La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/2Cronache32

←2 Crònache 31

La Bibia piemontèisa Ij lìber dle Crònache

2 Crònache 33→

32

Pàgina arvëdùa da Majo Galin-a

Invasion ëd Giuda da part ëd l’Assiria

¹Apress che Esechia a l’avìa compì soa euvra con fidelità, Senacherib, rè d’Assiria a l’é rivà con sue trope e a l’ha ocupà la Giudea. A l’ha assedià le sità fortificà e a l’ha dàit órdin ëd sfondene le muraje. ²Cora che Esechia a l'ha vëddù che Senacherib a mnassava ‘d ven-e anans contra 'd Gerusalem, ³a l’é consultasse con ij sò ufissiaj e ij sò consijé militar, e a l’han pijà la decision d'amboché j'eve dle sorgiss che a l'ero fòra sità. Lor a l'han giutalo. ⁴Për lòn a l’han organisà ‘n gran trep ëd përson-e e a l'han stopà tuti j'adoss e 'l bial che a scorìa ant la part central dël pais. A rasonavo: “Për che motiv ij rè d'Assiria dovrìo-ne trové ambelessì tuta st'eva?”.

⁵Peui Esechia a l’ha travajà fòrt a ‘rparé tute le muraje drocà. A l'ha 'dcò drissà ëd tor e në scond mur ëd fòra e fortificà le trasse dla Sità 'd David. A l'ha 'dcò fàit pronté motobin d'arme e dë scù. ⁶A l'ha dëssignà dj’ufissiaj militar ëd l’armeja coma sovrintendent dël pòpol e a l'ha assemblaje an sla piassa dla pòrta dla sità, andova che a l'ha parlaje an ancoragiandje. A l’ha dije:

⁷“Esse fòrt e vajant! Gnun-e tëmme e sburdive pa dëdnans al rè d'Assiria e për tuta sta furfa ch'a l'é con chiel! Përchè con nojàutri a-i é Un ch’a l'é pì ëd coj che a son con chiel. ⁸Da soa part a-i é na armeja granda^[1], antramentre che Nosgnor nòst Dé a l'é con noi për giutene e combate nòstre bataje!”. Coste paròle d’Esechia a l’han motobin faje corage al pòpol.

Senacherib a mnassa Gerusalem

⁹Antramentre che Senacherib ancora a l’avìa butà l’assedi a la sità ‘d Lachis, a l'ha mandà ij sò ufissié a Gerusalem con ësto mëssagi për rè Esechia 'd Giuda e për tuta la gent ëd Giuda che as trovava a Gerusalem. As lesìa:

¹⁰“Sòn a l'é lòn ch'a dis rè Senacherib d'Assiria: Sev-ne pròpi sicur, vojàutri, ëd podèj resté an Gerusalem pròpi mentre a l'é sota assedi? ¹¹I vëdde pa che Esechia a v'ambreuja për feve meuire 'd fam e sèj, quand ch’a dis ‘Ël Signor, nost Dé, an libererà da le man dël rè d’Assiria’. ¹²A l'è stàit Esechia istess ch’a l'avìa fàit dësblé tùit ij santuari e ij sò autar, an diséndje a Giuda e a Gerusalem: ‘Mach a n'autar i l'eve da prostërneve e smon-e 'd sacrifissi’. ¹³I seve pa tut lòn che mi e ij mè antich i l'oma faje a le nassion dle tère dj'anviron? Ij dio 'd cole gent han-ne podù salvé ij sò pais da mè podèj? Nò! ¹⁴Chi é-lo an tra tùit ij dio ëd coste gent, che ij mè grand a l'avìo votà a l'ëstermini, ch'a sia stàit bon ëd salvé sò pòpol da mè podèj? Podralo vòst Dé libereve da mia man? ¹⁵Për lòn, andé pa a chërde a Esechia e che chiel a vada nen a ancanteve fin-a sta mira! Chërdje pa, përchè gnun dio, ëd gnun-a nassion o regn a l'era stàit bon a liberé dal podèj dij mè antich e a sarà pa bon ëd salvé sò pòpol da mè podèj!”.

