La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cantich/Cantich 5

←Cantich 4

La Bibia piemontèisa Càntich

Cantich 6→

La Bìbia piemontèisa - Càntich 5

Càntich

5

[Chiel a chila:] ¹I son ëvnùit an mè giardin, mè tesòr,  mia sposa^[1];  I son andàit a cheuje mia mërra con mie spéssie balsàmiche. I mangio l'amèl ëd mia stòrsa, i l'hai beivù mè vin e mè làit!

[Ël poeta a la cobia:] Mangé, amis, bèive! Anciocheve 'd grinor, voi ij moros!

Preuve d’amor

[Chila:] ²I son andurmime e i l’hai fàit un seugn^[2]. Scoté! Mè amor a tambussa^[3] a la pòrta!

[Chiel a chila:] Dovert-me, mè tesòr^[1], amisa mia, mia colomba, mia bela! Mia përfession! Mia testa a dagna 'd rosà, ij mè cavèj a stisso le stisse dla neuit.

[Chila a chiel:] ³I son pen-a dëspojame, i dovria forsi arvëstime? I son dl'andi d'avèime lavà ij pé, përchè dovrìa sporcheje torna? ⁴Mè amor a butava la man ant la filura dla pòrta^[4] e im sentìo friciolé ‘l cheur. ⁵I son alvame ‘n pé për deurve a mè amà; mie man a stissavo d’euli ëd mërra ant ël moment ch’i àussava ël froj. ⁶I l'hai dovertaje a mè moros, ma chiel a-i era pì nen, a l'era andàit via^[5]. A l'era andass-ne e mi i në son ëstàita bolversà. Parèj I son andàita ‘n sërca 'd chiel, ma i riussiva pa a trovelo. I l’hai ciamalo ma chiel am rëspondìa nen. ⁷I l’hai trovà, tutun, le vardie ch'a fasìo la ronda për la sità. A son profitass-ne ‘d mi, a l’han patlame, a l’han ës-ciancame la mantlin-a, cole ansidite vardie dle muraje!

Trionf ëd l’amor

[Chila a le fijëtte:] ⁸Iv sùplico^[6] òh fije 'd Gerusalem, s'i dovèisse mai trové mè amor, dije che mi i son malavia d'amor për chiel^[7]!

[Le fije a chila:] ⁹Peudes-to dine, ti ch'it ses la pì bela che j'àutre, còsa ch'a l'ha tò amà, ch'a sia divers da j'àutri? É-lo pròpi tant diferent, che ti t'an súpliche përparèj?

[Chila a le fiëtte:] ¹⁰Mè amor a l'é bel tant da sbaluché^[8], a sprìcia ‘d salute e ‘d fòrsa^[9], i podrìe arconòss-lo an tra mila. ¹¹Soa testa a l'é parèj dl'òr dël pì pur^[10], ij sò cavèj a son ariss e s-ciass, nèir parèj dël giajèt. ¹²Ij sò euj a son  colombe aranda d'un ri. Ij sò lumèt a stan a gala an sël làit, montà tanme colombòt dzora 'd n'ëspecc d'eva. ¹³Soe ciafërle a son giardin d'erbo balsàmich e dë spessie. Ij sò làver a smijo ëd liri, ch'a dagno euli ëd mërra. ¹⁴Ij sò brass a son d'anèj d'òr carià 'd pere pressiose. Sò stòmi^[11] a l'é na piastra d'avòri quatà 'd zafir. ¹⁵Soe gambe a son pìlie 'd marm biancon ch'a pògio dzora 'd basi d'òr pur. Soa aparensa a l'é cola dle montagne dël Lìban, fiamengh tanme j'erbo ëd séder. ¹⁶Soa boca a l'é tut un dosseur; a l'é tuta n'anvìa^[12]. Col-lì a l'é mè amà! Chiel a l'é mè amis, mè compagn! Fije 'd Gerusalem!

Nòte

1. O “mìa seur”.
2. O “mè cheur a l’era dësvij”. 
3. La paròla קוֹל (qòl, a la létera, “son, rabel, vos”) a l'é dovrà an esclamassion: “A son-a, scoté!” Ël partissipi דוֹפֵק (dofeq) a conòta 'n present progressiv o n'assion iterativa. Ël verb דָּפַק (dafaq, “tambussé, bate”) a ven fòra mach doe vire ant l'ebràich bìblich e sèmpe an arferiment al tambussé a na pòrta (Giudes 19:22; Càntich 5: 2) e na vira al bate le bestie për sbergiareje (Génesi 33:13).
4. O “a sërcava 'd doverté la pòrta”.
5. Ij verb עָבָר חָמַק (camaq eʿavar, "A l'é slontanasse, a l'é andài via"): a peulo formé un endìadi verbal. "
6. O “admonisso”.
7. lj genitiv construt חוֹלַת אַהֲבָה (còlat ʾahavah, “malavi, malàvia d'amor”) a denòta “malavi d'amor, an-namorà/ancaplinà.” A l'é n'esempì ëd genitiv ëd càusa, valadì l'Amà ch'a l'era (fisicament / emotivament) malàvia për motiv ëd sò amor nen ricambià.
8. Ël termo צַח (tsach, "Sbërlusant" e ''ciàir, bianch'', an manéra figurà) a ven dovrà për sotsigné la blëssa o le giòje o pere pressiose (Esechiel 24: 7-8; 26: 4, 14). Përparèj, sùbit apress: אָדֹם (ʾadom, “color dël sangh, sanghin” e ''fòrt', an manera figurà'').
9. O “ross ëd facia”. Ebràich: "Ecessional". Ël partissìpi דָּגוּל (dagul) a foson-a tanme agetiv predicà.
10. Ebràich: “soa testa a l'é dl'òr pì pur.” Ant la frase 'd genitiv construt כֶּתֶם פָּז (chetem paz, a l'ha a la létera "òr ëd òr pur") ël nòm genitiv פָּז (pats, "òr pur") a l'é un genitiv agetival.
11. ֻËl termo מֵעֶה (meʿeh) a l'é dovrà an referensa për vàire situassion ant ël Vej Testament: (1) l'ùter ëd na fomna (Génesi 25:23; Isaia 49: 1; Sl 71: 6; Ruth 1:11), (2) lomb, fianch ëd n'òm  (Génesi 15: 4; 2 Samuel 7:12; Isaia 48 : 19; 2 Crònache 32:21), (3) le "part intérne" ëd na përsona, coma l' ëstomi o ij buej dovrà për la digestion (Nùmer 5:22; Giòb 20:14; Esechiel 3: 3; Giòna 2: 1-2) e (4) lë stòmi ëd fòra  o ij mùscoj adominaj.
12. Ël termo מַחֲמַדִּים (macamaddim, “desideràbil”) a l'é la forma plural ëd מַחְמַד (machmad, “anvìa, lòn ch'a l'é desideràbil, oget pressios”. Parèj dël plural מַמְתַקִּים ("dosseur") a l'é n'esempi 'd plural antensiv: ''motobin desideràbil''.