La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/2Cronache31
31[modifiché]
J’arforme religiose d’Esechia[modifiché]
1Finì tut lòn, j'Israelita ch'a l'ero ambelelì a son andàit tùit ant le sità 'd Giuda a sfrisé le stàtue, a tajé ij paloch sacrà e a dëstruve 'd pianta ij santuari e j'autar pagan an tut Giuda, ant ël teritòri ëd Beniamin, d'Efraim e 'd Manasse. Peui j'Israelita a son tornass-ne a sò pais, mincadun a soe sità e ca.
2Esechia peui a ‘ha organisà ij sacerdòt e ij Levita an vàire rispartission përchè a smonèisso d’olocàust e sacrifissi ‘d pas e a ufissièisso ij servissi ‘d grassie e ‘d làude a Nosgnor a le pòrte dël Templ. 3Ël rè a l'avìa ‘dcò contribuì na part dël sò për j'olocàust, comprèis ij sacrifissi complet ëd la matin e dla sèira, coj dij Saba, ant le feste dla lun-a neuva e an d'àutre solenità, conform a le prescrission ëd la Lej dël Signor. 4A l'ha peui comandà a la gent ch’a stasìa a Gerusalem, ëd porté na part dij sò beni ai sacerdòt e ai Levita, ëd manera che lor a podèisso dedichesse mach al sërvissi dla Lej 'd Nosgnor.
5Cora che la crija a l'é stàita emanà, j'Israelita a l'han contribuì generosament con le primissie 'd sò gran, vin, euli d'uliva, amel e tut lòn ch'a rivava dai camp. A l'é stàita portà na décima 'd tut, che, butà tut ansema a l'é dventà pròpi ‘n baron ëd ròba. 6La gent ch’a l’era trasferisse a Giuda da Israel a l'ha dàit soa contribussion con na décima 'd sò strop gròss, dle feje e 'd tut lòn ch'a l'era stàit sacrà al Signor sò Dé: a l'han portaje e fane vàire baron. 7A son ancaminasse a 'mbaroneje a la fin ëd la prima[1] e ‘l baron a l’ha seguità a chërse fin-a a l’otogn[2]. 8Cora che Esechia e ij sò ufissiaj a l'han vëddù col foson ëd ròba, a son butasse a laudé e a benedì Nosgnor e Israel, sò pòpol.
9Esechia a l’ha ciamà ai sacerdòt e ai Levita: “Da ‘ndova ch’a ven tuta cola ròba-lì?”. 10Asaria, sacerdòt ëd la famija 'd Tsadoch, a l'ha rësponduje: “Da quand che le contribussion a l'han ancaminasse a rivé ant ël Templi ëd Nosgnor, i l'oma avù sèmper tant da mangé e a l'é ancora vansane pro, përchè 'l Signor a l'ha benedì soa gent. Tut sossì a l’é lòn ch’a l’é stàit butà da part!”.
11Anlora Esechia a l'ha comandà ch’a fusso prontà ‘d magasin ant ël Templi ëd Nosgnor. Fàit lòn, 12a son portasse andrinta con deuit tute le primissie, le décime e tut lòn che a l'era sacrà e smonù. Responsàbil ëd tut a l'era Conania, un Levita, giutà da sò frel Simei. 13Jechiel, Asasia, Nacat, Asahel, Jerimòt, Josabad, Eliel, Ismachiah, Macat e Benaia a l'avìo travajà sota la supervision ëd Conania e sò frel Simei, conform a l'órdin ch'a l'avìa dàit rè Esechia e Asaria, prefet dël Templi ëd Dé.
14Còre, fieul d'Imna, Levita e guardian ëd la Pòrta Oriental, a dovìa ocupesse dj'oferte spòtiche fàite a Dé midem e dle contribussion fàite a Dé për j'utiss sacrà. 15A dipendìo da chiel: Eden, Miniamin, Jeshua, Semaia, Amaria e Sicania, distributor fidèj, ant le sità sacerdotaj, për sò frej sacerdòt, giovo e vej, conform soe ripartission ëd classe. 16A l’han fàit la distribussion dij don a tùit ij mas-cc da tre agn an sù, sensa consideré la posission ch’a l’avìo ant ij registr genealògich. As fasìa la distribussion a tuti coj ch’a podìo ven-e al Templi ‘d Nosgnor për fé ij sò dover ëd minca di. 17A distribuìo ij don ai sacerdòt ch’a l’ero elencà ant ij registr genealògich ëscond soe famije, e ai Levita da vint agn an sù për coj ch’a l’ero elencà scond ël travaj ch’a l’avìo da fé e a soe ripartission ëd lor. 18D’assegnassion alimentar a l’ero ‘dcò dàite a le famije ‘d tuti coj ch’a l’ero elencà ant ij registr genealògich, comprèise le masnà, le fomne, ij fieuj e le fije. Lolì a l’era përchè lor a l’ero stàit fidej a purifichesse.
19Nopà, për rësguard ai sacerdòt, ij dissendent d'Aron, ch’a stasìo an campagna ant j'anviron ëd soe sità o sò borgh, a-i j'ero an tute le sità d'òm ancaricà 'd distribuì le porsion ch’a spetavo a tùit ij mas-cc, an tra ij sacerdòt e ij Levita marcà ant ij registr.
20A l’é parèj che Rè Esechia a l’ha menagià la distribussion an tut Giuda e a l’ha fàit còs ch’a l’era giust e bon a j’euj ‘d Nosgnor, sò Dé. 21An tut lòn ch’a l’ha fàit al sërvissi dël Templi ‘d Nosgnor e ant ij sò sfòrs d’andèje dapress a le lege e ai regolament ëd Dé, Esechia a l’ha sërcà Nosgnor con tut sò cheur. A l’é arzultane che a l’ha avù sèmper na bon-a riussìa.