¹⁶Apress ëd lòn j’ufissiaj ‘d Senacherib a l’han seguità a sbefiesse ‘d Nosgnor Dé e sò servitor Esechia, ambaronand n’insolensa apress n’àutra. ¹⁷Nen mach, ma Senacherib a l'ha scrivù ëd litre che a ‘nsultavo e angiuriavo ël Dé d'Israel an dësfudàndlo parèj: Ij dio dle gent dj'anviron a podìo pa salvé sò pòpol da mè podèj. E gnanca 'l dé d'Esechia a podrà salvé soa gent da mia man. ¹⁸Nen mach, ma j'invià, a son butasse a crijé an dialèt ëd Giuda a la gent ëd Gerusalem ch'a l'era an sle muraje, an sërcand dë sbaruveje e sburdije parèj da podèj ciapé la sità. ¹⁹Lor a parlavo dël Dé ëd Gerusalem, com as parla dle divinità pagan-e dle nassion ëd la tèra, euvre fàite da man d'òm.

²⁰Antlora rè Esechia e 'l profeta Isaia, fieul d'Amos, a l'han pregà e crijà fòrt anvers ël Dé an cel. ²¹E Nosgnor a l'ha mandà n'àngel, che a l'ha ardovù a nen tùit ij soldà, prinsi e ufissiaj dl'armeja dël rè d'Assiria. Përparèj che Senacherib a l'é tornass-ne an soa tèra umilià. E ambelelà, intrà na vira ant ël Templi 'd sò dio, chiel a l'é stàit massà dë spa dai sò fieuj.

¹²²A l’é parèj che Nosgnor a l’ha liberà Esechia e j'abitant ëd Gerusalem dal podèj dël Rè Senacherib d'Assiria e da tuti j'àutri nemis. E a l'é stàita pas për tut ël pais. ²³Da col moment, vàire a son andàit a porté d'oferte al Signor an Gerusalem, ëd don pressios a Esechia 'd Giuda, che da col moment a l'é montà motobin an prëstigi an tra le gent.

La maladìa e la varision d’Esechia

²⁴An coj di Esechia a l'é vnùit malavi ëd na maladia mortal. Chiel a l'ha pregà Nosgnor, che a l'ha rësponduje dasendje un segn miracolos ëd conferma. ²⁵Ma l'arconossensa d'Esechia a l'é pa stàita proporsionà al benefissi: sò cheur a l'era dventà borios; për sòn a l'ha provocà dzora 'd chiel, ansima a Giuda e a Gerusalem l’ira divin-a. ²⁶Ma Esechia e la gent ëd Gerusalem a son a la fin umiliasse dla superbia 'd sò cheur e Nosgnor a l'é për lòn pa arvirasse contra 'd lor fin-a tant che Esechia e sò regn a son restà an vita.

²⁷Esechia a l'ha arseivù motobin ëd richësse e 'd glòria. Chiel a l'ha fàit ëd magasin për l'argent, l'òr, le pere pressiose, spessie, scu e tut lòn ch'a l'avìa 'd valor. ²⁸A l'ha 'dcò fàit fé 'd depòsit për l'amson dël gran, l'euli d'uliva e d'ëstabi për tute sòrt ëd cabial e stabi për le feje. ²⁹Chiel a l'ha edificà 'd sità reaj e a l'é stàit padron d'un grand nùmer ëd cabial gròss e strop ëd feje, përchè 'l Signor a l’avìa acordaje na quantità gròssa 'd beni. ³⁰Esechia a l'ha 'dcò dovertà l'adoss dj'eve dël Ghicon dëdzora, dressàndje sota-travers la part ocidental ëd la sità 'd David. An tut lòn ch'a l'ha fàit, Esechia a l'avù na bon-a riussìa.

³¹Mach che ant ël moment che ij cap ëd Babilònia a l'avìo mandaje 'd nunsi për anformesse an sla marca ch'a l'era rivaie ant ël pais, Dé a l'ha chitalo për butelo a la preuva e conòss-ne tut ël cheur.

Somari dël regn d’Esechìa

³²Lòn ch’a resta dj’aveniment dël regn d'Esechia, comprèise soe euvre 'd misericòrdia a son memorià ant la vision dël profeta Isaia fieul d'Amos e ant ël ròtol dij Fàit dij rè 'd Giuda e d'Israel. ³³Peui Esechia a l'é vnùit a manché e a l'é stàit sotrà ant la montà dle tombe dij dissendent ëd David. Tuta la gent ëd Giuda e ij resident ëd Gerusalem a l'han renduje d'onor grand. A sò pòst a l'é vnùit a esse rè sò fieul Manasse.

Nòte

1. O “mach ëd brass d'òm”.