Sergio Bellino/Lasseme sté

Lasseme sté

S’anandierà mé spìrit
an sij dij ëslanguì dël vent
vers ij termo dla lus
e, ant l’amburì dla pas disuman-a,
lë s-ciandor ësbalucant
a monderà mia pel
dle scaje ’d pàuta
ch’a më sghicia a còl
la gëneuria splorcion-a
ch’as raviola ’nt j’armeuj
dij vissi morlach.
Lasseme sté frej dësperà
ch’i v’ambrutisse ant la pasia
incossiensa l’ignoransa.
Lasseme sté vojàutri
che j’ànime i cate... e vojàutri...
che le consiense i vende.
Lasseme sté
an mia solitudin fiamenga,
a rusié ’l crocion
ch’i l’eve lassame.
Che colpe a peulo anfleme
se già d’àutri a son ij bòja?
Che lerme i peuss pioré
se già d’àutri a pioro l’ànima?

Sergi Blin Dal Musicalbrandé dë stèmber 1975

Nòte

1) breujé = gité, campé feura ij but.