilònia e a l'é ël prim dël quint mèis che a l'é rivà a Gerusalem: la man binvolenta 'd sò Dé a l'era dzora 'd chiel. ¹⁰Esdra a l'avìa butà sò cheur ant lë studi ancreus ëd la Lege 'd Nosgnor, a pratichela e a mostré, an Israel, ij sò precèt e giudissi.

Artaserse a dà apògg offisial a la mission d’Esdra

¹¹Lòn ch’a ven sì dapress a l’é na còpia an aramàich ëd la litra che Rè Artaserse a l'ha armëttùje a Esdra, sacerdòt e scriba, studià ant ij comandament dël Signor e dij sò precet ch'a riguardo Israel.

¹²“Artaserse, rè dij rè, al sacerdòt Esdra, në scriba dla Lege dël Dé dël cel. Iv salutoma^[4]. ¹³I l'hai comandà che tuti coj ch’a fan part dël pòpol d'Israel an mè regn, con ij sò sacerdòt, se lolì a-j pias a podran monté a Gerusalem e parte con ti. ¹⁴Ël rè e ij sò sèt consijé av dan l’autorisassion a fé n’ispession ëd Giuda e ‘d Gerusalem conform a la Lege 'd tò Dé, Lege che ti 't l'has an man. ¹⁵Noi iv doma la comission ëd porté con vojàutri l'argent e l'òr che 'l rè e ij consijé a l’han smonùje volonté coma n’oferta al Dé d’Israel ch’a stà a Gerusalem. ¹⁶L’istess, i peude porté tut l'òr e l'argent arseivù an tuta la provinsa 'd Babilònia con j'oferte 'd divossion che la gent e ij sacerdòt a l'han fàit për ël Templi 'd Nosgnor a Gerusalem. ¹⁷Con ëste donassion it l'has la consëgna 'd caté 'd tòr, moton, babèro, parèj coma j'oblassion e le libassion che a-j compagno: ti 't në faras n'oferta an sl'autar dël Templ ëd vòst Dé ch’a l'é an Gerusalem. ¹⁸Për lòn ch’a riguarda l'argent e l'òr ch’av resta, vojàutri i lo dovrëreve coma che a ësmijërà bin a ti e ai tò frej scond la volontà 'd vòst Dé. ¹⁹Për lòn ch’a riguarda j’utiss ch’a l'han date an dotassion për ël servissi dël templ ëd tò Dé, bùtje dë 'dnans a Nosgnor, a Gerusalem. ²⁰Lòn che a-j farà ancora damanca al templ ëd Dé e che ti 't l'avrìe l'ancombensa 'd procureje, it lo gavras dal tesòr real. ²¹Mi, Rè Artaserse, i dago dcò st'órdin-sì a tuti ij tesoré dë dlà dl'Eufrate: Tut lòn ch'av ciamrà Esdra, ël sacerdòt e scriba dla Lege dël Dé dël cel, i l’avreve da butelo an esecussion con diligensa ²²fin-a a rivé a sent talent d'argent: sent min-e 'd gran, sent mzure 'd vin, sent mzure d'euli. La sal ch'a sia smonùa a volontà. ²³Tut lòn che a comanda 'l Dé dël cel, ch'a sia eseguì con deuit për ël templi dël Dé dël cel, për timor che l’ira^[5] a vada a tombé an sël regn dël rè e dij sò fieuj. ²⁴I seve dcò anformà ch’a l'é proibì d'arsèive 'd taje, cotisassion o drit ëd passagi dai sacerdòt, ij Levita, ij cantor, ij portié, j’oblà e 'd tùit ij sërvent ëd costa ca 'd Dé. ²⁵Ora ti, Esdra, conform a la saviëssa 'd tò Dé ch’it l'has, nòmina ëd giùdes^[6] e ‘d funsionari 'd cort ch’a peudo arbitré le càuse legaj për cont ëd tute le përson-e che as treuvo ant ël Trans-Eufrate e ch’a conòsso le Lege 'd tò Dé. A coj ch’a conòsso pa sta lege i-j dovreve mostrejla. ²⁶Tuti coj ch’a faran pa ubidiensa a la Lege 'd Nosgnor, ch'a l'é la Lege dël rè, ch’a-j sia aplicà na giustissia rigorosa conform ai cas: o condan-a a mòrt, o esse bandì, o multà o esse butà an përzon”.

Esdra a làuda Nosgnor

²⁷Ch'a sia benedì Nosgnor, ël Dé dij nòstri antich, ch’a l’ha inspirà ‘l cheur dël rè d’onoré 'l Templi 'd Nosgnor a Gerusalem! ²⁸Chiel a l'ha conferì sò favor a mi ‘dnans dël rè, ai sò consijé e a tùit ij cap avosà dël rè. Mi i son ëstait motobin confortà cora che la man ëd Nosgnor mè Dé a l'é stàita dzora 'd mi e i l'hai butà ansema 'd cap d'Israel për monté con mi.

Nòte

1. Ës verb a parëss mach ant ël vers 6, ma i l’oma trasferilo sì për mej rangé la frase piemontèisa.
2. La version a séghita 'l causativ singular וַיַּעֲל (vaijaʿal, “chiel [Esdra] a l'é montà, chërsù”) al pòst dël Qal plural וַיַּעַלוּ (vaijaʿalu, “ lor a son vnùit su”) dël TM.
3. La version a les: יִסַּד (jissad, “a l'avìa nominà, fissà, determinà”) pitòst che יְסֻד (isud, “a l'avìa fondà”) dël TM.
4. Ël vërsèt a finiss con: גְּמִיר וּכְעֶנֶת (gmir uchʿenet) ch'a vorerìa dì: “manaman perfet ” o “completà adess.” A smijerìa na proposission fàita për convension ëd serimonial burocràtich.
5. La paròla aramàica (קְצַף, qtsaf) dovrà për “zara, flin, bischiss, fot, ràbia” (confrónta l'Ebràich קָצַף, qatsaf) a l'é dovrà soens ant la Bibia Ebràica për sotsigné la Rabia/Flin-a 'd Dé an contraposission con la zara uman-a.
6. Con ël TM as les: שָׁפְטִין (shoftim, “giùdes, magistrà”) jë LXX a deuvro: γραμματεiς (grammateis, “scriba”).